tag:blogger.com,1999:blog-70232525066550510802024-03-19T14:17:48.208+02:00Off The Road, On the WebΠράγματα που συμβαίνουν κατά την οδήγηση ΤΑΞΙ στην Θεσσαλονίκη...κυρίως.
Τα περισσότερα γράφονται μέσα στο ΤΑΞΙ, στο Car PC όπου τρέχει το γνωστό taxi navigator... και ανεβαίνουν αργότερα σε αυτό το blog από το σπίτι...(όχι, δεν έχω internet στο ΤΑΞΙ, ακόμα)Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.comBlogger107125tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-27297694873498940192011-10-11T09:42:00.000+03:002011-10-11T09:44:38.858+03:00Best of acrotaxi<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
Αυτό είναι ένα «<span lang="EN-US">best</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">off</span>» των ιστοριών που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το <span lang="EN-US">blog</span>. Προσπάθησα να είμαι όσο
πιο «μινιμαλιστής» γινόταν στις επιλογές μου. Eδώ είναι το <span lang="EN-US">blog</span>, όποιος έχει όρεξη ας διαβάσει
και τα υπόλοιπα :)</div>
<div class="MsoNormal">
Ο χρόνος που πέρασε μετά την τελευταία καταχώρηση, έδειξε
ποιες ιστορίες συζητήθηκαν ή/και άρεσαν περισσότερο, τόσο στο <span lang="EN-US">blog</span><span lang="EN-US"> </span>όσο και
ζωντανά με ανθρώπους γύρω μου. Αρκετές από αυτές υπάρχουν και στο <a href="http://methexis.gr/index.php?target=products&product_id=29852">βιβλίο</a>,
προφανώς όχι τυχαία.</div>
<div class="MsoNormal">
Ξεκινάω επίτηδες από τις αστείες. Έτσι κι αλλιώς ο αρχικός
σκοπός αυτού του <span lang="EN-US">blog</span><span lang="EN-US"> </span>ήταν να καταγράψει αυτές, καθώς το γέλιο μόνο καλό μας κάνει.
Η ζωή όμως (φυσικά), έφερε κι άλλα πράγματα…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">Enjoy :)</span><span lang="EN-US"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Οι αστείες<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/08/blog-post_28.html">Ο Παπαγάλος</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_02.html">Κάτι καλύτερο δεν
γίνεται;</a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/04/porsche.html">Porsche</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/01/drivers-seat.html">Driver’s Seat</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-GB"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/04/driver-seat-flip-side.html">Driver
Seat (The flip side)</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/10/blog-post_30.html">Ο «Βασιλάκης»</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/05/blog-post.html">Παιδική
Αθωότητα</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/03/blog-post_15.html">Με «προφορά»</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/02/blog-post_22.html">Όταν πίνεις, ξεχνάς…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/01/blog-post_24.html">Άνοιξε την πόρτα!!!</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_3661.html">Μαργαριτάρια μέσα
στο ΤΑΞΙ</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_13.html">Μαργαριτάρια στον
αέρα</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_9974.html">Πώς αντιμετωπίζεται
η υπερένταση</a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/scorpions-in-thessaloniki.html">Scorpions
in Thessaloniki</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ιστορίες του επαγγέλματος<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_2168.html">Γιατί ρε φίλε;<o:p></o:p></a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/11/blog-post.html">Υπομονή…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/09/blog-post.html">Το
γεφυράκι</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/06/blog-post_30.html">Όταν δεν επιλέγεις
πελάτες…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/06/mercedes-benz.html">Mercedes
Benz-Βγαιν(ζ)</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/05/blog-post_30.html">Ρητορικές Ερωτήσεις</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/05/blog-post_28.html">Δεν πειράζει…</a><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/04/blog-post_09.html">Δωρεάν…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/04/blog-post.html">Ικανοποιητική
«ξήγα»</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/03/blog-post_17.html">Υπεράριθμη ανοησία</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/02/blog-post_16.html">Προφίλ επιβατών
κινδύνων για την ψυχική υγεία</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_264.html">Αθηναίοι συνάδελφοι</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_6847.html">Αλεπουδίτσα, είπε
ο «συνάδελφος»</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_3658.html">Τζοβανοπούλου
και Γκαϊντέ γωνία!;</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Κοινωνία<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/03/blog-post.html">Στερεότυπα</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/02/blog-post.html">Ζωή
σ’ εσάς</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/12/blog-post_12.html">Φρου φρου κι
αρώματα…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/11/blog-post.html">Υπομονή…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/06/blog-post_27.html">Όσα θέλω πληρώνω</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">Πανοραμίξ</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/03/blog-post_24.html">Ξέρεις από ψάρι;</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/03/blog-post_19.html">Πέντε δάχτυλα…άγνοια(;!)</a><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/04/40.html">Το
έπος του 40</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/03/blog-post_13.html">Πολλαπλασιασμός</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/02/blog-post_26.html">Το μπουκάλι</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/02/blog-post_05.html">Όπως είπε και ο
Σαββόπουλος…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2007/11/blog-post_14.html">Από τις Μούσες
στο Γκαλά</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ιστορίες τρόμου<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/04/blog-post_14.html">Δεν είπα Σάρτη…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/01/blog-post.html">Το
σπίτι στο Δερβένι</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/10/blog-post.html">Πενταήμερη
με…ασφάλεια</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/05/blog-post_12.html">Η συζήτηση</a><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/04/blog-post_28.html">Ο ληστής…</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/02/tarantino.html">Σαν
απόσπασμα από <span lang="EN-US">Tarantino</span>(!;)</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ιστορίες Αλοδαπών<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/03/blog-post_30.html">Μαρία Χ</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/03/blog-post_11.html">Ξενέρωτος</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/12/blog-post.html">Βορειοευρωπαίοι</a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/07/strangers-in-strange-land.html">Strangers,
in a Strange Land</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/07/blog-post.html">“<span lang="EL">Μπαρντάρι</span>”</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/07/blog-post_29.html">“<span lang="EL">Ντελφών</span>”</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/05/stripped-by-strippers.html">Stripped
by the strippers</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Τεχνικά θέματα<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/01/blog-post_17.html">Ασφαλής οδήγηση</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2008/01/blog-post_7372.html">Εκκίνηση σε
ανηφόρα</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-85767721414597958802009-12-10T13:16:00.003+02:002009-12-10T13:23:29.144+02:00Off the Web, On paper...<div style="text-align: center;"><br /></div>Και τελικά, έγινε και αυτό. Ο εκδοτικός οίκος <a href="http://methexis.gr/">Μέθεξις</a> βρήκε καλή ιδέα να εκδοθούν κάποιες από τις ιστορίες του blog σε αυτό εδώ το βιβλίο. <div><br /></div><div><div>Περισσότερες πληροφορίες <a href="http://methexis.gr/index.php?target=products&product_id=29852">εδώ</a>.</div><div></div></div><div><br /><div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH-8y-P4p7Pxylj3_TPzzYc63ffaR75VNO4FaG8vWZjqd9WUgxSpqp-Iq10-DOtiB4fMpgeoxlIv4o_p7tXkHAO8y_nWexvQ5iw0VoGTUNvYAmXkHuGc54mYgTzWGXrFNh8VTRzNXbtKo1/s400/enta3i.jpg" style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 283px; height: 400px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5413566048660122834" /></div><div><br /></div><div><div><br /></div></div></div>Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-46633211004114242312009-07-23T20:02:00.004+03:002009-07-29T12:32:57.051+03:00Moving away from home...Καλησπέρα σε όλους...<div>(Αυτό είναι ένα πολύ "βιαστικά" γραμμένο post).</div><div>Τον τελευταίο μήνα έχω μείνει μακριά, τόσο από το ταξί, όσο και απο τα "ιντερνετικά" δρώμενα.</div><div>Μια επιθυμητή πιθανότητα έγινε πραγματικότητα, και δεν βρισκόμαστε πλέον στη Θεσσαλονίκη. Οπότε το blog αυτό ολοκληρώνει τη διαδρομή του κάπου εδώ (για την ώρα), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα "κατέβει" ή θα "κλείσει".</div><div>Εύχομαι σε όλους σας καλή συνέχεια καλοκαιριού, και ευχαριστώ πολύ για τις αναγνώσεις, τα σχόλια και το ενδιαφέρον.</div><div>Δεν χανόμαστε, τα λέμε.</div><div><br /></div><div>Φιλικά</div><div><br /></div><div>Γιάννης</div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b>edit</b></span>: Στο memory stick βρήκα μια "ξεχασμένη" ιστορία. Ήταν η τελευταία που έγραψα, αλλά δεν εδέησα να ανεβάσω. Την παραθέτω εδώ, ως "bonus track" θα έλεγα...</div><div><br /></div><div><br /></div><div><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">Εξοπλισμένος ποδηλάτης</span></b></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:180%;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:18px;"><b><br /></b></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:180%;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:18px;"><b><p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;font-size:6;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:19px;"></span></span></p><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;font-size:6;"><p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">Στην προσπάθεια να αποφευχθούν τα διπλοπαρκαρίσματα που κλείνουν τον δρόμο, σε πολλά σημεία της πόλης χρησιμοποιείται η αμφιλεγόμενη λύση "διαχωριστική νησίδα στη μέση, και ένα όχημα ανά ρεύμα κυκλοφορίας". Και σ' έναν τέτοιο δρόμο, ένα ζεστό απόγευμα Σαββάτου βρίσκομαι να κινούμαι πίσω από έναν ποδηλάτη. Γενικά, όντας και ο ίδιος "μηχανόβιος", προσέχω πολύ τους δικυκλιστές. Τον συγκεκριμένο, λίγο ο τρόπος που πηγαίνει στο δρόμο, λίγο η φάτσα του, λίγο η αύρα του (μαύρο-μπλε με μωβ κόκκους), κάτι μου λέει να τον προσέξω ιδιαίτερα. Οπότε τον πλησιάζω και τον προσπερνάω πολύ πολύ αργά, με τα λάστιχα να ξύνουν σχεδόν τη νησίδα αριστερά μου.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><o:p></o:p></span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">Εκατό μέτρα παρακάτω σταματάω σε φανάρι. Πίσω μου έρχεται και σταματάει το βανάκι ενός υδραυλικού (από τον καθρέφτη διαβάζω: "Υδραυλικές Εργασίες, Θερμοϋδραυλικά "ο Μητσάκος", γραμμένο με μπλέ, γαλάζια, και κόκκινα γράμματα). Καθώς "θαυμάζω" την τριχρωμία της γραμματοσειράς, φτάνει και ο ποδηλάτης, που σταματάει δίπλα στην δεξιά πόρτα του βαν, και κάτι λέει στον οδηγό. Μου φαίνεται απίθανο να γνωρίζονται, καθώς ο υδραυλικός είναι ένας ασπρομάλλης γύρω στα 55 με καλοσυνάτη έκφραση, που καμία σχέση δεν έχει με την "παράξενη" φάτσα του ποδηλάτη. Και αποδεικνύεται ότι δεν κάνω λάθος. Ο ποδηλάτης, λέει κάτι τύπου "τώρα θα σου δείξω", ανοίγει το τσαντάκι που φοράει στη μέση, και βγάζει από μέσα κάτι μεταλλικό. Τινάζει το χέρι του με μια γρήγορη κίνηση και αποκαλύπτεται μια λεπίδα 15-</span></span><st1:metricconverter productid="20 εκατοστών" st="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">20 εκατοστών</span></span></st1:metricconverter><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">. Πρόκειται για μαχαίρι "πεταλούδα". Δίνει ένα μανιασμένο χτύπημα στο λάστιχο του βαν, με μια καινούρια κίνηση του καρπού κλείνει την πεταλούδα, τη ρίχνει στο τσαντάκι, φεύγει με κόκκινο προσπερνώντας μας, στρίβει και εξαφανίζεται σε μια κατηφόρα.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><o:p></o:p></span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">Ο υδραυλικός πίσω έχει μείνει αποσβολωμένος. Το φανάρι ανάβει πράσινο και ξεκινάω. Ο ποδηλάτης δεν έχει καταφέρει να τρυπήσει το λάστιχο με το χτύπημά του, αλλά ο υδραυλικός θα χρειαστεί σίγουρα νερό για να συνέλθει. Του παίρνει μερικά δευτερόλεπτα για να ξεκινήσει, και κρίνοντας από την εκκίνηση, μάλλον τρέμουν τα πόδια του.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><o:p></o:p></span></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"> </span></span></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">Ποτέ δεν ξέρεις που παραμονεύει ο κίνδυνος. Κινείσαι ελπίζοντας το καλύτερο, περιμένοντας το χειρότερο, και ο Θεός βοηθός.</span></span><o:p></o:p></span></p></span></b></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;font-size:6;"></span><p></p></b></span></div>Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-40125889124760721672009-05-20T12:30:00.001+03:002009-05-20T12:32:17.865+03:00Εγνατίας 35<p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Απόγευμα Κυριακής, περιμένω στην πιάτσα των ΚΤΕΛ. Όταν έρχεται η σειρά μου, πλησιάζει ένας παππούς, ογδόντα χρονών και βάλε. Σκύβει στο παράθυρο και κάτι μου λέει. Το παράθυρο όμως είναι κλειστό (το όχημα κλιματίζεται), και δεν τον ακούω. Κατεβάζω λίγο το τζάμι.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Ελάτε περάστε.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Πίσω στην πόλη πάω.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Όπου πηγαίνετε θα πάμε.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Πίσω πηγαίνω, στην πόλη.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Ελάτε, περάστε, φωνάζω λίγο δυνατότερα αυτή τη φορά.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Ο άνθρωπος με αργές κινήσεις ανοίγει την πόρτα και σιγά σιγά βολεύεται στο κάθισμα. Φαίνεται πως προσπαθεί να κάνει γρήγορα, αλλά το σώμα του δεν τον βοηθάει.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Μη βιάζεστε, με την ησυχία σας.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Με τα πολλά κλείνει τελικά την πόρτα και ξεκινάμε.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Πού ακριβώς πηγαίνουμε;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Στο κέντρο.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Ναι, πού ακριβώς στο κέντρο;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Στο κέντρο, στην πόλη, δεν ξέρεις που είναι το κέντρο; Με κοιτάζει με εξεταστικό, θολό από τον καταρράκτη βλέμμα.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Μάλιστα, αλλά το κέντρο είναι μεγάλο. Εγνατία, Τσιμισκή; Πού πηγαίνουμε.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Α! Εγνατίας 35.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Ωραία.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Σε όλη τη διαδρομή δεν λέει τίποτε. Τον βλέπω που είναι κουρασμένος και ταλαιπωρημένος. Προσπαθεί να δει γύρω πού βρισκόμαστε.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Μπαίνουμε στην Εγνατία. Το νούμερο είναι στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Αναρωτιέμαι, αν θέλει να κάνω τον απαραίτητο κύκλο για να τον αφήσω ακριβώς μπροστά στο νούμερο αλλά διστάζει γιατί φοβάται μη γκρινιάξω, ή απλώς δεν το ξέρει και θα βρεθεί προ εκπλήξεως.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Θέλοντας να τον διευκολύνω χωρίς να τον προσβάλλω του λέω όσο φυσικότερα μπορώ:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Θέλετε μήπως να κάνω τον κύκλο για να σας αφήσω μπροστά στο νούμερο;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Με αγριοκοιτάζει κάπως, και μου απαντάει με την άνεση δεκαοχτάχρονου:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Γιατί; Δεν μπορώ να περάσω μόνος μου;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Δεν λέω τίποτε. Σταματάμε, και αφού με πληρώνει, ξεκινάει την διαδικασία εξόδου. Δεν τολμώ να τον ρωτήσω αν χρειάζεται βοήθεια. Με χίλια βάσανα καταφέρνει να σταθεί όρθιος, και για λίγο βρίσκεται να στηρίζεται με την πλάτη στο ταξί, κρατώντας την ανοιχτή πόρτα. Μισοκλείνει τα μάτια του καθώς κοιτάζει στο ταμπλώ δεξιά το τιμολόγιο του ταξί. Κάνει με δυσκολία να σκύψει για να δει καλύτερα. Καταλαβαίνω ξαφνικά.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Ο τιμοκατάλογος είναι, του φωνάζω.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Ε;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Ο τιμοκατάλογος του ταξί είναι. Δεν είναι κάτι δικό σας.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Δεν είναι δικό μου;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Όχι. Ο τιμοκατάλογος είναι.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">-Α. Καλά.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Με αργές κινήσεις κλείνει την πόρτα και με μια τελική στήριξη-ώθηση στο ταξί, ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο. Παλικάρι.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span lang="EN-US" style="font-family:Arial;mso-ansi-language: EN-US">Disclaimer</span><span style="font-family:Arial"> (</span><span lang="EN-US" style="font-family:Arial;mso-ansi-language:EN-US">alo</span><span lang="EN-US" style="font-family:Arial"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: Arial;mso-ansi-language:EN-US">alo</span><span lang="EN-US" style="font-family: Arial"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Arial;mso-ansi-language: EN-US">Tzot</span><span style="font-family:Arial">:))<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Γενικά, έχω μια αδυναμία στους ηλικιωμένους. Συνήθως έχουν να πουν ενδιαφέρουσες ιστορίες, με την εμπειρία της ηλικίας τους να αντικατοπτρίζεται και στις απόψεις τους. Όχι ότι λείπουν και οι "γεροπαράξενοι", αλλά και αυτοί μέχρι ένα σημείο δικαιολογούνται.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Ο συγκεκριμένος με ενθουσίασε.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Arial">Μακάρι να φτάσουμε στα χρόνια του, να ζούμε εμείς καλά κι αυτός καλύτερα :)<o:p></o:p></span></p>Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-51419236841814742722009-05-15T15:50:00.003+03:002009-05-15T16:08:50.983+03:00Ξέρεις κάτι;<p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 51, 102); font-family:Arial;font-size:48px;"></span></p><p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-family:Tahoma;"></span></p><p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">Μου έρχονται κατά καιρούς </span><span lang="EN-US" style=" mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:#003366;">mail</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;"> από αναγνώστες αυτού του </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:#003366;">blog</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">, που ζητούν τα "φώτα" μου σε διάφορα θέματα που αφορούν στο ταξί. Γενικά απαντάω όπως και όσο καλύτερα γίνεται. Προφάτως είχα την παρακάτω αλληλογραφία με τον Ηλία, που βρέθηκε στο </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:#003366;">blog</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:#003366;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">ψάχνοντας κάτι άλλο.<span style="mso-spacerun:yes"> </span>Με την άδειά του την παραθέτω παρακάτω, καθώς αφ' ενός ίσως ενδιαφέρει και άλλους το θέμα, και αφ' ετέρου επειδή θα ήθελα και τη γνώμη σας. Προσπάθησα να αφαιρέσω τις άσκοπες επαναλήψεις (λόγω </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:#003366;">reply</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:#003366;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">πάνω σε </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:#003366;">reply</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">), βάζοντας (...) στα σημεία που υπάρχουν παραθέσεις προηγούμενων </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:#003366;">mail</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">Προκειμένου να γίνει ευκολότερη η ανάγνωση, έχω χρησιμοποιήσει:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">Μαύρα<span style="color:#003366;"> </span>γράμματα<span style="color:#003366;"> στα γραφόμενα του Ηλία.<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:gray;">Γκρίζα</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;">γράμματα</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;"> στις παραθέσεις των γραφόμενών του.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Μπλέ γράμματα</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;"> στα δικά μου γραφόμενα.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Ανοιχτό μπλέ</span><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;"> στις παραθέσεις των δικών μου γραφόμενων.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#003366;">Θα χρειαστεί λίγη υπομονή και κατανόηση στην ανάγνωση του </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:#003366;">thread.</span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;">ilias lazaridis wrote: </span></b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">Γεια</span><span style="mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;"> </span><span style="font-family:Tahoma;">σας</span><span lang="EN-GB" style=" mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;">.<br /><br /></span><span style="font-family:Tahoma;">Είδα το ιστολόγιό σας, το οποίο βρήκα κάνοντας αναζήτηση να βρω στοιχεία περί έναρξης ταξίμετρου.<br /><br />Χαίρομαι που κάποιος πάει έτσι 'ανοιχτά κόντρα', ειδικά σε αυτόν τον δύσκολο κλάδο!<br /><br />Ίσος να καταγράφατε κάποια πρακτικά παραδείγματα, για 'παγίδες' που χρησιμοποιούν τα 'κακά ταξιά'.<br /><br />Πιθανός έχετε κάποιες απαντήσεις στης ερωτήσεις που θέτω στο εξής κείμενο:<br /><br />http://lazaridis.com/406.html<br /><br />Ακόμα να συνέλθω απο το 'σόκ' (Γιαννακοχώρι προς Νάουσα, 13,66 € )<br /><br />Με ενδιαφέρουν κυρίως επίσημες διαδικτυακές πηγές (αν και δυστυχώς δεν έχουν και πάντα πολύ καλή ακρίβεια).<br /><br />Ευχαριστώ πολύ!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-GB" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:13.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Καλημέρα Ηλία (και παρακαλώ ανταπέδωσέ μου τον ενικό, είμαι το 71 γεννηθής :))<br /><br />Στο </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">blog</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">μου προσπάθησα να αποφύγω γενικά τα "συνδικαλιστικά" ζητήματα, περιγράφοντας απλώς τα περιστατικά που συναντώ, όσο καλύτερα μπορώ. Δεν είχα και δεν έχω σκοπό να βρεθώ να εκπροσωπώ τον κλάδο. Εκπροσωπώ αποκλειστικά τον εαυτό μου, τις απόψεις μου, και τον τρόπο που πιστεύω ότι θα έπρεπε να δουλεύει ο επαγγελματίας οδηγός ταξί, όπως το κατάλαβα στα 6 αυτά χρόνια που είμαι κι εγώ ένας :)<br /><br />Γενικά πάντως προτρέπω τους αναγνώστες του </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">blog</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά, να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, και να κάνουν καταγγελίες όταν πιστεύουν ότι δεν τους παρασχέθηκαν οι υπηρεσίες που θα έπρεπε στην κανονική τους αξία.<br /><br />Δεν γνωρίζω δυστυχώς επίσημες πηγές για τα στοιχεία που σε ενδιαφέρουν. Όσα γνωρίζω, είναι είτε από τις εξετάσεις για την Ειδική Άδεια οδήγησης ΤΑΞΙ, είτε από τον κανονισμό του ραδιοταξί με το οποίο συνεργάζομαι.<br /><br />Στο θέμα που παραθέτεις στο </span><span lang="EN-US" style=" mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">link</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;">τώρα.<br /></span><span style="font-family:Tahoma;"><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;">* Επιτρέπετε η ενεργοποίηση του ταξίμετρου, πριν εισέλθει ο πελάτης<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:gray;">στο ταξί;<br /></span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><span style="color:navy;">Το ταξίμετρο ενεργοποιείται πριν εισέλθει ο πελάτης σε δύο μόνο περιπτώσεις: Στην *κλήση εκτός περιμετρικής*, και στο *ραντεβού*<br /><br />*Κλήση εκτός περιμετρικής ζώνης.*<br />Εφ' όσον ο πελάτης έχει κάνει κλήση εκτός της περιμετρικής ζώνης της πόλης από την οποία ξεκινάει το ταξί (Δεν γνωρίζω την περιμετρική της Νάουσας), το ταξίμετρο ενεργοποιείται με το πέρασμα του ταξί εκτός αυτής, και παραμένει να γράφει καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής.<br />Για παράδειγμα, στη Θεσσαλονίκη, αν η κλήση γίνει από το πχ από το Πανόραμα, και το ταξί ξεκινήσει μέσα από την πόλη, ο οδηγός θα ενεργοποιήσει το ταξίμετρο μόλις πέράσει το όριο της περιμετρικής (στο παράδειγμά μου, τον Περιφερειακό της Θεσσαλονίκης). Αν το ταξί είναι ήδη εκτός περιμετρικής, ενεργοποιεί το ταξίμετρο αμέσως (εκτός εξαιρέσεων που θα το ενεργοποιήσει από συγκεκριμένο προκαθορισμένο σημείο, αλλά είναι πολύπλοκο για να αναλυθεί εδώ).<br /><br /><br />Αν όλα αυτά συμβαίνουν πριν τις 12 (με μονή ταρίφα δηλαδή) και το ταξί θα παραλάβει εκτός περιμετρικής και θα επιστρέψει στην πόλη με τον πελάτη, όλη η διαδρομή γίνεται με μονή ταρίφα. Αν θα παραλάβει και θα αποβιβάσει κάπου εκτός περιμετρικής (πχ σε διπλανό χωριό, ή σε άλλη πόλη), όλη η διαδρομή γίνεται με διπλή ταρίφα (το νόημα είναι ότι αποζημιώνεται το ταξί και για τη διαδρομή της επιστροφής στην έδρα του "άδειο").<br />Αν όμως όλα αυτά συμβούν μεταξύ 12 και 5 το πρωί, η ταρίφα είναι διπλή εκ των πραγμάτων (κάτι σαν νυχτερινό "ακριβότερο" τιμολόγιο/αποζημίωση, όπως συμβαίνει σε πολλές δουλειές με νυχτερινές βάρδιες). Οπότε μεταξύ 12 και 5 όλες οι διαδρομές γίνονται με διπλή ταρίφα ασχέτως κατευθύνσεως κλπ.<br /><br /><br />*Ραντεβού*<br />Αν ο πελάτης έχει κάνει κλήση/ραντεβού, το ταξίμετρο ενεργοποιείται την ώρα του ραντεβού, ασχέτως αν έχει έρθει/επιβιβαστεί ο πελάτης, θεωρώντας ότι το ραντεβού έχει αρχίσει, οπότε και πρέπει να πληρωθεί/ αποζημιωθεί για την αναμονή.<br /><br /></span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:gray;"> * Επιτρέπετε η χρέωση της ολικής διαδρομής, εφόσον το ταξί<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:gray;">επιστρέφει μαζί με τον πελάτη στην έδρα του;</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><span style="color:navy;">Απάντησα παραπάνω στ</span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">o</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">θέμα της κλήσης εκτός περιμετρικής. Για να το καταλάβεις ευκολότερα φαντάσου το ακραίο παράδειγμα του να κάνεις κλήση από την Αθήνα σε ταξί Νάουσας. Αν ο οδηγός δεν ενεργοποιήσει το ταξίμετρο έξω από την περιμετρική της Νάουσας, αλλά όταν σε παραλάβει από την Αθήνα. Θα κάνει 1000 χιλιόμετρα, και θα πληρωθεί για τα 500. Θα σκεφτόσουν ότι ίσως θα μπορούσε να έρθει και να σε παραλάβει βάζοντας διπλή ταρίφα στην επιστροφή, ώστε να αποζημιωθεί έτσι και για τα 1000 χιλιόμετρα. Ένας πρακτικός λόγος για τον οποίο δεν γίνεται αυτό, είναι ότι σε περίπτωση ελέγχου από την αστυνομία, θα πρέπει να αποδείξει ότι ήρθε από την έδρα του για να σε παραλάβει, και ότι δεν σε παρέλαβε από την Αθήνα έχοντας φτάσει εκεί με άλλο πελάτη. (Απαγορεύεται η λήψη πελατών εκτός έδρας σε κάθε περίπτωση εκτός από αυτή του ραντεβού/κλήσης για επιστροφή στην έδρα του ταξί. Μου έχει τύχει να πάω Χαλκιδική πελάτες, και στη διαδρομή της επιστροφής να προσπαθούν να επιβιβαστούν τουρίστες για να τους πάω σε άλλα χωριά ή και να τους φέρω πίσω στη Θεσσαλονίκη. Αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητά).<br />Ένας άλλος πρακτικός λόγος που δεν συμβαίνει αυτό (να βάλει διπλή όταν φτάσει στην Αθήνα να σε παραλάβει δηλαδή), είναι ότι αν όλα αυτά συμβαίνουν μεταξύ 12 και 5 το πρωί, θα έπρεπε να βάλει...τετραπλή ταρίφα για να είναι νυχτερινό το τιμολόγιο. Και αυτό δεν γίνεται :)</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;">* Ποιο είναι το όριο χρέωσης ανά χιλιόμετρο επιβιβαζόμενης διαδρομής<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;"> (όπως "η διπλή ταρίφα");</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><span style="color:navy;">Δεν αντιλαμβάνομαι την ερώτηση. Η μονή και η διπλή ταρίφα είναι συγκεκριμένες. Το ταξίμετρο δεν έχει άλλη ρύθμιση χρέωσης εκτός από αυτές τις δύο. Οι ρυθμίσεις γίνονται από εξουσιοδοτημένους "ταξιμετράδες" με ειδικά μηχανήματα και προγράμματα, και φέρουν τη "σφραγίδα" τους.<br /><br />Κατόπιν τούτων, νομίζω ότι η χρέωση στην ιστορία με το Γιαννακοχώρι πρέπει να ήταν κανονική και νόμιμη.<br /><br />Λες: Το κόστος της διαδρομής: 13,66 €, για μία διαδρομή 7,5 χ.μ. (14,9 χ.μ. στην απόδειξη).<br />Αν καταλαβαίνω καλά, το Γιαννακοχώρι απέχει 7,5 χιλιόμετρα από τη Νάουσα. Οπότε ο οδηγός ενεργοποίησε το ταξίμετρο βγαίνοντας από την περιμετρική. Οπότε ωστά φαίνεται και το 14,9 χιλιόμετρα συνολική διαδρομή.<br />Σε κάθε περίπτωση</span></span><span lang="EN-US" style=" mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;">μπορείς να ρωτήσεις και στο ραδιοταξί.<br /><br />Ελπίζω να έγινα κατανοητός. Αν όχι μη διστάσεις να με "ενοχλήσεις" πάλι.<br /><br /><br />Φιλικά<br /><br />Γιάννης</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><br /><span style="mso-spacerun:yes"> </span><br /></span><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">ilias</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">lazaridis</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">: </span></b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Ένα είναι σίγουρο: τα δάχτυλά σου αντέχουν.<br /><br />Σε ευχαριστώ για την αναλυτική και επεξηγητική απάντηση. Ωραία θα ήταν, να μην πάνε χαμένα τα γραπτά σου, και να τα δημοσιεύσεις, ίσος με επίσιμα τεκμίρια.<br /><br /> Πρέπει(!) να υπάρχουν τέτοια παραδείγματα - είδη έχω τύψεις που έφερα σε δύσκολη θέση τον οδηγό, απλά επειδή δεν μου έτυχε ποτέ να χρέωση οδηγός με αυτόν τον τρόπο (συνήθως καλώ έναν χωριανό μου). Αλλα υπουργείο και σωματείο κοιμούνται μάλλον.<br /><br />Παντός, μια φορά ακόμα, ευχαριστώ πολύ!<br /><br />Υπάρχει ένα σχόλιο ποιο κάτο.<br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">(...)<br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"> <span style="color:gray;">* Επιτρέπετε η χρέωση της ολικής διαδρομής, εφόσον το ταξί<br /> επιστρέφει μαζί με τον πελάτη στην έδρα του;</span><br /><br /><span style="color:#3366FF;">Απάντησα παραπάνω στo θέμα της κλήσης εκτός περιμετρικής. Για να το καταλάβεις ευκολότερα φαντάσου το ακραίο παράδειγμα του να κάνεις κλήση από την Αθήνα σε ταξί Νάουσας. </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Το παράδειγμα αυτό όμως εμπλέκει "Έδρα", δεν ισχύει στο δικό μου.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Αν ο οδηγός δεν ενεργοποιήσει το ταξίμετρο έξω από την περιμετρική της Νάουσας, αλλά όταν σε παραλάβει από την Αθήνα. Θα κάνει 1000 χιλιόμετρα, και θα πληρωθεί για τα 500. Θα σκεφτόσουν ότι ίσως θα μπορούσε να έρθει και να σε παραλάβει βάζοντας διπλή ταρίφα στην επιστροφή, ώστε να αποζημιωθεί έτσι και για τα 1000 χιλιόμετρα. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Ακριβός αυτό.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Ένας πρακτικός λόγος για τον οποίο δεν γίνεται αυτό, είναι ότι σε περίπτωση ελέγχου από την αστυνομία, θα πρέπει να αποδείξει ότι ήρθε από την έδρα του για να σε παραλάβει, και ότι δεν σε παρέλαβε από την Αθήνα έχοντας φτάσει εκεί με άλλο πελάτη. (Απαγορεύεται η λήψη πελατών εκτός έδρας σε κάθε περίπτωση εκτός από αυτή του ραντεβού/κλήσης για επιστροφή στην έδρα του ταξί. Μου έχει τύχει να πάω Χαλκιδική πελάτες, και στη διαδρομή της επιστροφής να προσπαθούν να επιβιβαστούν τουρίστες για να τους πάω σε άλλα χωριά ή και να τους φέρω πίσω στη Θεσσαλονίκη. Αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητά).<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Κατάλαβα το παράδειγμα, αλλα στην περίπτωσή μου, η 'έδρα' δεν ισχύει.<br /><br />Άρα: ένα ζήτημα το "Κλήση εκτός έδρας" και άλλο το "Κλήση εκτός περιμετρικής".<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Ένας άλλος πρακτικός λόγος που δεν συμβαίνει αυτό (να βάλει διπλή όταν φτάσει στην Αθήνα να σε παραλάβει δηλαδή), είναι ότι αν όλα αυτά συμβαίνουν μεταξύ 12 και 5 το πρωί, θα έπρεπε να βάλει...τετραπλή ταρίφα για να είναι νυχτερινό το τιμολόγιο. Και αυτό δεν γίνεται :)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Ίδιο ισχύει και για διαδρομή απο πιάτσα που πάει εκτός περίμετρικής: η ταρίφα διπλή, είτε είναι 23:00 είτε είναι 1:00.<br /><br />Γιατί απλά δεν πάει παραπάνο απο διπλή (εκεί 'κολλάει' και η επόμενη ερώτηση).<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">(...)<br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Ελπίζω να έγινα κατανοητός. Αν όχι μη διστάσεις να με "ενοχλήσεις" πάλι.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Άντε τό'κανα, αλλα δεν ξέρω αν αντέξω με΄χρι την απάντησή σου. οπότε, μάλλον αύριο πάλι.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Καλημέρα και πάλι Ηλία...<br />Προφανώς κάτι δεν λέω καλά και δεν γίνομαι κατανοητός.<br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;">* Επιτρέπετε η χρέωση της ολικής διαδρομής, εφόσον το ταξί<br /><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:gray;">επιστρέφει μαζί με τον πελάτη στην έδρα του;</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Απάντησα παραπάνω στ</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;">o</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">θέμα της κλήσης εκτός περιμετρικής. Για να<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">το καταλάβεις ευκολότερα φαντάσου το ακραίο παράδειγμα του να<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">κάνεις κλήση από την Αθήνα σε ταξί Νάουσας.(...)</span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:gray;">Το παράδειγμα αυτό όμως εμπλέκει "Έδρα", δεν ισχύει στο δικό μου.<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:gray;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:gray;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Εφ' όσον το ταξί παραλαμβάνει και επιστρέφει εντός περιμετρικής, επιστρέφει στην έδρα του. Αν το ταξί Νάουσας σε παρέλαβε από το Γιαννακοχώρι και σε πήγε στη Νάουσα, επέστρεψε στην έδρα του. Γιατί δεν ισχύει στην περίπτωσή σου;<br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;"><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Αν ο οδηγός δεν ενεργοποιήσει το ταξίμετρο έξω από την περιμετρική<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">της Νάουσας, αλλά όταν σε παραλάβει από την Αθήνα. Θα κάνει 1000<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">χιλιόμετρα, και θα πληρωθεί για τα 500. Θα σκεφτόσουν ότι ίσως θα<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">μπορούσε να έρθει και να σε παραλάβει βάζοντας διπλή ταρίφα στην<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">επιστροφή, ώστε να αποζημιωθεί έτσι και για τα 1000 χιλιόμετρα.</span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><span style="color:gray;">Ακριβός αυτό.</span><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;"> </span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Ένας πρακτικός λόγος για τον οποίο δεν γίνεται αυτό, είναι ότι σε<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">περίπτωση ελέγχου από την αστυνομία, θα πρέπει να αποδείξει ότι<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">ήρθε από την έδρα του για να σε παραλάβει, και ότι δεν σε παρέλαβε<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">από την Αθήνα έχοντας φτάσει εκεί με άλλο πελάτη. (Απαγορεύεται η<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">λήψη πελατών εκτός έδρας σε κάθε περίπτωση εκτός από αυτή του<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">ραντεβού/κλήσης για επιστροφή στην έδρα του ταξί. Μου έχει τύχει<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">να πάω Χαλκιδική πελάτες, και στη διαδρομή της επιστροφής να<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">προσπαθούν να επιβιβαστούν τουρίστες για να τους πάω σε άλλα χωριά<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:#3366FF;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">ή και να τους φέρω πίσω στη Θεσσαλονίκη. Αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητά).</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><br /><span style="color:gray;">Κατάλαβα το παράδειγμα, αλλα στην περίπτωσή μου, η 'έδρα' δεν ισχύει.<br /><br />Άρα: ένα ζήτημα το "Κλήση εκτός έδρας" και άλλο το "Κλήση εκτός περιμετρικής". <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Υπάρχει ένα σημείο που δεν αποσαφήνισα. Ένα ταξί μπορεί να είναι εκτός περιμετρικής αλλά εντός έδρας. Για παράδειγμα, τα Διαβατά είναι εκτός περιμετρικής της Θεσσαλονίκης, αλλά όχι εκτός έδρας για το ταξί. Μπορώ να παραλάβω από εκεί πελάτη από το δρόμο.Το επόμενο χωριό όμως, ο Άγιος Αθανάσιος, είναι τόσο εκτός περιμετρικής όσο και εκτός έδρας για το ταξί Θεσσαλονίκης. Αν βρεθώ δηλαδή εκεί, απαγορεύεται να παραλάβω από τον δρόμο.<br />Στην περίπτωση της κλήσης, τόσο από τα Διαβατά όσο και από τον Άγιο Αθανάσιο, θα βάλω το ταξίμετρο βγαίνοντας από την περιμετρική της Θεσσαλονίκης, θα πάω να παραλάβω και θα επιστρέψω με τον πελάτη στην πόλη μου με μονή καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής,αν είναι πριν τις 12 και με διπλή αν είναι μεταξύ 12 και 5 το πρωί. </span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:blue;">Ένας άλλος πρακτικός λόγος που δεν συμβαίνει αυτό (να βάλει διπλή<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:blue;">όταν φτάσει στην Αθήνα να σε παραλάβει δηλαδή), είναι ότι αν όλα<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:blue;">αυτά συμβαίνουν μεταξύ 12 και 5 το πρωί, θα έπρεπε να<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:blue;">βάλει...τετραπλή ταρίφα για να είναι νυχτερινό το τιμολόγιο. Και<br /></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:blue;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:blue;">αυτό δεν γίνεται :)</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><br /><span style="color:gray;">Ίδιο ισχύει και για διαδρομή απο πιάτσα που πάει εκτός περίμετρικής: η ταρίφα διπλή, είτε είναι 23:00 είτε είναι 1:00.</span> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#333399;">Αν ξεκινήσεις πριν τις 12 το βράδυ για να βγεις εκτός πόλεως (και να μην επιστρέψεις πίσω με το ίδιο ταξί), η ταρίφα θα είναι μονή μέχρι την περιμετρική, και διπλή από εκεί και πέρα μέχρι τον προορισμό σου. Αν είναι μετά τις 12 το βράδυ, η ταρίφα θα είναι διπλή καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής (νυχτερινό τιμολόγιο και διπλή ταρίφα είναι ένα και το αυτό. Το ταξίμετρο έχει δικό του ρολόι που αυτομάτως γυρνάει σε διπλή μετά τις 12 και επιστρέφει στη μονή μετά τις 5 το πρωί. Αν είχες πάρει το ταξί εντός πόλεως 4:58, το ταξίμετρο θα ξεκινούσε με διπλή, και στις πέντε θα το γυρνούσε μόνο του στη μονή. Αν βγαίνεις εκτός περιμετρικής στο ίδιο παράδειγμα, ο οδηγός θα πρέπει να έχει το νου του, αν πάει 5 και είστε εκτός περιμετρικής να ξαναβάλει χειροκίνητα την διπλή ταρίφα όταν αυτή θα αλλάξει μόνη της σε μονή).<br /><br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /><span style="color:gray;">Γιατί απλά δεν πάει παραπάνο απο διπλή (εκεί 'κολλάει' και η επόμενη ερώτηση). <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /><span style="color:navy;">Δεν υπάρχει λόγος να πάει παραπάνω, αφού το ζήτημα έχει διευθετηθεί με την έναρξη του ταξιμέτρου κατά την έξοδο του ταξί από την περιμετρική,<br />1)με μονή αν είναι πριν τις 12 και πρόκειται να επιστρέψει με τον πελάτη εντός περιμετρικής.<br />2)με διπλή αν είναι πριν τις 12 και πρόκειται να μετακινήσει τον πελάτη εκτός περιμετρικής χωρίς να επιστρέψει εντός μαζί του.<br />3)με διπλή αν είναι μεταξύ 12 και 5 ασχέτως επιστροφής εντός περιμετρικής ή όχι.<br /><br />Ελπίζω μια δεύτερη ανάγνωση του πρώτου μου </span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">mail</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">σε συνδιασμό με τα παραπάνω να βοηθούν. Αν όχι, πες μου σε παρακαλώ που είναι η ασάφεια. Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά ως καινούριες έννοιες μπορεί να αποδεικνύονται πολύπλοκα... Έχουν όμως τη λογική τους.<br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;">ilias</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">lazaridis</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">(...) <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">Εφ' όσον το ταξί παραλαμβάνει και επιστρέφει εντός περιμετρικής, επιστρέφει στην έδρα του. Αν το ταξί Νάουσας σε παρέλαβε από το Γιαννακοχώρι και σε πήγε στη Νάουσα, επέστρεψε στην έδρα του. Γιατί δεν ισχύει στην περίπτωσή σου;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Στο ακραίο παράδειγμα Αθήνα / Νάουσα = Δύο διαφορετικές έδρες.<br /><br />Νάουσα / Γιαννακοχώρι = Μία έδρα. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /><span style="color:#3366FF;"> Ένας πρακτικός λόγος για τον οποίο δεν γίνεται αυτό, είναι ότι σε<br /> περίπτωση ελέγχου από την αστυνομία, θα πρέπει να αποδείξει ότι<br /> ήρθε από την έδρα του για να σε παραλάβει, και ότι δεν σε παρέλαβε<br /> από την Αθήνα έχοντας φτάσει εκεί με άλλο πελάτη. (Απαγορεύεται η<br /> λήψη πελατών εκτός έδρας σε κάθε περίπτωση εκτός από αυτή του<br /> ραντεβού/κλήσης για επιστροφή στην έδρα του ταξί. Μου έχει τύχει<br /> να πάω Χαλκιδική πελάτες, και στη διαδρομή της επιστροφής να<br /> προσπαθούν να επιβιβαστούν τουρίστες για να τους πάω σε άλλα χωριά<br /> ή και να τους φέρω πίσω στη Θεσσαλονίκη. Αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητά).<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />που σημαίνει: σε εκτός έδρας διαδρομή, το ταξί επιστρέφει αναγκαστικά(!) άδειο.<br /> <br /><br /><span style="color:gray;">Κατάλαβα το παράδειγμα, αλλα στην περίπτωσή μου, η 'έδρα' δεν ισχύει.<br /><br />Άρα: ένα ζήτημα το "Κλήση εκτός έδρας" και άλλο το "Κλήση εκτός περιμετρικής".<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Υπάρχει ένα σημείο που δεν αποσαφήνισα. Ένα ταξί μπορεί να είναι εκτός περιμετρικής αλλά εντός έδρας. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Δεν χρειάζεται αποσαφήνιση, είναι λογικό το ότι η έδρα είναι μεγαλύτερη απο την περιμετρική (έστω στα μέρη μας).<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Για παράδειγμα, τα Διαβατά είναι εκτός περιμετρικής της Θεσσαλονίκης, αλλά όχι εκτός έδρας για το ταξί. Μπορώ να παραλάβω από εκεί πελάτη από το δρόμο.Το επόμενο χωριό όμως, ο Άγιος Αθανάσιος, είναι τόσο εκτός περιμετρικής όσο και εκτός έδρας για το ταξί Θεσσαλονίκης. Αν βρεθώ δηλαδή εκεί, απαγορεύεται να παραλάβω από τον δρόμο.<br />Στην περίπτωση της κλήσης, τόσο από τα Διαβατά όσο και από τον Άγιο Αθανάσιο, θα βάλω το ταξίμετρο βγαίνοντας από την περιμετρική της Θεσσαλονίκης, θα πάω να παραλάβω και θα επιστρέψω με τον πελάτη στην πόλη μου με μονή καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής,αν είναι πριν τις 12 και με διπλή αν είναι μεταξύ 12 και 5 το πρωί.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Σε αυτό διαφωνώ, εδώ κάπου υπάρχει κάτι μη λογικό.<br /><br />Ποιο λογικό θα ήταν:<br /><br />Κλήση απο εκτός έδρας(!), τότε πάνε έλα με μονή, την νύχτα με διπλή.<br />Παράδειγμα στα μέρη μας: λήση απο Αλεξάνδιρα (50 χ.μ. απο Νάουσα).<br /><br />Κλήση απο εντός έδρας: μόνο μία διαδρομή με διπλή, την νύχτα πάλι με διπλή.<br />Παράδειγμα στα μέρη μας: κλήση απο Γιαννακοχώρι (6 χ.μ. απο Νάουσα)<br /><br /><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"> <br /> <span style="color:#3366FF;">Ένας άλλος πρακτικός λόγος που δεν συμβαίνει αυτό (να βάλει διπλή<br /> όταν φτάσει στην Αθήνα να σε παραλάβει δηλαδή), είναι ότι αν όλα<br /> αυτά συμβαίνουν μεταξύ 12 και 5 το πρωί, θα έπρεπε να<br /> βάλει...τετραπλή ταρίφα για να είναι νυχτερινό το τιμολόγιο. Και<br /> αυτό δεν γίνεται :)`<span style="mso-tab-count:1"> </span></span>`<span style="mso-tab-count:1"> </span><br /><br /><br /><span style="color:gray;">Ίδιο ισχύει και για διαδρομή απο πιάτσα που πάει εκτός περίμετρικής: η ταρίφα διπλή, είτε είναι 23:00 είτε είναι 1:00.</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Αν ξεκινήσεις πριν τις 12 το βράδυ για να βγεις εκτός πόλεως (και να μην επιστρέψεις πίσω με το ίδιο ταξί),<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">[...] Λεπτομέριες<br /><br />Κατάλαβα τις λεπτομέρειες.<br /><br />Αλλά η ουσία είναι: η διαδρομή εκτός περιμετρικής χρεώνεται με διπλή, και το γεγονός της ώρας δεν επηρεάζει την τιμή. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">(...)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Ελπίζω μια δεύτερη ανάγνωση του πρώτου μου mail σε συνδιασμό με τα παραπάνω να βοηθούν. Αν όχι, πες μου σε παρακαλώ που είναι η ασάφεια. Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά ως καινούριες έννοιες μπορεί να αποδεικνύονται πολύπλοκα...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Ελάχιστες η έννοιες, ελάχιστες η διασυνδέσεις. Δεν είναι τόσο πολύπλοκο.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Έχουν όμως τη λογική τους.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Λογικό είναι αυτό, που είναι άμεσα διαφανές και ξεκάθαρο, και μάλιστα για τον τελικό πελάτη. Με αυτό το κριτήριο, οι κανονισμοί δεν(!) είναι λογικοί, εφόσον δεν υπάρχουν δημοσιευμένοι με σαφήνεια (επεξήγηση, αιτιολόγηση και παραδείγματα).<br /><br />Τεράστιο έλλημα του κλάδου!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-GB" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">: <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Ουσιαστικά δεν διαφωνώ καθόλου στο ότι κάπου θα έπρεπε να είναι δημοσιευμένοι όλοι οι σχετικοί κανονισμοί. Όχι μόνο για τον πελάτη, αλλά και για τον επαγγελματία ως μέσο αναφοράς. Δεν το έχω ψάξει, θα το κοιτάξω και θα σου πω.<br /><br /><br />Τώρα για το θέμα του παραδείγματός σου...</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><span style="color:gray;">Κλήση απο εκτός έδρας(!), τότε πάνε έλα με μονή, την νύχτα με διπλή.<br />Παράδειγμα στα μέρη μας: λήση απο Αλεξάνδιρα (50 χ.μ. απο Νάουσα).<br /><br />Κλήση απο εντός έδρας: μόνο μία διαδρομή με διπλή, την νύχτα πάλι με διπλή.<br />Παράδειγμα στα μέρη μας: κλήση απο Γιαννακοχώρι (6 χ.μ. απο Νάουσα).</span><br /><br /><span style="color:navy;">Το ότι είναι εντός έδρας στο δεύτερο παράδειγμά σου με το Γιαννακοχώρι, δεν τον αποζημιώνει για τα 6 χιλιόμετρα που θα κάνει για να έρθει να σε παραλάβει. Αντίστοιχα στη Θεσσαλονίκη, η Επανωμή που *είναι εντός έδρας*, απέχει και καμιά 25αριά χιλιόμετρα από την πόλη. Οπότε αν έρθω να παραλάβω από εκεί με τον τρόπο που λες, θα πληρωθώ μεν με τη διπλή ως αποζημίωση για τα χιλιόμετρα που έκανα για να φτάσω, αλλά δεν θα πληρωθώ με το νυχτερινό τιμολόγιο. Θα έπρεπε να έχω όντως τετραπλή ταρίφα (νυχτερινό τιμολόγιο+διπλή ταρίφα ως αποζημίωση απόστασης που έκανα για να φτάσω) προκειμένου να πληρώνομαι και για τα δύο.<br /><br />Ουσιαστικά πάντα ισχύει το πρώτο σου παράδειγμα με την Αλεξάνδρεια όταν βγαίνεις εκτός περιμετρικής, ασχέτως με το αν παραμένεις εντός έδρας. Και την μέρα βγαίνοντας από την περιμετρική θα βάλει ο οδηγός μονή ταρίφα, θα έρθει στο Γιαννακοχώρι να σε παραλάβει, και θα γυρίσει με μονή (και πάλι προκειμένου να αποζημιωθεί για τα χιλιόμετρα που</span></span><span lang="EN-US" style=" mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;">θα κάνει βγαίνοντας από την πόλη, είτε είναι 3 είτε είναι 6 είτε είναι 100).<br />Απλώς το βράδυ, αυτή η αποζημίωση είναι ακριβότερη (νυχτερινό τιμολόγιο), και γι' αυτό έρχεται με διπλή. Για λόγους ευκολίας το νυχτερινό τιμολόγιο συμπίπτει με τη διπλή ταρίφα.<br /><br />Κατανοητότερο ελπίζω;<br />Ενημέρωσέ με...<br />Φιλικά<br />Γιάννης </span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><br /></span><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">ilias</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">lazaridis</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:</span></b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:gray;">(...)<br />Κατανοητότερο ελπίζω;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Κατανόησα προ καιρού το σκεπτικό των οδηγών, απλά πιστεύω πως αυτή η χρέωση δεν είναι ορθή, και ίσος και παράνομη.<br /><br />Μέχρι να δω γραπτά σε νομοσχέδιο η κείμενο υπουργείου αντίθετη αναφορά, ισχύει για μενα αυτό που είδα σε διάφορες αναφορές στον νόμο:<br /><br /> * Δεν επιτρέπετε η έναρξη του ταξίμετρου πριν την επιβίβαση.<br /> * Η ανώτατη χρέωση είναι η διπλή<br /><br />Ίσος ήταν ενδιαφέρον και για εσένα, να μου αποδείξεις (με επίσιμο νομοθετικό κείμενο, όχι με κείμενο σωματίου) το αντίθετο.<br /><br />Επέκτηνα την ανάλυση αρκετά:<br /><br />http://lazaridis.com/406.html<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><b><span lang="EN-GB" style=" mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-GB" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:</span></b><span style="font-family:Tahoma;"><span style="mso-spacerun:yes"> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:13.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Καλησπέρα και πάλι...<br />Η χρέωση σίγουρα δεν είναι παράνομη. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το οποιοδήποτε ραδιοταξί ή σωματείο, εκδίδει τιμοκαταλόγους και οδηγίες που είναι παράνομες. Τώρα, ποια όργανα του κράτους συναινούν ή προτείνουν τον τρόπο και το ύψος των χρεώσεων, αυτό δεν το γνωρίζω. Φαντάζομαι ότι είναι αρμοδιότητες του Υπουργείου Συγκοινωνιών ή και της εκάστοτε τοπικής αυτοδιοίκησης, πχ Νομαρχίας (ώστε να ορίζει τα κατά τόπους ισχύοντα βάσει των ιδιομορφιών κάθε τόπου).<br /><br />Το να παραθέτεις δυο απομονωμένες διατάξεις ως μόνες έγκυρες μέχρι να δεις το αντίθετο ή κάτι συμπληρωματικό γραπτά δεν νομίζω ότι τις καθιστά αυταπόδεικτα ισχύουσες σε κάθε περίπτωση.<br /><br />Δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα να σου αποδείξω το νόμιμο ή όχι κάποιας χρέωσης. Προσπάθησα να απαντήσω στα ερωτήματά σου για το σκεπτικό των χρεώσεων. Τώρα αμφισβητείς την νομιμότητά τους. Δεν έχω στα χέρια μου κάποιο γενικό κανονισμό με αριθμούς διατάξεων, αποφάσεων κλπ κλπ, αν και θα το ήθελα. Αν βρεθεί στα χέρια μου, θα στο προωθήσω. Αν έχω περισσότερα στοιχεία επίσης θα στα προωθήσω.<br /><br />Αν πάντως βρισκόμαστε ποτέ (υποθετικά) να κάνουμε αυτή τη συζήτηση επειδή αμφισβητείς την χρέωσή μου (σε αντίστοιχη περίπτωση με το παράδειγμά σου για το Γιαννακοχώρι κλπ που σου έτυχε), θα καλούσα την τροχαία προκειμένου να διευθετήσει/διευκρινήσει το ζήτημα, καθώς και υπεύθυνους του ραδιοταξί προκειμένου να σε παραπέμψουν ή να σου παρέχουν τις ανάλογες πηγές. Έχει συμβεί (όχι σ' εμένα) αρκετές φορές, και γνωρίζω την εξέλιξη (εφ' όσον πάντα δεν έχει παρανομήσει/αδικήσει ο οδηγός του ταξί).<br />Σε κάθε περίπτωση, είμαι σίγουρος πως αφ' ενός θα δικαιωνόμουν αμέσως (ή και στο δικαστήριο αν έφτανες να μου κάνεις μύνηση αμφισβητώντας τους αστυνομικούς, φαντάζομαι έχεις το δικαίωμα), αφ' ετέρου θα υποχρεωνόσουν να με αποζημιώσεις για τον χρόνο που έχασα μέχρι να έρθουν οι αστυνομικοί και να λυθεί το ζήτημα. (Ή/και για τον χρόνο που έχασα στο δικαστήριο, έξοδα δικηγόρων κλπ).<br /><br />Φιλικά<br />Γιάννης<br /></span><span style="font-family:Tahoma;"><span style="mso-spacerun:yes"> </span></span><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">ilias</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">lazaridis</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:</span></b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">Το τραγικό είναι: Ο ίδιος είσαι οδηγός, και δεν μπορείς να με παραπέμψεις σε μία σαφή δημόσια καταγραφή <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">[...] - διάφορα<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">Δεν είναι θέμα πίστης, αλλά τεκμηρίου.<br /><br />Εγώ επιμένω: για το εντός έδρας δρομολόγιο, αυτή η χρέωση είναι παράνομη.<br /><br />"Έναρξη ταξίμετρου με την επιβίβαση", "Πληρωτέο το ποσό που γράφει το ταξίμετρο" (έτσι λένε διάφορα κείμενα).<br /><br />Εφόσον υπάρχει εξαίρεση σε αυτό (όπως λένε τα σωματεία), πρέπει να υπάρχει κάπου γραπτός(!) στον νόμο(!).<br /><br />Και είναι αρκετά τραγικό το ότι δεν μπορείς να εναντιοθείς (ως επαγγελματίας οδηγός) άμεσα και με σαφήνεια στην σχετικά λογική μου ένσταση.<br /><br /></span><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:</span></b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Η δουλειά μου ως επαγγελματίας οδηγός είναι να γνωρίζω τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά μου, και όχι τους νόμους που τα υποβάλουν. Έξι χρόνια τώρα, δεν μου χρειάστηκε να ανατρέξω σε κάποια νομοθεσία. Αν χρειαστεί να πιστοποιήσω την νομιμότητα του τρόπου εργασίας μου θα απευθυνθώ στα αρμόδια όργανα.<br />Νομίζω ότι ο πρώτος από τον οποίο πρέπει να ζητήσεις τεκμήρια είναι το ραδιοταξί το οποίο πιστεύεις ότι σε αδίκησε / παρανόμησε. Και ταυτόχρονα η αστυνομία. Έκανες αυτά τα δύο και δεν είχες αποτέλεσμα;</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;">Απευθύνσου σε κάποιο δικηγόρο. Το </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">internet</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">μπορεί να περιέχει πολλά πράγματα, αλλά δεν περιέχει απαραιτήτως τα πάντα.<br /><br />Γιάννης</span><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><br /></span><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-GB" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:</span></b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:13.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Ένα Φ.Ε.Κ. που βρήκα και μάλλον σε ενδιαφέρει είναι το παρακάτω:<br /><br />http://www.civilitas.gr/books/laws/3109-2003.pdf<br /><br />Εφιστώ την προσοχή στο Άρθρο 1 παράγραφος 6<br /><br />καθώς και στο Άρθρο 2 που εξηγεί το θέμα της διοικητικής μονάδας (έδρας) στην οποία ανήκει το ταξί.<br /><br />Κατά τα άλλα, αρμόδιοι να σου απαντήσουν λεπτομερώς (και να σου παράσχουν τα απαραίτητα σχετικά έγγραφα-διατάξεις) είναι οι τοπικές αρχές και το ραδιοταξί της Νάουσας.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /></span><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">ilias</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">lazaridis</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">: </span></b><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br />(...)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;">Τραγικό, απλά τραγικό.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><b><span lang="EN-GB" style=" mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-GB" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:</span></b><span style="font-family:Tahoma;"><span style="mso-spacerun:yes"> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:13.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Το τραγικό που βλέπω εγώ, είναι ότι συνεχίζω να σου απαντάω κι εσύ να μην καταλαβαίνεις.<br /><br />Πες μου σε παρακαλώ<br />1)Τι ακριβώς θεωρείς τραγικό;<br />2)Απευθύνθηκες στο ραδιοταξί; Τί σου είπαν;<br />3)Απευθύνθηκες στην αστυνομία; Τί σου είπαν;<br />4) Είδες το http://www.civilitas.gr/books/laws/3109-2003.pdf Άρθρο 1 παράγραφος 6 (και ειδικά η Αα) και Άρθρο 2 και ΔΕΝ καλύφθηκες;<br />5)Γνωρίζεις πολλούς επαγγελματίες που θυμούνται απ' έξω ή κουβαλάνε μαζί τους τις διατάξεις που διέπουν το επάγγελμά τους σε Φ.Ε.Κ. και Νομαρχιακές αποφάσεις;<br />6) Αν δεν έχεις αντίρρηση, θα δημοσιεύσω όλη αυτή την αλληλογραφία μας στο blog μου (χωρίς το πραγματικό σου όνομα, αν επιθυμείς), να μας πει και ο υπόλοιπος κόσμος τι καταλαβαίνει. Αν δεν μου δίνεις την άδεια, απλώς θα μεταφέρω την όλη συζήτηση, παραθέτοντας ΜΟΝΟ τα δικά μου λεγόμενα και κάνοντας αναφορά στα δικά σου πλαγίως, αλλάζοντας όνομα και τοπωνύμια.<br /><br />Σε παρακαλώ απάντησε συγκεκριμένα, χωρίς αοριστολογίες.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:13.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;">ilias</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">lazaridis</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:</span></b><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><span style="color:#3366FF;">Πες μου σε παρακαλώ<br />1)Τι ακριβώς θεωρείς τραγικό;</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />όπως έγραψα:<br /><br />" Και είναι αρκετά τραγικό το ότι δεν μπορείς να εναντιοθείς (ως<br /> επαγγελματίας οδηγός) άμεσα και με σαφήνεια στην σχετικά<br /> λογική μου ένσταση."<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">2)Απευθύνθηκες στο ραδιοταξί; Τί σου είπαν;<br />3)Απευθύνθηκες στην αστυνομία; Τί σου είπαν;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Απευθύνθηκα σε έναν οδηγό ταξί στο διαδίκτυο, στον οποίο διέκρινα πως θα αντιμετωπίσει το ζήτημα δίκαια και αποτελεσματικά.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">4) Είδες το http://www.civilitas.gr/books/laws/3109-2003.pdf Άρθρο 1 παράγραφος 6 (και ειδικά η Αα) και Άρθρο 2 και ΔΕΝ καλύφθηκες;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Το κείμενο αυτό μου το αναφέρεις τώρα(!), δηλαδή μετά που είπα δύο φορές ότι είναι "τραγικό" ότι δεν μπορείς να με παραπέμψεις σε κείμενο.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /><span style="color:#3366FF;">5)Γνωρίζεις πολλούς επαγγελματίες που θυμούνται απ' έξω ή κουβαλάνε μαζί τους τις διατάξεις που διέπουν το επάγγελμά τους σε Φ.Ε.Κ. και Νομαρχιακές αποφάσεις;<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Δεν παίζει ρόλο.<br /><br />Ο επαγγελματίας κρατά μία περίληψη των σημαντικότερων στοιχείων.<br /><br />Και εάν αυτό αποτελεί πολύ κόπο, τότες φροντίζει το σωματείο του για αυτό.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">6) Αν δεν έχεις αντίρρηση, θα δημοσιεύσω όλη αυτή την αλληλογραφία μας στο blog μου (χωρίς το πραγματικό σου όνομα, αν επιθυμείς), να μας πει και ο υπόλοιπος κόσμος τι καταλαβαίνει. Αν δεν μου δίνεις την άδεια, απλώς θα μεταφέρω την όλη συζήτηση, παραθέτοντας ΜΟΝΟ τα δικά μου λεγόμενα και κάνοντας αναφορά στα δικά σου πλαγίως, αλλάζοντας όνομα και τοπωνύμια.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Μπορείς να δημοσιεύσεις την αλληλογραφία, και το όνομά μου, απλά θέσε σε παρακαλώ και έναν σύνδεσμο στο κείμενό μου.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Σε παρακαλώ απάντησε συγκεκριμένα, χωρίς αοριστολογίες.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Δεν υπήρξαν "αοριστολογίες" στα γραπτά μου.<br /><br />Το "τραγικό" ήταν συγκεκριμένο, και το επεξήγησα.<br /><br />-<br /><br />Εντός ημερών θα κοιτάξω το κείμενο του Νόμου 3109/2003.<br /><br />Μετά από αυτό θα έχω πιθανός και την απάντηση στα ερωτήματά μου.<br /><br />-<br /><br />Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.<br /><br /><br /></span><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">Acro</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">Αφ ενός, ξανακοίτα τα </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">Mail</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">σου. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">To</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">link</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">του σχετικού Φ.Ε.Κ. στο έστειλα 13/5 στις 7:19 το πρωί. Αλλά ακόμη κι αν σου το έλεγα τώρα, την απάντηση δεν έψαχνες; Ή μήπως μόνο τα ίχνη του λιονταριού, και όχι το ίδιο το λιοντάρι;<br /><br />Αφ' ετέρου, προσπάθησα να σου απαντήσω σε όλα τα ερωτήματα που έθεσες. Με τιμά που με θεώρησες το αρμοδιότερο πρόσωπο να σου απαντήσει στην Ελλάδα, όπως όμως έγραψα στην αρχική</span><span lang="EN-US" style=" mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span lang="EN-US" style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">μου απάντηση, δεν αντιπροσωπεύω κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μου.<br />Υπάρχουν σίγουρα αρμοδιότεροι και πληρέστερα ενημερωμένοι. Και το ΙΝ.ΚΑ. και ο Συνήγορος του Πολίτη, και άλλες σχετικές οργανώσεις έχουν διαδικτυακή παρουσία και είναι πάντα πρόθυμοι να το ψάξουν.<br /><br />Θα "μοντάρω" τα </span><span lang="EN-US" style=" mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">Mail</span><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;color:navy;"> </span><span style=" ;font-family:Tahoma;color:navy;">και θα τα ανεβάσω στο </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;color:navy;">blog</span><span style="font-family:Tahoma;color:navy;">, να δούμε τι λέει και ο κόσμος. Η συνέχεια εκεί.<br /><br /><br /><b><o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;">ilias</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">lazaridis</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">wrote</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">:<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Αφ ενός, ξανακοίτα τα Mail σου. To link του σχετικού Φ.Ε.Κ. στο έστειλα 13/5 στις 7:19 το πρωί. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Ε ναι, μετά που είπα δύο φορές "τραγικό".<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Αλλά ακόμη κι αν σου το έλεγα τώρα, την απάντηση δεν έψαχνες; Ή μήπως μόνο τα ίχνη του λιονταριού, και όχι το ίδιο το λιοντάρι;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />(δεν αναλύω τα γραπτά αυτά)<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Αφ' ετέρου, προσπάθησα να σου απαντήσω σε όλα τα ερωτήματα που έθεσες. Με τιμά που με θεώρησες το αρμοδιότερο πρόσωπο να σου απαντήσει στην Ελλάδα, <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />παρερμηνεύεις, δεν είπα κάτι τέτοιο.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">όπως όμως έγραψα στην αρχική μου απάντηση, δεν αντιπροσωπεύω κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μου.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:12.0pt;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align: none;text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"> <br />Και αυτός με ενδιαφέρει.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Υπάρχουν σίγουρα αρμοδιότεροι και πληρέστερα ενημερωμένοι. Και το ΙΝ.ΚΑ. και ο Συνήγορος του Πολίτη, και άλλες σχετικές οργανώσεις έχουν διαδικτυακή παρουσία και είναι πάντα πρόθυμοι να το ψάξουν.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />να που διάλεξα 'σένα.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br /><br /><span style="color:#3366FF;">Θα "μοντάρω" τα Mail και θα τα ανεβάσω στο blog, να δούμε τι λέει και ο κόσμος. <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Είμαι σίγουρος πως θα τα γράψεις αυτούσια, χωρίς περικοπές ουσίας.<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;color:#3366FF;">Η συνέχεια εκεί.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><span style="font-family:Tahoma;"><br />Εντάξει, να ξέρεις όμως ότι αποφεύγω να γράφω στο μέσο "ιστολόγιο".<br /><br />Δεν έχω πρόβλημα με ανοιχτή συνομιλία, όσο αυτή είναι σε ελεύθερα μέσα (όπως usenet)<br /> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;">-----</span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">Τέλος</span></b><b><span style="mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">thread </span></b><b><span style="font-family:Tahoma;">των</span></b><b><span style=" mso-ansi-language:EN-GB;font-family:Tahoma;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US;font-family:Tahoma;">e-mail-----<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span style="font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none; text-autospace:none"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;font-family:Tahoma;"><o:p> </o:p></span></b></p><p></p><p></p>Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-13268970268902492402009-05-07T03:51:00.005+03:002009-05-07T13:56:23.287+03:00Θα μου κάνεις μια χάρη;Η παρακάτω ιστορία περιλαμβάνει αναπόφευκτα αρκετό "χάρτη" και διαδρομές στην Θεσσαλονίκη. Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη από τους μη κατέχοντες την πόλη και τα περίχωρα της. Πάντως, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η ουσία της ιστορίας γίνεται πιστεύω κατανοητή. Επίσης, τα ονόματα προσώπων και μαγαζιών είναι απολύτως ενδεικτικά και φανταστικά.<br /><br />Δευτέρα βράδυ, λίγο πριν τις δώδεκα, φτάνω στην πιάτσα Θέρμης. Παραδόξως δεν υπάρχει άλλο ταξί. Κάποια στιγμή έρχεται μια γυναίκα, γύρω στα σαράντα-σαράντα πέντε. Βαμμένο μαύρο μακρύ μαλλί, προσπάθεια για νεανικό αλλά κυριλέ ντύσιμο.<br />-Δεν πάω μακριά, εδώ πιο πάνω στη ταβέρνα "Θερμοφάι", μου λέει.<br />-Όπου πηγαίνετε θα πάμε.<br />Ξεκινάω, και δέκα δευτερόλεπτα μετά, μου λέει ξαφνικά:<br />-Σήμερα θα ξεμπροστιάσω έναν άνθρωπο.<br />-Μάλιστα.<br />-Τον εμπιστεύτηκα και μου την έφερε, και θα το πληρώσει άσχημα. Θα γίνει μεγάλος καυγάς, γι' αυτό ευχήσου μου δύναμη και κουράγιο.<br />-Δύναμη και κουράγιο λοιπόν. Και ψυχραιμία επίσης.<br />-Γιατί το λες αυτό; Ψυχραιμία; Φαίνομαι ότι θα του φάω το λαρύγγι ε;<br />-Όχι, εύχομαι να έχετε την ψυχραιμία να πείτε και να κάνετε τα σωστά πράγματα.<br />-Ναι, αλλά εγώ τον πίστεψα, παράτησα τη δουλειά μου και με συντηρεί αυτός. Και τώρα μαθαίνω...άσε.<br />-Α μάλιστα. (Τι να πεις;)<br />Δεν λέει τίποτε περισσότερο, μέχρι που πλησιάζουμε στο μαγαζί.<br />-Θα μου κάνεις μια χάρη; Θέλω να δω αν είναι μέσα. Αν δεν είναι θα με περιμένεις να με φέρεις πάλι πίσω;<br />Δεν έχω αντίρρηση, αν και υποψιάζομαι ότι αν τον βρει εκεί, μάλλον δεν θα επιστρέψει για να με πληρώσει.<br />Φτάνουμε στο μαγαζί.<br />-Δεν βλέπω το αυτοκίνητό του, αλλά θα μπω μέσα μήπως ήρθε με άλλο, μου λέει και κατεβαίνει. Δυο λεπτά μετά επιστρέφει.<br />-Τώρα θέλω να με πας στην Παπαναστασίου.<br />-Θα μου πείτε μόνο που είναι γιατί δεν την ξέρω, της λέω, υποθέτοντας ότι μιλάει για δρόμο της Θέρμης. (Λογικά θα υπάρχει στο GPS, αλλά όσα ξέρει ο νοικοκύρης...)<br />-Δεν ξέρεις την Παπαναστασίου; με ρωτάει δύσπιστα.<br />-Την Παπαναστασίου της Θέρμης όχι. Αν εννοείτε της Θεσσαλονίκης την ξέρω βέβαια.<br />-Ναι, αυτήν λέω.<br />-Εντάξει, φυσικά την ξέρω. Και σε ποιο ύψος περίπου θα πάμε;<br />-Στο Ιπποκράτειο. (Παύση) Ξέρεις που θέλω να με πας; (Παύση/σκέψη) Στη Λεωφόρο Στρατού στο μπαρ "Στρατόσφαιρα".<br />(Όλα αυτά είναι σε σχετική ευθεία, αλλά όχι μαζεμένα. Κρατάω το τελευταίο που είπε για το μπαρ)<br />Ξεκινάμε για την πόλη. Στη διασταύρωση Θέρμης-Πανοράματος στρίβω αριστερά να κατέβω στο δρόμο Χαλκιδικής.<br />-Γιατί πας από εδώ;<br />-Λεωφόρο Στρατού δεν μου είπατε τελικά;<br />-Παπαναστασίου σου είπα. Ευθεία πάει Παπαναστασίου. Τέλος πάντων, πήγαινε όπως θέλεις όσο πιο γρήγορα γίνεται, αλλά δεν έχω και πολλά λεφτά μαζί μου να ξέρεις.<br /><br />(Αυτό το παραμύθι/υπαινιγμός "μη με κλέψεις πηγαίνοντας μακρύτερη διαδρομή, όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν θα έχω να σε πληρώσω" πολύ με ενοχλεί όταν το ακούω. Ναι, αν συνεχίσουμε ευθεία τελικά θα καταλήξουμε στο τέλος της Παπαναστασίου, θα τη διασχίσουμε ολόκληρη, και θα φτάσουμε στη Στρατού. ΑΦΟΥ έχουμε διασχίσει την φιδογυριστή "ευθεία", μέρος της οποίας είναι σαν επαρχιακός ταλαιπωρημένος ασφαλτόδρομος, έχουμε περάσει ν φανάρια που συνήθως είναι κόκκινα, έχουμε πιθανώς συναντήσει λεωφορείο που είναι αδύνατον να το προσπεράσεις, έχουμε κάνει τον διπλάσιο χρόνο και μεγαλύτερη απόσταση (άρα και κόστος) αφού η "ευθεία" είναι ελαφρώς ζιγκ-ζαγκ. Στο μεταξύ θα έχει πάει 12 και θα έχει μπει η διπλή ταρίφα.<br />Κλείνει η γιγαντιαία παρένθεση)<br /> <br />-Σίγουρα ο δρόμος Χαλκιδικής είναι γρηγορότερος ΚΑΙ οικονομικότερος, της λέω. Αλλά πείτε μου, πάμε στην Στρατού ή όχι; Με έχετε μπερδέψει.<br />-Ναι στη Στρατού πάμε, στο μπαράκι "Στρατόσφαιρα".<br />Βγάζει το κινητό της, ανανεώνει τον χρόνο ομιλίας, και λέει:<br />-Θα μου κάνεις μια χάρη; Θέλω να πάρεις τηλέφωνο και να ζητήσεις τον κύριο Παπαδόπουλο αν το σηκώσει η κόρη του. Αν απαντήσει ο ίδιος, κλείστο κατευθείαν. <br />Κοιτάζω την ώρα.<br />-Είναι δώδεκα παρά δέκα.<br />-Δεν πειράζει. Δεν κοιμάται κανείς εκεί τέτοια ώρα.<br />Κάνει την κλήση και μου δίνει το τηλέφωνο. Δεν μου αρέσουν αυτά. Τη βλέπω στα πρόθυρα της υστερικής κατάρευσης όμως, και "της κάνω την χάρη".<br />Στο τηλέφωνο απαντάει μια κοπέλα.<br />-Καλησπέρα. Τον κύριο Παπαδόπουλο;<br />-Δεν είναι εδώ. Ποιος είστε;<br />-Είμαι ένας φίλ...ξεκινάω να λέω, και κλείνω το τηλέφωνο.<br />-Τι είπε;<br />-Είπε ότι δεν είναι εκεί και με ρώτησε ποιος είμαι.<br />Παίρνει το τηλέφωνό της πίσω, και σ' όλη τη διαδρομή συνεχίζει να το σκαλίζει. Κάποια στιγμή φτάνουμε στη Λεωφόρο Στρατού και σταματάμε απέναντι από το μπαρ.<br />-Θα μου κάνεις μια χάρη; Θέλω να με περιμένεις, να πάω απέναντι στο μπαράκι να δω αν είναι εκεί, και θα γυρίσω. Αν δεν με εμπιστεύεσαι να σε πληρώσω.<br />-Δεν είναι ότι δεν σας εμπιστεύομαι, της απαντάω. Αλλά αν είναι εκεί και μαλώσετε, υποψιάζομαι πως στον χαμό που θα ακολουθήσει, το τελευταίο που θα σκεφτείτε θα είναι να έρθετε να με πληρώσετε. 9,5 ευρώ είναι μέχρι τώρα.<br />-Όχι όχι δεν θα μαλώσω. Να δω αν είναι εκεί θέλω.<br />Βγάζει παρ' όλα αυτά ένα δεκάρικο και μου το δίνει. Με κοιτάζει να το αφήνω στην κονσόλα ανάμεσα στα καθίσματα.<br />-Θα με περιμένεις όμως έτσι; Μη φύγεις.<br />-Εδώ θα είμαι.<br />Κατεβαίνει, και επιστρέφει μερικά λεπτά αργότερα.<br />-Πάμε.<br />-Πού θα πάμε;<br />-Στο Ιπποκράτειο.<br />Κάνω την απαραίτητη πολύπλοκη αναστροφή. Διακόσια μέτρα πριν το Ιπποκράτειο, μου λέει ξαφνικά:<br />-Ξέρεις πού θέλω να με πας καλύτερα; Στην Πυλαία, στο μπαράκι "La Pileot".<br />Βγαίνω Νέα Εγνατία και μπαίνω αριστερά στο φανάρι με Μπότσαρη για να ανηφορίσω προς την Πυλαία. Λάθος.<br />-Μπορείς να πας δεξιά; Θέλω να δω κάτι. Θα βγάλω λαγό και για μια φίλη μου απόψε. Θα γίνει χαμός.<br />Ευτυχώς το φανάρι είναι παραμένει κόκκινο, οπότε ξαναπηγαίνω δεξιά. Η όλη ιστορία με έχει ήδη κουράσει, Τα ταραγμένα "vibes" της κυρίας γεμίζουν το χώρο. Ψυχραιμία, ανακατευθύνω τη "συμβουλή" στον εαυτό μου. <br />-Θα μου κάνεις μια χάρη; Ζήτα πάλι τον κύριο Παπαδόπουλο, μου λέει και μου προτείνει το τηλέφωνό της.<br />-Μη με μπλέκετε άλλο μ' αυτό. Είναι περασμένες δώδεκα και ανησυχούμε την κοπέλα.<br />-Μωρέ θα του τα σπάσω τα νεύρα εγώ, λέει και μου βάζει το τηλέφωνο στο αυτί.<br />Το παίρνω και το κλείνω. Προλαβαίνω να ακούσω και πάλι τη φωνή της κόρης.<br />-Σας είπα, μην με ανακατεύετε σ' αυτό.<br />Με κοιτάζει και το βλέμμα της θολώνει, σχεδόν με μίσος. Ξανακαλεί.<br />-Ζήτα τον Θανάση μου λέει, και μου το κολλάει κυριολεκτικά στο αυτί.<br />Τα παίρνω κανονικά, και με το ζόρι κρατιέμαι να μην σπρώξω τηλέφωνο, χέρι και την ίδια. Δεν μου αρέσουν καθόλου οι εξαναγκασμοί, ούτε οι "σωματικές επαφές" με αγνώστους. Δεν γνωριζόμαστε κι από χθες. Βλέπω όμως την απόγνωση (και λίγη "τρέλα") στο βλέμμα της και "της κάνω τη χάρη".<br />Στο μεταξύ η κοπελίτσα έχει ξανασηκώσει το τηλέφωνο.<br />-Ο Θανάσης είναι εκεί; της λέω.<br />-Δεν είναι εδώ. Ποιος είστε;<br />Το κλείνω.<br />-Τι είπε;<br />-Όπως και πριν από είκοσι λεπτά, έτσι και τώρα, μου είπε πως δεν είναι εκεί, της λέω εκνευρισμένα.<br />Το φανάρι ανάβει πράσινο και κατεβαίνουμε πενήντα μέτρα την Μπότσαρη, οπότε ξαφνικά σηκώνει τα μάτια από το κινητό, κοιτάει δεξιά αριστερά και λέει:<br />-Έπρεπε να στρίψεις δεξιά.<br />-Δεξιά πού;<br />-Στον προηγούμενο δρόμο (Κωνσταντινουπόλεως, έχει μερικά "Ελληνάδικα/Ποτάδικα" λίγο παρακάτω, εκεί ήθελε να πάμε, καταλαβαίνω ξαφνικά).<br />Στρίψε από εδώ τώρα, μου δείχνει δεξιά ένα στενάκι.<br />-Εδώ είναι μονόδρομος. Δεν γίνεται.<br />Καινούρια (όχι και τόσο νόμιμη) αναστροφή. Και για να μπούμε πλέον στην Κωνσταντινουπόλεως θα πρέπει να πατήσουμε διπλή γραμμή ή να κάνουμε κύκλο. Άντε να της το εξηγήσεις. Ευτυχώς πριν προλάβω να το σκεφτώ περισσότερο, λέει:<br />-Άσε δεν πειράζει, πήγαινέ με στην Πυλαία.<br />-Εντάξει.<br />Περνάνε μερικά δευτερόλεπτα.<br />-Ξέρεις που θέλω να με πας; Στο Πανόραμα, στο "Panoramicity".<br />-Πού είναι αυτό;<br />Θα σου πω εγώ.<br />Ευτυχώς για να πας στο Πανόραμα περνάς από την Πυλαία. Έτσι δεν χρειάζεται να αλλάξω κατεύθυνση όταν λιγότερο από ένα λεπτό μετά λέει:<br />-Πήγαινέ με στην Πυλαία στο "La Pileot". Στο "La Pileot" να με πας.<br />Φτάνουμε τελικά και στην Πυλαία, και σταματάω έξω από το μπαρ ελπίζοντας να έχει τελειώσει η περιοδεία μας. Μισοπεριμένω να ακούσω "θα μου κάνεις μια χάρη;" ή "περίμενέ με λίγο" για μια ακόμη φορά, και ετοιμάζω τις σχετικές απαντήσεις. Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει. Πληρώνει (Το αρχικό δεκάρικό της είναι ακόμη στην κονσόλα, και της το επιστρέφω όταν βγάζει εκ νέου εικοσάρικο για να πληρώσει. Της δίνω και τα υπόλοιπα ρέστα. Κατεβαίνει χωρίς να πει κουβέντα και χωρίς να με κοιτάξει. Ασχέτως με το τι έγινε καθ' οδόν, ελπίζω να της πήγαν όλα καλά.<br /><br />edit:<br />Υ.Γ. Αυτή η ιστορία με έχει στοιχειώσει. Θα μπορούσα και θα έπρεπε να το είχα χειριστεί διαφορετικά. Να μείνω αμέτοχος. Είναι όλα αυτά που τα σκέφτεσαι μετά και σου γίνονται δυσάρεστα μαθήματα. Το "διαλύομαι" που φώναζε η ύπαρξή της ολόκληρη όμως, με παρέσυρε! Μακάρι να μην το είχε κάνει.<br />Το ποτάμι δυστυχώς δεν γυρίζει πίσω.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-86456008022403711782009-04-25T12:44:00.002+03:002009-04-27T07:09:38.698+03:00γουάι αμ λοστ ντις-κλέιμερ :)Περνάω τη μισή σχεδόν μέρα μπροστά στο car pc, μέσα στο ταξί. Εδώ γράφεται το blog, εδώ οι τυχόν μακροσκελείς απαντήσεις σε post ή σε e-mail, εδώ ετοιμάζονται και διάφορα άλλα πράγματα. Offline. Στη συνέχεια μεταφέρονται στο σπίτι, απ' όπου και ανεβαίνουν στο ίντερνετ. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο για να γεμίζει ο νεκρός-αδρανής χρόνος στο ταξί με κάτι δημιουργικό. Αυτή η δουλειά περιορίζει πολύ τον προσωπικό χρόνο. (Ανακατεύει επίσης τους βιορυθμούς καθώς τη μια εβδομάδα ξυπνάω την ώρα που την επόμενη πάω για ύπνο.)<br /> Κατ' επιλογήν, περνάω σχετικά λίγο από τον ελεύθερο χρόνο μου μπροστά στο PC στο σπίτι, και αυτόν για συγκεκριμένες "εργασίες". Βέβαια τσεκάρω τα mail μου αρκετές φορές περνώντας μπροστά από το PC όσο είμαι σπίτι, (Tο Thunderbird είναι ανοιχτό 24/7), παρακολουθώ τις καθημερινές εξελίξεις σε 4-5 sites, κάνω κάποιες συγκεκριμένες "δουλειές", αλλά κάπου εδώ τελειώνει το συστηματικό του πράγματος. Το Google Reader ανοίγει κατά μέσο όρο μια φορά την εβδομάδα, και δεν προλαβαίνω (κυριολεκτικά) να διαβάσω όλα τα post στα blog που με ενδιαφέρουν. Ούτε και να γράψω τα σχόλια που θέλω (καθώς πρέπει να διαβάσω και όλα τα σχόλια των προηγούμενων, μην επαναλαμβανόμαστε). Ούτε και να παρακολουθήσω ενδελεχώς τα forum στα οποία συμμετέχω. Ούτε και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. (Για να σας προλάβω, η ιδέα αναζήτησης WiFi HotSpots στην πόλη για πιο συχνή "διαδραστικότητα" με τα δρώμενα του ίντερνετ, έχει περάσει αρκετές φορές από το μυαλό μου.)<br /><br />Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Κατ' αρχήν θέλω να εξηγήσω σε αυτούς που υποψιάζονται ή ξέρουν πως τους διαβάζω, ότι (και γιατί) δεν...τους γράφω. Απλώς δεν σας προλαβαίνω παίδες, συγνώμη. Και με την ευκαιρία, να επισημάνω και να υπενθυμίσω (κοινωνικό μήνυμα) ότι η πραγματική ζωή προηγείται της διαδικτυακής "εικονικής". Αν κοπεί το ρεύμα, τα ηλεκτρόνια θα χαθούν, οι άνθρωποι όμως όχι.<br /><br />Υ.Γ.1 Μπορεί να θεωρώ τις ιντερνετικές κοινότητες εικονικές, θεωρώ όμως εντελώς πραγματικούς τους ανθρώπους που τις απαρτίζουν. Ασχέτως αν σε πολλές περιπτώσεις, οι "εικονικές" προσωπικότητες και σχέσεις πίσω από τα nicknames, διαφέρουν πολύ από τις εκ του σύνεγγυς "πραγματικές".<br /><br />Υ.Γ.2 Βρισκόμουν στην πιάτσα Πανοράματος όταν άνοιξα το WordPad για να γράψω τα παραπάνω. Πριν προλάβω να πληκτρολογήσω οτιδήποτε, επιβιβάστηκε μια κοπελιά με την οποία κατεβήκαμε στο κέντρο, όπου παραλάβαμε και μια φίλη της για να συνεχίσουμε παρακάτω. Φτάνοντας και πριν αποβιβαστούν, η δεύτερη κοπελιά μου λέει ξαφνικά:<br />-Να σας ρωτήσω κάτι; Μήπως είστε ο Acro;<br />Αν κατάλαβα καλά με πρόδωσε το <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_iu1kI6PjNdzRHHAITVim8VTeBQHk8MgyVYLxPrrPaQwbj9vKgKyNjx88RWBXJ9q5bMiiSPyZ8at_vrCkEXp3BsRrnMAfbFleXjTK6x6663U4NKxwk5zdoxacxmMkNUNxJjoCD2GnKwDC/s1600-h/taxi+moto.jpg">πληκτρολόγιο</a> πάνω στο ταμπλώ. Ομολόγησα πως ναι, εγώ είμαι, και είπαμε δυο κουβέντες. "Κάτι είχες γράψει στον '<a href="http://www.skylos.gr/">σκύλο</a>', και από τότε σε διαβάζω", μου είπε. Δεν έχει ξανασυμβεί να γνωρίσω μέσα στο ταξί κάποιον που με διαβάζει εδώ. (Αν και ο <a href="http://www.blogger.com/profile/15328049817235600122">sourotiris</a> έχει επιβιβαστεί και μιλήσει με τον συνεργάτη μου στο παρελθόν). Ομολογώ πως συγκινήθηκα ελαφρώς και χάρηκα πολύ. Οι πραγματικοί άνθρωποι πίσω από τα πληκτρολόγια και τις οθόνες.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-23118174174496774662009-04-15T06:18:00.001+03:002009-04-15T06:20:46.997+03:00Το έπος του 40Το παρακάτω περιστατικό δεν είναι ευχάριστο, ούτε διασκεδαστικό. Αν δεν έχετε διάθεση για "μαύρες" ιστορίες διαβάστε καλύτερα <a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/04/driver-seat-flip-side.html">αυτήν εδώ</a> που έχει πλάκα.<br /><br />Βράδυ, γύρω στις δέκα, ανηφορίζω στη Νεάπολη. Στην άκρη του δρόμου, ένας γέροντας με πατερίτσες μου κάνει σινιάλο. Σταματάω δίπλα του, κι αυτός ανοίγει την πόρτα, και με γρήγορες κινήσεις που φανερώνουν πείρα πολλών ετών, βάζει τις πατερίτσες μέσα, κρατιέται από το κάθισμα και το ταμπλώ, και με μια ακροβατική κίνηση κάθεται.<br />Τότε συνειδητοποιώ ότι του λείπει το δεξί του πόδι από τον μηρό και κάτω.<br />-Καλησπέρα παλικάρι, μου λέει.<br />-Πολύ καλησπέρα σας, του απαντάω.<br />-Εδώ πιο πάνω πάω, δεν πάω μακριά, αλλά δυσκολεύομαι να περπατήσω, μου λέει απολογητικά.<br />-Εγώ πάντως θαύμασα την ευκινησία σας και μπράβο, του απαντάω. Μια χαρά κρατιέστε.<br />-Ξέρεις πόσο χρονών είμαι; καμαρώνει. Ογδόντα έξι.<br />-Δεν σας φαίνεται. Κοντά στα εβδομήντα θα έλεγα ότι είστε.<br />Χαμογελάει.<br />-Παιδί μου, τι εβδομήντα; Στον πόλεμο με τους Ιταλούς, στην Αλβανία το έχασα το πόδι μου.<br />Το βλέμμα του θολώνει καθώς βυθίζεται σε δυσάρεστες αναμνήσεις.<br />Δεν ξέρω τι να πω. Η σιωπή βαραίνει δυσάρεστα όμως, οπότε τελικά λέω αυτό που σκέφτομαι:<br />-Αν δεν ήσαστε εσείς να πολεμήσατε για να είναι σήμερα τα παιδιά σας, όλοι μας, ελεύθεροι, Γερμανικά θα μιλούσαμε.<br />Χαμογελάει πικρά.<br />-Τα παιδιά μου... Να σου πω παλικάρι μου. Ένα γιο έχω, και με έχει διώξει από το ίδιο μου το σπίτι.<br />Παγώνω.<br />-Σοβαρά μιλάτε;<br />-Πολύ σοβαρά. Τρία χρόνια αφού παντρεύτηκε, έρχεται και μου λέει: "Γέρο, άντε άσε το σπίτι να έρθουμε εμείς που είμαστε τρεις, κι εσύ κάπου θα βολευτείς". Τι να κάνω; Έφυγα, και τώρα μένω σ' ένα χαμόσπιτο. Εκατόν πενήντα ευρώ ενοίκιο για μια τρύπα. Καταλαβαίνεις.<br />Δεν θέλω να ρίξω λάδι στη φωτιά, αλλά δεν μπορώ να αποφύγω την ερώτηση.<br />-Ο γιος σας δεν σας βοηθάει καθόλου;<br />-Ο γιος μου... Ούτε το εγγόνι μου δεν με αφήνει να δω. Έχω να πάω σπίτι τους, δηλαδή σπίτι μου, από τότε που έφυγα. Δυο χρόνια έχει. Και ο εγγονός θα ρωτάει για τον παππού του γιατί μ' αγαπάει το καημενούλικο. Ποιος ξέρει, μπορεί και να του είπε ότι πέθανα.<br />Δεν ξέρω αν η ιστορία του γέροντα ήταν αληθινή. Σίγουρα αληθινή πάντως είναι η παλιά, γκρεμισμένη από τον καιρό μονοκατοικία έξω από την οποία τον αφήνω, και φεύγω με βαριά καρδιά.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-22875502902740675282009-04-15T06:13:00.002+03:002009-04-15T06:23:00.742+03:00Driver Seat (The flip side)Συζητούσα τις προάλλες <a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/01/drivers-seat.html">αυτό</a> το περιστατικό, που μου θύμισε το παρακάτω προγενέστερο:<br /><br />Πηγαίνω σε κλήση σε ένα δρομάκι κάπου στην Πολίχνη. Μετά από ένα δυο λεπτά αναμονής, με τις γειτόνισσες να με κοιτάζουν και να σχολιάζουν (η Κίτσα θα φύγει στο χωριό), εμφανίζεται μια κυρία γύρω στα εξήντα. Μου κάνει νόημα να περιμένω, καθώς προσπαθεί να βγάλει από την οικοδομή 2-3 αποσκευές. Βγαίνω από το ταξί για να τη βοηθήσω, αφήνοντας την πόρτα μου ανοιχτή. Καθώς ανοίγω το πορτμπαγκάζ, εκείνη πιάνει ψιλοκουβέντα με τις γειτόνισσες. Πίσω της έρχεται και μια γηραιά κυρία, που την προσπερνάει και σιγά σιγά κατευθύνεται στο ταξί. Παίρνω τις αποσκευές από την είσοδο (δυο δρομολόγια) και τις φορτώνω στο ταξί. Κλείνω το πορτμπαγκάζ, και πάω να μπω στο αυτοκίνητο.<br />Δύσκολα.<br />Η γηραιά κυρία, έχοντας βρει την πόρτα μου ανοιχτή, έχει καθίσει στη θέση του οδηγού και με το δεξί χέρι κρατιέται από το τιμόνι καθώς προσπαθεί να βάλει και τα πόδια της μέσα στο αυτοκίνητο. Την πλησιάζω.<br />-Αφήστε καλύτερα να οδηγήσω εγώ, της λέω. Εκτός αν έχετε ειδική άδεια οδήγησης ταξί.<br />Οι γειτόνισσες γυρνάνε, βλέπουν την κατάσταση και αρχίζουν τα τσιριχτά γέλια:<br />-Κυρά Κίτσααα έβγαλες δίπλωμα; Καλέ κοίτα που πήγε και έκατσε. Έπιασε και το τιμόνι να οδηγήσει...<br />Η κυρά Κίτσα κοιτάζει γύρω της έκπληκτη, καταλαβαίνει και αρχίζει να γελάει. Την βοηθάω να βγει.<br />-Συγνώμη παλικάρι μου, δεν πρόσεξα.<br />-Μη στεναχωριέστε.<br />Στο μεταξύ το δούλεμα και τα γέλια από τις γειτόνισσες συνεχίζονται. Οπότε η κυρά Κίτσα που παρά την ηλικία της τα έχει τετρακόσια τις βάζει στη θέση τους:<br />-Καλά, όταν γίνετε 82 χρονών σαν κι εμένα να δω τι θα κάνετε.<br />-Αν φτάσουμε, που δεν το βλέπω, συμπληρώνω αυθόρμητα εγώ.<br /> Δεν το είπα για κακό, αλλά το γέλιο τους κόβεται απότομα.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-38325597139428474112009-04-10T11:28:00.002+03:002009-04-10T11:40:43.214+03:00Βασιλίσης Όλγας 245Ένα ζευγάρι κοντά στα 50-55 επιβιβάζεται από τη Νεάπολη.<br />-Βασιλίσης Όλγας 245 θα μας πας, μου λέει ο άντρας.<br />-Βεβαίως. Ξέρετε μήπως πού περίπου είναι το νούμερο; ρωτάω.<br />-Στον μονόδρομο, μου λέει αυτός με τον πομπώδες ύφος του ανθρώπου που δεν ξέρει, αλλά δεν θέλει και να το δείξει.<br />-Εεε ναι. Όλη η Βασιλίσης Όλγας μονόδρομος είναι, του απαντάω.<br />-Ναι, ναι, βέβαια, μου λέει. Είναι εκεί, πάνω στη στροφή.<br />Πολύ διαφωτιστικό.<br />-Θα κοιτάξω το GPS του λέω.<br />-Ε όχι, πάμε και θα σου πω, θα το γνωρίσω φτάνοντας.<br />-Δεν έχω αντίρρηση, αλλά επειδή ο μονόδρομος έρχεται προς το μέρος μας, τι να κάνω; Να πάω μέχρι το τέλος της και να την κατέβουμε όλη;<br />-Ρώτα καλύτερα, πετιέται η γυναίκα.<br />Στο μεταξύ εγώ έχω βρει το σημείο στο GPS.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwhPtDQwicbktMZBH_qty4f2tuXEBzb7YlxshvSSozTpXy56vItxIFwE-Cr3nVRNucrhv0bV3eM6SRJlhOLxPt7OFD28YsXDo9_VsvECElIS2GzLwKndm35jHSiproSqMQL1QAcwEJAw3j/s1600-h/olgas245.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwhPtDQwicbktMZBH_qty4f2tuXEBzb7YlxshvSSozTpXy56vItxIFwE-Cr3nVRNucrhv0bV3eM6SRJlhOLxPt7OFD28YsXDo9_VsvECElIS2GzLwKndm35jHSiproSqMQL1QAcwEJAw3j/s400/olgas245.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5322978920780063714" /></a><br /><br />-Εδώ βλέπω ότι το νούμερο είναι διαγώνια απέναντι από τη Νομαρχία, τους λέω.<br />-Νομαρχία; Όχι δεν είναι εκεί, λέει η γυναίκα.<br />-Είναι πολύ πιο πάνω, συμφωνεί και ο άντρας.<br />Ξανακοιτάζω την οθόνη, και αναγνωρίζω το στίγμα.<br />-Στο σημείο εκείνο αν θυμάμαι καλά, έχει το σέρβις της η Philips, τους λέω.<br />-Α ναι, εκεί είναι, λέει η γυναίκα. Στην πολυκατοικία πάνω από τη Philips.<br />Καταπίνω διάφορα σχόλια που μου έρχονται στο μυαλό και ξεκινάω. Δεν είναι η πρώτη φορά που μου λένε ανακρίβειες για τον προορισμό μας.<br /><br />Η τεχνολογία στην αντιμετώπιση της ξεροκεφαλιάς.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-37662348647974735312009-03-30T09:09:00.007+03:002009-03-31T15:30:35.211+03:00Επιστρέφοντας από τις Σέρρες<span style="font-style:italic;">(Αυτή η ιστορία είναι η συνέχεια <a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/03/blog-post_27.html">αυτής εδώ</a>.)</span><br /><br />Χωρίς την ανησυχία για τους επιβάτες πλέον, ξεκινάω να επιστρέψω από τις Σέρρες στη Θεσσαλονίκη, πηγαίνοντας με 90-100 χιλιόμετρα και έχοντας την ακαθόριστη αίσθηση ότι κινούμαι με αντίπαλο τον χρόνο. Ανεβαίνω άνετα τις στροφές μέσα στη βροχή και τον άνεμο, και κάπου στην κορυφή η βροχή σταματάει εντελώς. Ο αέρας συνεχίζει να φυσάει και ο δρόμος στεγνώνει. Λίγο αργότερα αρχίζει να χιονίζει με τις χιονονιφάδες να ενώνονται σε πυκνά "πατσαβούρια". Η ορατότητα μειώνεται. Η θερμοκρασία είναι στο μηδέν. Ο μετωπικός άνεμος κινεί το χιόνι σχεδόν οριζόντια, προκαλώντας την παράξενη ψευδαίσθηση ότι μόνο το χιόνι κινείται, ενώ το αυτοκίνητο είναι μένει εντελώς ακίνητο. Βγάζω το κινητό και κάνω λήψη video. (Καθώς κρατάω το κινητό χωρίς να το κοιτάζω, χάνω από λάθος χειρισμό μεγάλο μέρος της λήψης. Λόγω της χαμηλής ανάλυσης και του ανεπαρκούς φωτισμού, η εικόνα είναι φτωχή, αλλά νομίζω κατανοητή. Η ψευδαίσθηση της "ακινησίας" δεν αποτυπώνεται στο video.)<br /><br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwmNhAbzrTBTwT5hw52nvbw8IPYL4mymwukyPvcAIbekJt1RJ7bJEL_17ZOp5ZHD67qoEb8327MHnjpJYsa6g' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe><br /> <br />Κάποια στιγμή μέσα στη θολούρα, αντιλαμβάνομαι ότι ο δρόμος φαίνεται άσπρος. Πατάω ελάχιστα φρένο δοκιμαστικά και το ABS ενεργοποιείται αμέσως κροταλίζοντας, ενώ το αυτοκίνητο συνεχίζει την πορεία του χωρίς να επιβραδύνει καθόλου. Ο δρόμος έχει καλυφθεί από τρία τέσσερα εκατοστά χιόνι και γλιστράει. Αφήνω το γκάζι επιβραδύνοντας σταδιακά και βρίσκομαι να πηγαίνω με 30-40 χιλιόμετρα, στις κατηφόρες προς Θεσσαλονίκη. Δεν είναι η πρώτη φορά που οδηγάω σε χιόνι, και η "θεωρία" της οδήγησης σε τέτοιες συνθήκες μου είναι γνωστή. Απαλές κινήσεις, ελάχιστο γκάζι, ακόμη λιγότερο φρένο. "Σαν να υπάρχει ένα αυγό μεταξύ πεντάλ και ποδιού".<br /><br />Από το αντίθετο ρεύμα ανεβαίνουν τρία εκχιονιστικά έχοντας πιάσει δουλειά. Στην δική μου κατεύθυνση δεν υπάρχει άλλο όχημα. Κάποια στιγμή με προσπερνάει ένα SUV με Βουλγάρικες πινακίδες. Ο τύπος πρέπει να πηγαίνει με 60, μπορεί και παραπάνω. Δεν ξέρω αν έχει χιονολάστιχα, μεγάλη εμπειρία στο χιόνι, τετρακίνηση ή άγνοια κινδύνου. Σε λιγότερο από ένα λεπτό πάντως, έχει χαθεί από το οπτικό μου πεδίο. Αποφασίζω να αλλάξω λωρίδα προκειμένου να ακολουθήσω τις "ροδιές" που αφήνει, για καλύτερη πρόσφυση. Στρίβω το τιμόνι ελάχιστα αριστερά επιχειρώντας να βάλω το αυτοκίνητο σε νέα τροχιά, και τρία πράγματα συμβαίνουν σχεδόν ταυτόχρονα. Ο κινητήρας "ρετάρει" διστάζοντας λόγω χαμηλών στροφών (τρίτη ταχύτητα, 40 χιλιόμετρα την ώρα), και οι μπροστινές ρόδες ακινητοποιούνται στιγμιαία. Η μούρη του αυτοκινήτου φεύγει αριστερά προς το διαχωριστικό μεταξύ των δυο ρευμάτων κυκλοφορίας, το πίσω μέρος γλυστράει δεξιά, ενώ οι μπροστινοί τροχοί χάνουν πρόσφυση και κατευθυντικότητα. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης με "διατάζει" να πατήσω φρένο με όλη μου τη δύναμη, αλλά η λογική, η εμπειρία και οι νόμοι της φυσικής λένε το αντίθετο. Έτσι βρίσκομαι να κάνω "ανάποδο τιμόνι" στρίβοντας εντελώς δεξιά και πατώντας ελαφρώς γκάζι, προσπαθώντας να επαναφέρω το αυτοκίνητο στην ευθεία, χωρίς αποτέλεσμα. Τα "ανάγλυφα" των πελμάτων των ελαστικών έχουν προφανώς γεμίσει με φρέσκο χιόνι, και απλώς γλιστράνε και σπινάρουν ακολουθώντας την κλίση του δρόμου και την αδράνεια. Για τα επόμενα πενήντα μέτρα πηγαίνω "με τις πόρτες", με τις ενέργειές μου να με κρατάνε απλώς στην κεντρική λωρίδα του δρόμου. Αποφασίζω να αλλάξω τακτική, και στρίβω αριστερά ισιώνοντας τις ρόδες, μέχρι που κάποια στιγμή βρίσκονται να "κόβουν" το χιόνι με το πλάι τους, αφήνοντας έτσι σχετικά καθαρό δρόμο στα πέλματα. Η ταχύτητα έχει πέσει αρκετά ώστε η ελάχιστη πρόσφυση να υπερνικήσει την αδράνεια, και το αυτοκίνητο ακούει επιτέλους, παίρνοντας όμως κατεύθυνση προς το διαχωριστικό. Στρίβοντας εκ νέου δεξιά και πατώντας ελαφρώς γκάζι, πείθω το αυτοκίνητο να επανέλθει στην ευθεία.<br />Μόλις ευθυγραμμίζομαι με το δρόμο, ξαναστρίβω λίγο αριστερά πατώντας ελάχιστα νωρίτερα γκάζι αυτή τη φορά, και το αυτοκίνητο υπακούει σπινάροντας ελαφρώς. Μπαίνω στην πεπατημένη του Βούλγαρου, και συνεχίζω ακολουθώντας την πορεία του. Πολύ σύντομα ανακαλύπτω ότι και αυτός προτίμησε να έρθει στα δεξιά του δρόμου, ενώ το χιόνι που πέφτει έχει σχεδόν καλύψει τα ίχνη του.<br />Από το μυαλό μου περνάει η σκέψη να σταματήσω και να βάλω αλυσίδες, αλλά το αναβάλλω. Υπολογίζω ότι η διαδικασία θα μου πάρει ένα εικοσάλεπτο, και στο διάστημα αυτό με τη χαμηλή ορατότητα θα κινδυνεύω από τυχόν διερχόμενο που πηγαίνει δεξιά. Εξάλλου, αφού η χιονόπτωση μόλις ξεκίνησε με ανεμοθύελλα και το χιόνι δεν έχει πέσει "βαρύ", οπότε δεν υπάρχει βάση χιονιού στο δρόμο για να γαντζώνουν οι αλυσίδες. Πιθανώς δηλαδή, αντί να βελτιωθεί η πρόσφυσή θα μειωθεί, με το μέταλλο των αλυσίδων να γλιστράει πάνω στην χιονισμένη άσφαλτο. Πιστεύω ότι αν συνεχίσω θα προλάβω βρεθώ σε χαμηλότερο υψόμετρο με υψηλότερη θερμοκρασία και χωρίς χιόνι, οπότε συνεχίζω αργά την πορεία μου, μέχρι που για καλή μου τύχη με προσπερνάει ένα τουριστικό λεωφορείο, επίσης Βουλγάρικο. Κάτω από το βάρος του, τα διπλά πίσω λάστιχά ανοίγουν δυο ευπρόσδεκτες σχετικά καθαρές λωρίδες δρόμου, στις οποίες δεν χάνω την ευκαιρία να μπω. Μερικά χιλιόμετρα μετά, η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από το μηδέν και το χιόνι μετατρέπεται σε πυκνή βροχή. Χωρίς άλλα απρόοπτα φτάνω στην Θεσσαλονίκη. Πρώτη φορά η οδήγηση υπό βροχή μου είναι τόσο ευπρόσδεκτη. Μου έχει πάρει τρεισήμισι ώρες για να διανύσω περίπου εκατόν ογδόντα χιλιόμετρα πήγαινε-έλα.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-89007864884407865102009-03-27T09:29:00.003+02:002009-03-30T09:55:06.948+03:00Πηγαίνοντας στις ΣέρρεςΣάββατο βράδυ, καθώς αποβιβάζω στο Mediteranean Cosmos ακούω το κέντρο να κάνει κλήση για ταξί με αλυσίδες. Δεν έχω παρακολουθήσει από την αρχή την κλήση, αλλά έχω αλυσίδες οπότε διεκδικώ και τελικά κατευθύνομαι. Καθ' οδόν μαθαίνω και τις λεπτομέρειες από το CB. Την κλήση έχει κάνει συνάδελφος, που παρέλαβε από το αεροδρόμιο πελάτες με προορισμό τις Σέρρες. Όταν όμως τον ενημέρωσαν ότι στη διαδρομή πιθανόν να συναντήσει χιόνια, ζήτησε από το κέντρο να κάνει τη συγκεκριμένη κλήση για τους πελάτες του.<br />Φτάνω λοιπόν στο σημείο που είναι σταματημένος προκειμένου να γίνει η μετεπιβίβαση. Οι πελάτες είναι ένα νεαρό ζευγάρι μ' ένα μωράκι στην αγκαλιά. Μεταφορτώνουμε τις αποσκευές τους, δένουμε το "πορτ μπεμπέ" του μωρού στο πίσω κάθισμα, και ξεκινάμε. Με υπόκρουση τις μικρογκρίνιες του μωρού που ενοχλήθηκε από την αλλαγή περιβάλλοντος, μαθαίνω ότι είχαν σκοπό να πάρουν το αεροπλάνο για Γερμανία, όπου διαμένουν μόνιμα. Αν και ήξεραν ότι υπάρχει απαγορευτικό λόγω κακοκαιρίας, νοίκιασαν αυτοκίνητο και ήρθαν το πρωί από τις Σέρρες. Δέκα ώρες μετά, η πτήση έχει ακυρωθεί οριστικά, οπότε παίρνουν το δρόμο της επιστροφής. Σε τι κατάσταση είναι αυτός ο δρόμος όμως, άγνωστο. Το ευοίωνο είναι ότι η θερμοκρασία βρίσκεται στους 5 βαθμούς και βρέχει. Οπότε αν υπάρχει όντως χιόνι, λογικά θα έχει λιώσει.<br />Με το μυαλό μου στο δρόμο, ξεχνάω να βάλω διπλή ταρίφα βγαίνοντας από την πόλη. Το καταλαβαίνω γύρω στα 15 χιλιόμετρα μετά, όταν ο νεαρός, που κάθεται μπροστά, με ρωτάει δείχνοντας το ταξίμετρο:<br />-Τι είναι τα "πρόσθετα";<br />-Πρόσθετες χρεώσεις όπως αποσκευές, κλήση, παραλαβή από ΟΣΕ, ΚΤΕΛ, αεροδρόμιο κλπ. Όταν μας ζητούν απόδειξη, τα "βάζουμε" εκεί, προκειμένου να προστεθούν στην μηχανογραφημένη απόδειξη που εκδίδουμε.<br />-Δηλαδή τα πρόσθετά μου είναι 25 ευρώ;<br />Κοιτάζω το ταξίμετρο και χαμογελάω.<br />-Όχι. Μπορούμε να ρυθμίσουμε το ταξίμετρο ώστε καθ' οδόν σε εκείνο το μέρος της οθόνης να δείχνει διάρκεια διαδρομής ή διανυθείσα απόσταση. Το 25:43 που βλέπετε είναι ο χρόνος από την ώρα που ξεκινήσαμε. Βλέπετε που κυλούν τα δευτερόλεπτα, του δείχνω, και εκείνη τη στιγμή προσέχω και την ένδειξη της ταρίφας στο 1.<br />-Ξέχασα να βάλω διπλή ταρίφα, του λέω. Έπρεπε να το είχα κάνει αρκετή ώρα πριν, λίγο αφού περάσαμε το νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Τέλος πάντων, βάζω τώρα, και θα δούμε φτάνοντας.<br />Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνει αλλά μου λέει:<br />-Θα χρειαστώ κι εγώ απόδειξη.<br />-Φυσικά.<br />Μη θέλοντας να ενοχλήσουμε το μωρό, που πλέον έχει ησυχάσει, δεν λέμε και πολλά πράγματα στη διαδρομή, πέρα από κάποιες αμπελοφιλοσοφίες για τις διαφορές στις συμπεριφορές των λαών, την οργάνωση των κρατών και τέτοια. Εξάλλου η προσοχή μου είναι στραμμένη στις καιρικές συνθήκες και τον δρόμο. Κοιτάζω συνεχώς το θερμόμετρο. Καθώς το υψόμετρο ανεβαίνει (έχουμε μπει στις στροφές του δρόμου των Σερρών), η θερμοκρασία πέφτει. 5,4,3,2,1 βαθμοί Κελσίου. Ευτυχώς συνεχίζει να βρέχει. Ο δρόμος είναι βρεγμένος αλλά καθαρός. Όμως το συσσωρευμένο από εκχιονιστικά μηχανήματα χιόνι στις άκρες του, και το άσπρο τοπίο γύρω μαρτυρούν ότι έχει ρίξει αρκετό χιόνι νωρίτερα. Καθώς πιάνουμε τις κατηφόρες δεν πηγαίνω με περισσότερα από 50-60, καθώς υπάρχει πάντα η πιθανότητα παγετού. Με απασχολεί πάντα η ασφάλεια, η δική μου και των επιβατών, αλλά ειδικά όταν μεταφέρω μωρά ή έγκυες η προσοχή μου τριπλασιάζεται. Ευτυχώς η θερμοκρασία από την άλλη πλευρά των βουνών αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει, με τη βροχή να συνεχίζεται. Έχουμε σχεδόν φτάσει στις Σέρρες, όταν μου λέει ότι πηγαίνουμε σ' ένα κοντινό χωριό, και όχι στην ίδια την πόλη. Κάνουμε αριστερά προς τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, και μερικά χιλιόμετρα μετά μπαίνουμε στο χωριό, και φτάνουμε στο σπίτι τους. Κατεβαίνω και ξεφορτώνω τις γιγαντιαίες αποσκευές τους.<br />-Τι οφείλω;<br />Κοιτάζω το ταξίμετρο, που έχει γράψει 61,70. Λογικά θα έγραφε γύρω στα 67, αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά. (Το θέμα των "πρόσθετων" λόγω αποσκευών και κλήσης δεν το αναφέρω καν.)<br />-Δεν ξέρω πόσα ακριβώς περισσότερα θα έπρεπε να είναι αφού δεν έβαλα διπλή ταρίφα όταν έπρεπε, του λέω, αλλά για να μη σας αδικήσω θα κρατήσω 65 ευρώ.<br />Κοιτάζει κι αυτός το ταξίμετρο.<br />-Αυτό το 61,70 που γράφει εδώ τι είναι; ρωτάει.<br />-Είναι η αξία της διαδρομής μας, του απαντάω, αλλά θα έπρεπε να είναι περισσότερο. Σας ξαναλέω ότι ξέχασα να βάλω διπλή ταρίφα όταν έπρεπε. Θα βάλω όμως στα "πρόσθετα" που λέγαμε πριν ένα ποσό, προκειμένου η απόδειξη που ζητήσατε να βγει 65.<br />Πατάω το σχετικό κουμπί στο ταξίμετρο, το οποίο αυτομάτως (λόγω διπλής ταρίφας) προσθέτει 2,80. (Τα ποσά που προστίθενται είναι προκαθορισμένα, στη μονή ταρίφα πχ προσθέτει διαδοχικά 0,34 0,68. 1,02 κλπ, ενώ στη διπλή κάνει μεγαλύτερα "άλματα").<br />Ο εκτυπωτής εκδίδει την απόδειξη. Στο μεταξύ ο νεαρός μου δίνει 100 ευρώ, και του επιστρέφω 35 ρέστα. Κόβω την απόδειξη, και την κοιτάζω πριν του τη δώσω για να βεβαιωθώ για το ποσό.<br />-Εντάξει, δεν γράφει ακριβώς 65, αλλά 64,50, του λέω. (Με τα πρόσθετα το τελικό ποσό έχει γίνει 64,58.)<br />Παίρνει την απόδειξη και την κοιτάζει. Διστάζει για λίγο και μετά μου λέει:<br />-Δεν έχεις το μισό ευρώ να μου δώσεις ρέστα;<br />Για ένα δυο δευτερόλεπτα δεν απαντάω, καθώς προσπαθώ να καταλάβω τι εννοεί.<br />-Πρέπει η απόδειξη να είναι ακριβώς όσα λεφτά έδωσα, συμπληρώνει.<br />Δεν καταλαβαίνω περισσότερα από αυτή του την εξήγησή, και δεν έχει νόημα να το συζητήσω. Βγάζω μισό ευρώ και του το δίνω.<br />-Να σου δώσω παλικάρι μου. Ορίστε. Ευχαριστώ πολύ, καλό βράδυ, του λέω και παίρνω το δρόμο της επιστροφής.<br /><br /><br />Η ιστορία θα τελείωνε εδώ, αλλά στην επιστροφή συναντάω χιόνι στο δρόμο. Αυτή την ιστορία μπορεί κανείς να τη διαβάσει <a href="http://acrotaxi.blogspot.com/2009/03/blog-post_30.html">εδώ</a>...Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-50648148745105210402009-03-19T07:02:00.002+02:002009-03-19T07:04:55.499+02:00Angel singing....Η παρακάτω ιστορία εκτυλίσσεται υπό τους ήχους του Summoning of the Muse των Dead Can Dance, που ακούγεται στο παρακάτω video. Πατήστε το play τώρα, πριν διαβάσετε τη συνέχεια, προκειμένου να είστε στο ηχητικό κλίμα της ιστορίας.<br /><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/pkOQPovPU2A&hl=en&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/pkOQPovPU2A&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br /><br />Παππούς, κόρη και εγγονή (η τελευταία 3-4 χρονών) μπαίνουν στο ταξί κάπου στη Χαριλάου και πηγαίνουν στην Τούμπα. Η μικρή, που έχει καθίσει ακριβώς πίσω μου, τιτιβίζει διάφορα για ένα δυο λεπτά, μέχρι που η μαμά έχει την φοβερή ιδέα:<br />-Θα μας τραγουδήσεις κάτι;<br />Άλλο που δεν θέλει το κοριτσάκι. Αρχίζει να τραγουδάει ένα φανταστικό, ακατάληπτο παιδικό τραγούδι:<br />"Ήρθε ο κορκόζιλος δάγκωσε το λαγό,<br />και η αλεπού τον λότησε πού είναι τα αυτιά σου..."<br />Κάτω από άλλες συνθήκες όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι χαριτωμένα. Έχω όμως ήδη έξι ώρες στο δρόμο, και λίγο πριν έχω υποστεί και την ακατάσχετη εικοσάλεπτη φλυαρία δυο ηλικιωμένων επιβάτιδων. Ως αντίμετρο, στο winamp εξελίσσεται ένα ατμοσφαιρικό-χαλαρωτικό play list, το οποίο τη συγκεκριμένη στιγμή παίζει το τραγούδι που είπαμε παραπάνω (και ακούτε τώρα, αν όντως πατήσατε το play). Η φωνή τις Gerrard και τα νεύρα μου κομματιάζονται από την παιδική τσιρίδα. Δεν λέω τίποτε όμως, και δυναμώνω ελαφρώς τη μουσική. Ο παππούς δίπλα μου με κοιτάζει, αλλά επίσης δεν λέει τίποτε.<br />Δυο λεπτά μετά, το κοριτσάκι φτάνει σ' ένα κρεσέντο καθώς "ο χαρχαρίας σκοτώνει το παπάκιιιιιι". Ο στοίχος ενοχλεί τη μαμά:<br />-Δεν μου αρέσει αυτό το τραγούδι. Πες μας τον γάιδαρο, λέει στη μικρή.<br />-Όχι, εμένα αυτό μ' αρέσει, απαντάει με νάζι η μικρή.<br />-Άσε το παιδί να τραγουδήσει ότι θέλει, επεμβαίνει και ο παππούς.<br />Δεν κρατιέμαι πλέον.<br />-Εμένα δεν με ρωτήσατε όμως.<br />-Τι είπες; αρπάζεται η μάνα.<br />-Λέω, εμένα δεν με ρωτήσατε αν έχω τη διάθεση να ακούσω τσιριχτά παιδικά τραγουδάκια.<br />-Τι λέει μαμά; ρωτάει το κοριτσάκι.<br />-Λέω ότι αν συνεχίσεις, μάλλον θα χρειαστώ ασπιρίνες μικρή μου, της απαντάω γλυκά.<br />-Παιδιά δεν έχεις;<br />-Τι σχέση έχει αυτό;<br />-Άμα κάνεις παιδιά, θα δεις.<br />-Όταν τραγουδάει το παιδί μας, τα φάλτσα του ακούγονται σαν Θεϊκή μελωδία, λέω γελώντας, έχοντας στο μυαλό το παραμύθι με τη μάνα κουκουβάγια. Δεν έχω διάθεση ούτε να μαλώσω, ούτε να τρομάξω την μικρή. Με έχει ενοχλήσει όμως η αγενής αδιαφορία των ενηλίκων. Κατά κανόνα, γονείς και κηδεμόνες φροντίζουν να συμμαζεύουν τη φασαρία των παιδιών τους, πολλές φορές πιο αυστηρά απ' ότι χρειάζεται. Αυτοί εδώ την ενθαρρύνουν.<br />-Τα παιδιά χρειάζονται γερά νεύρα, γερή υπομονή και γερό πορτοφόλι, επιμένει η μαμά.<br />-Δηλαδή αν δεν έχω παιδιά, θα πρέπει μέχρι να αποκτήσω να εξασκούμαι παρά τη θέλησή μου με τα παιδιά των άλλων; `Συνεχίζω να μιλάω γελώντας, αλλά η θερμοκρασία της φωνής μου έχει πέσει αισθητά.<br />Μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας, ούτε η μικρή ξανατραγουδάει, ούτε οι ενήλικες λένε κουβέντα. Κι εγώ βάζω την Gerrard να μας τα ξαναπεί από την αρχή.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-36275704796402793842009-03-13T05:17:00.002+02:002009-03-13T05:21:13.917+02:00ΣτερεότυπαΓια αρκετό κόσμο, το επάγγελμα κάποιου είναι συνυφασμένο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, σε επίπεδο συμπεριφοράς, ενδιαφερόντων, ιδιοτήτων και αντιλήψεων. Έτσι, μπαίνοντας σ' ένα ταξί, περιμένουν από τον οδηγό ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω: (Στις παρενθέσεις παραθέτω πραγματικά παραδείγματα) [Στις αγκύλες τα σχόλιά μου].<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Είναι άρρωστος ποδοσφαιρόφιλος:</span> Ακούει μόνο αθλητικά ραδιόφωνα με την ένταση του ραδιοφώνου του στα 9/10. Γνωρίζει τα αποτελέσματα όλων των αγώνων, ενώ έχει έγκυρα προγνωστικά για όσους βρίσκονται σε εξέλιξη (Πόσο είναι το ματς; Τι λες να κάνει ο ΠΑΟΚ;) Έχει χαζο-τεκμηριωμένες απόψεις για παράγοντες, παίκτες και διαιτητές. Το ταξί είναι γεμάτο αθλητικές εφημερίδες, δελτία στοιχήματος και Προ-Πο. (Έπαιξες στοίχημα σήμερα; Όχι; Γιατί, ξέχασες;) Στο τηλέφωνο μιλάει μόνο με άλλους "καμένους", σιχτιρίζοντας την ατυχία που τον έστειλε στον "κουβά" ανατρέποντας το σκορ στο 89ο λεπτό του αγώνα, ή καμαρώνοντας για τα 30 ευρώ που κέρδισε [στο δελτίο που του κόστισε 50, τη μέρα που ξόδεψε 300 συνολικά].<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ακούει μόνο λαϊκά:</span> Κατά προτίμηση βαριά, τρίτης διαλογής σκυλάδικα με συλλεκτική αξία. Οποιαδήποτε άλλη μουσική επιλογή, προκαλεί τρομερή έκπληξη (Πρώτη φορά μπαίνω σε ταξί που παίζει mp3s rave, rock, chill, abient, ραδιόφωνο 88,5, imagine, republic, super FM!!!), ή εκνευρισμό στους πελάτες (Τι βλακείες ξένα ακούς. Βάλε Λαϊκός FM και δυνάμωσέ το να γουστάρουμε) [Ελπίζω να μη σας πειράζει που μάλλον θα τρακάρουμε καθώς θα παθαίνω σπασμούς από το αλλεργικό σοκ]. <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Είναι Γενικός Οδηγός Πόλεως - Χρυσός Οδηγός:</span> Γνωρίζει τα πάντα. Πού βρίσκεται η κάθε τράπεζα (στην Γενική Τράπεζα της Τσιμισκή θέλω να πάω. Δεν γνωρίζετε που είναι; Εγώ γι' αυτό πήρα ταξί).<br />Γνωρίζει πού έχει υποκαταστήματα η κάθε υπηρεσία (Καλά, δεν ξέρετε που κάνω αίτηση για φυσικό αέριο; Δεν είστε από εδώ;), καθώς και ποια ακριβώς διαδρομή ακολουθεί κάθε λεωφορείο (πηγαίνω δυο στάσεις πριν το τέρμα του 24, εκεί που έχει ένα μανάβικο).<br />Ξέρει σε ποιο μαγαζί τραγουδάει κάθε αοιδός (Θα μας πας στην Πέγκυ), ποιο μαγαζί έχει μπουζουκάκι και καλούς ψαρομεζέδες, φτηνά και καλά "επώνυμα" ρούχα, καλό αλλά όχι πολύ κόσμο [Και να ξέρω δεν θα σε πάω για να συνεχίσει να έχει καλό κόσμο], ποιο ξενοδοχείο είναι οικονομικό αλλά σίγουρα καθαρό [δεν έχω κάνει υγειονομικούς ελέγχους πρόσφατα, ούτε συνηθίζω να μένω σε ξενοδοχεία της πόλης μου].<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Είναι Οδηγός Παράνομων Δραστηριοτήτων:</span> Γνωρίζει τηλέφωνα "κοριτσιών" (Μεγάλε, δώσε το τηλέφωνο καμιάς "σίγουρης", να έρθει στο ξενοδοχείο να μας τρίψει) [Αυτό συνήθως από μεσήλικες επιχειρηματίες επισκέπτες στην πόλη].<br /> Ξέρει που έχει ναρκωτικά, -μαλακά- (Πήγαινέ με κάπου να βρω κάνα τσιγαράκι. -κλείσιμο ματιού- Εσύ ξέρεις), -σκληρά- ( Πού συχνάζουν τα πρεζόνια; [η ερώτηση από γονείς που ψάχνουν τον τοξικομανή γιο τους, στις τρεις τα ξημερώματα στην Αριστοτέλους].<br />Ξέρει που θα βρει κλεμμένα αγαθά, ανταλλακτικά κυρίως, (έλα τώρα, όλο και κάποιον "δικό σου" θα έχεις να μας βρει μια "σιντιέρα").<br />[Παραδόξως, όπλα δεν μου έχουν ζητήσει ακόμη].<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Είναι κινητός Οδηγός αγοράς αυτοκινήτου:</span> Όχι μόνο είναι το μοναδικό του ενδιαφέρον, αλλά ξέρει τα πάντα για όλα τα αυτοκίνητα (Μπορεί το VVT-i να πηγαίνει καλύτερα από το VVX-iL; Να πάρω το Mazda RX8 ή το Audi TT την έκδοση RS που έχει 28 άλογα παραπάνω; Τα Γιαπωνέζικα (γενικά) ή τα Ευρωπαϊκά (πάλι γενικά) είναι καλύτερα;). [Ξέρω τα υπέρ και τα κατά για τις 6-7 μάρκες/τύπους που βγαίνουν για ταξί. Δεν δουλεύω σε εξουσιοδοτημένο συνεργείο παντός τύπου, ούτε είμαι δια βίου συνδρομητής στο "4 Τροχοί".]<br />Ξέρει τα πάντα για όλες τις βλάβες (Προχθές άργησε να πάρει μπρος, και μου έχει ανάψει ένα πορτοκαλί λαμπάκι. Τι λες να είναι;) [Αν άναψε ένα μόνο πορτοκαλί λαμπάκι δεν υπάρχει πρόβλημα. Όταν ανάψουν δυο η τρία κόκκινα να αρχίσεις να ανησυχείς]. <br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Είναι ο (Σκλάβος) Σοφέρ της κυρίας Νταίζης:</span> Δεν χρειάζεται να του φερθείς στοιχειωδώς ευγενικά ή έστω ανθρώπινα. (Καλαμαριά! -Σκέτη προστακτική, όπως λέμε "Ντεεεε" στο γαϊδούρι).<br />Είναι σκλάβος του Αμερικάνικου Νότου πριν τον εμφύλιο (Αν δεν είμαστε εκεί σε δέκα λεπτά, ο πατέρας μου θα σε τσακίσει [Μου το έχει πει καβαλημένη ξανθούλα κοπελίτσα αυτό]).<br />Δεν έχει ανάγκη από ύπνο, φαγητό, τουαλέτα ή ξεκούραση (Για φαγητό πηγαίνεις και είσαι δυο τετράγωνα από το σπίτι σου; Εντάξει, πήγαινέ με στην άλλη άκρη της πόλης και γυρίζεις να φας αργότερα. [Τώρα, αν εκτός από το ότι πεινάς, σε περιμένουν για φαγητό και έχεις ήδη αργήσει, δεν έχει καμία σημασία]).<br />Επίσης, ο ταξιτζής δεν...υπάρχει. Οι επιβάτες σαν να είναι ολομόναχοι, μαλώνουν, φωνάζουν, γελάνε λένε μυστικά μεταξύ τους και στο τηλέφωνο, αφηγούνται ανατριχιαστικές λεπτομέρειες (Μόλις βγήκα από τον γιατρό, έχω τριχομονάδες / έκζεμα / μύκητες) [Μόλις κατέβει, να απολυμάνω χρήματα, χέρια, κάθισμα, πόρτα] .<br /> <br /><span style="font-weight:bold;">Είναι Κοινωνικό Σφυγμόμετρο :</span> Αφού συναντάει κάθε είδους ανθρώπους, είναι σίγουρη πηγή κοινωνικών πληροφοριών για τον κάθε ασφαλιστή, δικηγόρο, πολιτευόμενο, πωλητή ή απλώς περίεργο. (Τι λέει ο κόσμος για την οικονομία / πολιτική / ειδήσεις; Πώς πάνε οι δουλειές τους; Πώς τα βλέπουν τα πράγματα; Εσύ τι λες; [Λέω ότι τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα όπως οι κοινωνικοπολιτικές μου απόψεις, τα μοιράζομαι κατά βούλησην, όχι κατά παραγγελίαν]).<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Είναι αλάθητος:</span> Πώς είναι ο Σουμάχερ; Ε, καλύτερος! Δεν του επιτρέπεται κανένα οδηγικό λάθος. Δεν μιλάω για βλακεία αλλά για ανθρώπινο λάθος. (Καλά ρε, δεν είδες το STOP και είσαι και επαγγελματίας;) [Όχι δεν το είδα γιατί το κρύβει αρκετά καλά το δέντρο μπροστά του. Το "επαγγελματίας" παραδόξως, δεν είναι συνώνυμο του "Θεός"].<br />Επίσης δεν κάνει ποτέ λάθος στον προορισμό (Πώς μπέρδεψες το Επιπλόραμα με το Επιπλόκαστρο; [Έλα ντε; Κάθε μέρα εκεί είμαι]), ούτε και στην επιλογή της διαδρομής μέχρι τον προορισμό (Από που με έφερες; Εμένα ο άντρας μου ξέρει ένα δρόμο που φτάνουμε σε δέκα λεπτά). [Ασχέτως αν μπαίνει ανάποδα σε δυο μονόδρομους, ή είναι η μοναδική διαδρομή που κάνει τα τελευταία τριάντα χρόνια, οπότε την έμαθε αναγκαστικά].<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Τελικό συμπέρασμα:</span> Για μερικούς ανθρώπους, όλα τα δάχτυλα είναι ίσα. Ακόμη κι όταν δεν είναι δάχτυλα...Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-67771825200466198462009-02-23T18:26:00.002+02:002009-02-23T18:29:56.252+02:00Ζωή σ' εσάςΨυχοσάββατο, πηγαίνω σε κλήση κάπου στη Σταυρούπολη. Φτάνοντας, βρίσκω στην είσοδο της πολυκατοικίας δυο κυρίες. Η μια φοράει μαύρα και κρατάει ένα δίσκο σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο, ενώ η άλλη φοράει μια λουλουδάτη "χειμωνιάτικη" ρόμπα και κρατάει μια σακούλα, και προφανώς έχει βγει να ξεπροβοδίσει την μαυροφορεμένη. Προφανώς, αλλά λάθος, γιατί είναι η κυρία με τη ρόμπα που μπαίνει τελικά στο ταξί. Η μαυροφορεμένη της δίνει τον δίσκο, και την αποχαιρετά με κάτι σαν "να ζούμε να τον θυμόμαστε".<br />Ωραία.<br />-Ασβεστοχώρι θα πάμε, αλλά πρώτα θα κάνουμε μια στάση εδώ πιο κάτω να δώσω κάτι στην οδό τάδε.<br />-Δεν την ξέρω αυτή την οδό, της λέω. Να κοιτάξω λίγο το χάρτη.<br />-Θα σας πω εγώ. Μην ανησυχείς κύριε. (Πληθυντικός, ενικός και "κύριε" στην ίδια φράση, δεν είναι καλό σημάδι. Ψυχραιμία.)<br />Στρίβουμε από εκεί που μου λέει, και τρεις δρόμους παρακάτω μου ζητάει να στρίψω αριστερά, σε μονόδρομο. Δεν γίνεται φυσικά, κι έτσι παίρνουμε τον επόμενο αριστερά. Στο μεταξύ εγώ ρίχνω κλεφτές ματιές στο GPS, αλλά δεν βλέπω τον δρόμο που μου είπε γύρω μας. Τρία "στρίψε από εδώ" (σηκώνοντας λίγο το δεξί χέρι, και κάμπτοντας ελαφρώς την παλάμη, όταν εννοεί αριστερά), έχουμε απομακρυνθεί οχτώ τετράγωνα, και δεν έχει εντοπίσει τον προορισμό μας. Αντιθέτως δείχνει όλο και πιο χαμένη.<br />-Να δω λίγο τον χάρτη;<br />-Όχι, θα σου πω εγώ, ξέρω. Στρίψε από εδώ (πάλι αντίθετα σε μονόδρομο).<br />Στρίψε από 'δω, στρίψε από κει, τελικά φτάνουμε σχεδόν εκεί από όπου ξεκινήσαμε, όχι όμως εκεί που θα θέλαμε.<br />-Αφήστε με να δω λίγο τον χάρτη;<br />-Άντε δες τον.<br />Κάνω αναζήτηση, και βρίσκω την οδό. Είναι ένα δρομάκι με είκοσι σπίτια, πέντε μέτρα από το σημείο που την παρέλαβα αρχικά. Τέλος πάντων, είπαμε ψυχραιμία. Μπαίνω στο στενό, και ακολουθώντας τις υποδείξεις της σταματάω έξω από ένα σπίτι.<br />Βγαίνει έξω με τον δίσκο, και χτυπάει το κουδούνι. Κάνει πίσω και κοιτάζει σ' ένα μπαλκόνι. Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Δεν συμβαίνει τίποτε. Ξαναχτυπάει το κουδούνι, ξανακοιτάζει στο μπαλκόνι. Κάποια στιγμή το παίρνει απόφαση και επιστρέφει στο ταξί. Μπαίνει και κάθεται, και αυτή τη φορά το αλουμινόχαρτο που σκεπάζει τον δίσκο σηκώνεται, αποκαλύπτοντας το αναμενόμενο περιεχόμενό του. Κόλυβα.<br />-Δεν πειράζει, του χρόνου, μουρμουρίζει. Τώρα ούτε κουταλάκι, ούτε σακουλάκι έχω να τους αφήσω στην πόρτα...<br />Ξεκινάω. Εκείνη σηκώνει από κάτω τη σακούλα που είχε ακουμπήσει εκεί μπαίνοντας. Σταυροκοπιέται (τρεις φορές, μεγάλος σταυρός), και στη συνέχεια βγάζει από μέσα ένα σακουλάκι φαρμακείου και ένα πλαστικό κουταλάκι και αρχίζει να τρώει κόλυβα, κάνοντας κατά καιρούς ενοχλητικούς θορύβους με τη γλώσσα και τα χείλη της.<br />Κάποια στιγμή τα μαζεύει, και από την τσέπη της ρόμπας βγάζει ένα πακέτο τσιγάρα. Βγάζει ένα τσιγάρο από μέσα, και μένει να το κρατάει μαζί με τον αναπτήρα.<br />Δεν λέω τίποτε για ένα δυο λεπτά. Ούτε κι εκείνη. Αναρωτιέμαι αν το ετοίμασε για να το καπνίσει φτάνοντας, αλλά έχουμε αρκετό δρόμο ακόμη.<br />-Αν θέλετε να καπνίσετε, μπορείτε, της λέω τελικά.<br />-Ευχαριστώ θα ρωτούσα, μου απαντάει.<br />Καινούριο σταυροκόπημα, συνοδευόμενο από μια ακατάληπτη κυκλική χειρονομία μπροστά στα χείλη και ένα μουρμουρητό, μάλλον (προσ)ευχή. Ανάβει το τσιγάρο και ανοίγει εντελώς το παράθυρο. Το ξανακλείνει αφήνοντάς το δυο δάχτυλα ανοιχτό, καθώς ξεκινάμε και αρχίζει να φυσάει (8 βαθμούς έχει έξω). Αγνοώντας την προτροπή μου να χρησιμοποιήσει το τασάκι του αυτοκινήτου, κάθε φορά που θέλει να πετάξει τη στάχτη, το ανοίγει μέχρι τα μισά, και μετά το ξανακλείνει, κουνώντας και το κεφάλι της στο ρυθμό της μουσικής που παίζει, στα ρεφρέν κυρίως (Το winamp Κάνει shuffle σε rock, ambient, και "ατμοσφαιρική" trance ). Όταν τελικά τελειώνει το τσιγάρο, το πετάει έξω, κλείνει το παράθυρο και ξανασταυροκοπιέται. Βγάζει το σακουλάκι, το κουταλάκι, και τρώει μια δεύτερη γύρα. Σε κάθε εκκλησία που προσπερνάμε, αφήνει το κουταλάκι για να κάνει τους τρεις μεγάλους της σταυρούς, και μετά ξαναπιάνει το μασούλημα.<br />-Στην επόμενη διασταύρωση θα στρίψουμε, μου λέει κάποια στιγμή.<br />-Δεξιά ή αριστερά;<br />-Θα σου πω.<br />-Πείτε μου τώρα, γιατί πρέπει να βγάλω φλας.<br />-Α, τότε, από εκεί. (Πάλι η κίνηση με το δεξί χέρι και την παλάμη να δείχνει αριστερά).<br />Στρίβω, ακολουθώ μερικές ακόμη υποδείξεις, και τελικά μπαίνουμε σ' ένα χαλικόστρωτο δρομάκι που δείχνει ιδιωτικό. Σταματάμε έξω από μια μεγάλη διπλή πόρτα ενός διωρόφου σπιτιού με κήπο.<br />Καθώς πληρώνει, με ρωτάει:<br />-Κόλυβα θέλεις;<br />-Όχι ευχαριστώ.<br />-Δεν έχω και που να σου βάλω. Είναι και δυσάρεστο, άσε καλύτερα.<br />Κατεβαίνει. Ξεκινάω σιγά σιγά, να μη σηκώσω σκόνη, και ακολουθώντας το στενό δρομάκι (δεν έχει χώρο να κάνω αναστροφή και ελπίζω ότι κάνοντας τον κύκλο του σπιτιού ξαναβγαίνει σε κεντρικό δρόμο), στρίβω γύρω από τον μαντρότοιχο, για να ανακαλύψω ότι ο δρόμος είναι όντως ιδιωτικός. Και απολύτως, αδιέξοδος.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-67809056012102422292009-02-17T06:54:00.001+02:002009-02-17T06:54:56.591+02:003 και 80Η κυρία επιβιβάζεται από την πιάτσα Σταυρουπόλεως.<br />-Συκιές στον Άγιο Χαράλαμπο.<br />-Βεβαίως.<br />Η διαδρομή είναι προβληματική εκ των πραγμάτων. Είναι βραδάκι, ώρα που κλείνει η αγορά, ψιλοβρέχει και επικρατεί χάος, καθώς ο καθένας κάνει ότι μπορεί και νομίζει στο δρόμο. Φτάνοντας στο φανάρι Λαγκαδά με Δαβάκη για να στρίψουμε αριστερά προς Πολίχνη (μπροστά στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά) βρίσκουμε μια ουρά καμιά εικοσαριά αυτοκινήτων, μεταξύ των οποίων και ένα λεωφορείο. (Για όσους δεν ξέρουν, είναι ένα από τα φανάρια που μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου ξαναγίνονται κόκκινα, και συχνά λόγω κίνησης στο αντίθετο ρεύμα, δεν προλαβαίνει να περάσει ούτε ένα αυτοκίνητο, πόσο μάλλον λεωφορείο).<br />Μας παίρνει 3-4 αλλαγές φαναριού, αλλά τελικά τα καταφέρνουμε να περάσουμε, για να βρεθούμε να κολλάμε στο επόμενο και στο επόμενο και στο επόμενο φανάρι. Έτσι, για διαδρομή που φυσιολογικά κρατάει 5-8 λεπτά, κάνουμε 16.<br />-Κάπου εδώ αφήστε με, μου λέει φτάνοντας. Πόσο είναι;<br />Κοιτάζω το ταξίμετρο.<br />-3.80, της λέω.<br />-Πόσο; (δυο οκτάβες πάνω η φωνή, "παθαίνω εγκεφαλικό" ο τόνος )<br />-3.80, επαναλαμβάνω.<br />-Μα καλά, πώς γίνεται; Εγώ κάθε μέρα κάνω τη διαδρομή, ποτέ δεν πληρώνω πάνω από 3, 3,20.<br />-Προφανώς δεν συναντάτε τέτοια κίνηση κάθε μέρα. Κάναμε δεκαέξι λεπτά για να διανύσουμε αυτά τα περίπου δύο χιλιόμετρα. (το ταξίμετρο έχει ένδειξη χρόνου διαδρομής/διανυθείσας απόστασης)<br />-Καλά, και 3.80; Πρώτη φορά...(σκαλίζει τα κέρματα στο πορτοφόλι της και μουρμουρίζει)<br />Κόβω την απόδειξη από τον εκτυπωτή και της την δίνω.<br />-Ορίστε, πάρτε την απόδειξη να σας λυθούν οι απορίες.<br />-Τι να την κάνω;<br />-Να την μελετήσετε. Έχει πλήρη ανάλυση, απόστασης, αναμονής, πόσο κόστισε το καθ' ένα, το όνομα και το Α.Φ.Μ. μου αν θέλετε να με καταγγείλετε, τα πάντα.<br />-Όχι, όχι, δεν πειράζει, εντάξει...<br />-Όχι επιμένω. Να μη νομίζετε λάθος πράγματα.<br />"Ξαφνικά" "με πιστεύει" και δεν θέλει την απόδειξη. Την ρίχνω όμως εγώ μέσα στη σακούλα που κρατάει.<br />Κατεβαίνει, και πριν κλείσει την πόρτα πετάει ένα:<br />-Καλά, δεν είπα τίποτε.<br /><br />Που και να 'λεγε...Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-42517674742608779542009-01-23T07:25:00.000+02:002009-01-23T07:28:57.010+02:00Driver's SeatΠρωί καθημερινής, φτάνω στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου και σταματάω να αποβιβάσω.<br />Οι πελάτισσές μου είναι ηλικιωμένες και έχουν πράγματα στο πορτ μπαγκάζ, οπότε κατεβαίνω να τις βοηθήσω. Προκειμένου να μην ταλαιπωρηθεί η κυρία που κάθεται πίσω μου, της ανοίγω την αριστερή πίσω πόρτα. Μέχρι να κατέβει, ανοίγω και το πορτ μπαγκάζ και κατεβάζω τα πράγματά τους. Στη συνέχεια, και κάπως βιαστικά γιατί ενοχλώ, κλείνω το πορτ μπαγκάζ και μπαίνω στο ταξί. Σε δέκατα του δευτερολέπτου, το σώμα μου τροφοδοτεί τον εγκέφαλο πληροφορίες, που τα μάτια μου βλέπουν αμέσως μετά. Το κάθισμα είναι ψηλότερα και σκληρότερο. Η "αίσθηση" της πόρτας διαφορετική. Το αριστερό μου χέρι αντί για το τιμόνι πιάνει αέρα. Αντί για το χειρόφρενο δίπλα στο κάθισμα, το δεξί μου χέρι πιάνει…κι άλλο κάθισμα. Αμέσως μετά, έρχεται και η πληροφορία από τα μάτια. Βλέπω το κάθισμα του οδηγού μπροστά μου, γιατί έχω μπει από την (αφημένη ανοιχτή από την επιβάτιδά μου) αριστερή πόρτα των επιβατών, και έχω κάτσει πίσω. Ξαναβγαίνω έξω, κάθομαι στη σωστή θέση αυτή τη φορά, και μετακινώ το ταξί 5-6 μέτρα μπροστά και δεξιά στο σημείο απ' όπου ξεπαρκάρει ένα Ι.Χ. Αριστερά μου στο πεζοδρόμιο, στέκεται ένας φύλακας του νοσοκομείου, και με κοιτάζει αποσβολωμένος. Ανοίγω το παράθυρο.<br />-Βρήκα ανοιχτή πόρτα και μπήκα, του λέω.<br />-Κι εγώ σε κοιτάζω και λέω τι κάνει αυτός...<br />Αφού δεν μπήκα σε ξένο ταξί, πάλι καλά...Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-34619640055703288962009-01-13T03:12:00.002+02:002009-01-13T03:20:03.366+02:00Εξολοθρευτές ΒρυκολάκωνΚυριακή απόγευμα, επιβιβάζω έναν άντρα και μια γυναίκα από το κέντρο. Η γυναίκα κάθεται μπροστά. Το στρουμπουλό της πρόσωπο ξεγελάει για την ακριβή ηλικία της. Πρέπει να είναι μεταξύ τριάντα και σαράντα, ενώ ο άντρας γύρω στα εξήντα.<br />-Πλατεία Τερψιθέας στο περίπτερο, μου λέει η γυναίκα.<br />Ένα κύμα μυρωδιάς σκόρδου με χτυπάει και με σκεπάζει. Ανοίγω το παράθυρο όσο αντέχω, (έξω έχει πέντε βαθμούς), και στρέφω τους αεραγωγούς του κλιματισμού πάνω μου. Ματαίως. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιβάτης μου μυρίζει έντονα, αλλά η συγκεκριμένη μάλλον πήρε ένα κιλό σκόρδο, έφαγε το μισό, και με το υπόλοιπο έκανε εντριβές. Επί μέρες. Τρεις φορές ημερησίως. (Υπερβάλω λίγο. Ίσως να ήταν μισό κιλό σκόρδο).<br />Στο μεταξύ έχουν ξεκινήσει και συζητάνε έντονα σε κάποια ξένη γλώσσα. Προκειμένου να βλέπει τον πίσω, η γυναίκα έχει μισογυρίσει αριστερά στο κάθισμά της, στέλνοντας με κάθε της κουβέντα νέα κύματα σκόρδου προς το μέρος μου.<br />Δυναμώνω τη ροή του κλιματισμού. Η γυναίκα σαν κάτι να καταλαβαίνει γιατί βγάζει από τη τσάντα της μια καραμέλα και τη βάζει στο στόμα της. Δεν μυρίζω καμιά διαφορά.<br />-Μπορούμε να τον αφήσουμε στη στάση να πάρει λεωφορείο για Ευκαρπία; ρωτάει ξαφνικά.<br />Σταματάμε στη στάση, και πριν κατέβει, ο τύπος μου δίνει ένα εικοσάρικο. Η γυναίκα τον σταματάει με ένα καταιγισμό ξένων λέξεων. Έτσι κι αλλιώς, αν δεν φτάσουμε στον προορισμό μας, δεν μπορώ να ξέρω πόσα να κρατήσω. Ή μήπως εμμέσως υπονοεί να δώσω τα ρέστα στη γυναίκα;<br />Μόλις αυτός κατεβαίνει, η γυναίκα μου ρίχνει πλάγιες ματιές αλλά δεν λέει τίποτε. Καλύτερα γιατί προσπαθώ να αγνοήσω τον πονοκέφαλο που έχει αρχίσει να μου προκαλεί η μυρωδιά.<br />Στο μεταξύ η συμπαντική συνομωσία των αρωμάτων συνεχίζεται, καθώς μας "πιάνει" κάθε φανάρι που συναντάμε. Στο τελευταίο φανάρι που μας σταματάει άδοξα, λίγο πριν την πλατεία η κυρία σκάει έναν αναστεναγμό προς το μέρος μου.<br />-Ουφφφφφ.<br />Το ξεφύσημα του δράκου. Νοιώθω τα μάτια μου να καίνε. <br />Φτάνουμε επιτέλους στην πλατεία. Δίπλα στο περίπτερο, μια παρέα μου κάνει σινιάλο. Τους κάνω νόημα ότι θα επιστρέψω να τους πάρω.<br />-Κάπου εδώ; ρωτάω.<br />-Λίγο πιο πέρα, απαντάει.<br />Είκοσι μέτρα μετά, μου ζητάει να σταματήσω και βγάζει λεφτά από την τσάντα της.<br />Καθώς μου δίνει το χαρτονόμισμα, με κοιτάζει στα μάτια και χαμογελάει.<br />Της δίνω τα ρέστα. Τα παίρνει χωρίς να κατεβάσει τα μάτια της, και συνεχίζει να με κοιτάζει κατάματα χαμογελώντας, σαν κάτι ακόμη να περιμένει. Αυτό το έργο το έχω ξαναδεί. Μου την πέφτει. Κάνω ότι δεν κατάλαβα και καθώς ακούγεται κορνάρισμα πίσω μας, κοιτάζω τον καθρέφτη αριστερά μου. Την ξανακοιτάζω. Εξακολουθεί να με κοιτάζει με τον ίδιο τρόπο.<br />Κάνω μια κίνηση με τους ώμους, τύπου "άντε τι θα γίνει;" χαμογελώντας (ελπίζω) ευγενικά.<br />Το χαμόγελο και η στάση της αλλάζει σ' ένα σιωπηλό και απογοητευμένο "καλά, εσύ χάνεις", και κατεβαίνει επιτέλους από το ταξί. Κάνω τον κύκλο της πλατείας. Η παρέα έχει φύγει με άλλο ταξί προφανώς. Ίσως καλύτερα γι' αυτούς και τις μύτες τους. Για τα επόμενα δύο λεπτά, οδηγάω με τα παράθυρα ορθάνοιχτα και τον ανεμιστήρα του κλιματισμού στο φουλ. Δεν έχω τίποτε με τα σκόρδα. Τα τρώω κι εγώ. Αλλά μερικές φορές, όταν μιλάς στον άλλον από κοντά…Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-19562361115301330312009-01-07T14:51:00.000+02:002009-01-07T14:52:24.215+02:00Το σπίτι στο ΔερβένιΚαλοκαίρι, Σάββατο βράδυ αργά, φτάνω στην πιάτσα Βαρδαρίου. Καθώς σκέφτομαι ότι ίσως είναι η ώρα να κλείσω το ταξί σιγά σιγά, επιβιβάζεται ένας τύπος κοντά στα πενήντα. Ημίγυμνος, με ένα υφασμάτινο παντελόνι κομμένο κοντό λίγο πάνω από το γόνατο, και το μπλουζάκι του ριγμένο στον ώμο. Κάθεται, πετάει πάνω στο ταμπλώ το κινητό του και με κοιτάζει. Τον κοιτάζω κι εγώ. Είναι πιωμένος.<br />-Καλησπέρα τι κάνεις; Καλά; Έτσι μπράβο καλά. Πάμε στο Δερβένι και θα σου πω, μουρμουρίζει μεθυσμένα. Από την προφορά του καταλαβαίνω ότι πρόκειται για αλλοδαπό.<br />(Για όσους δεν ξέρουν, το Δερβένι είναι μια περιοχή λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, στο δρόμο προς Καβάλα. Περιοχή που έχει αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, εκθέσεις επίπλων, τα τσιμέντα ΤΙΤΑΝ, αλλά όχι σπίτια).<br />Ξεκινάω με μισή καρδιά, σκεπτόμενος ότι μάλλον θα έπρεπε να είχα φύγει για το σπίτι τελικά. Μεθυσμένος πελάτης με προορισμό έρημη περιοχή δεν είναι καλό σημάδι. Του πιάνω την κουβέντα προσπαθώντας να ψυχολογήσω την κατάσταση.<br />-Που ακριβώς πάμε στο Δερβένι;<br />-"Το" αδελφός μου έχει σπίτι εκεί.<br />-Δεν είχα προσέξει ότι έχει σπίτια στο Δερβένι, λέω αθώα εγώ.<br />-Έχει έχει, θα σου πω.<br />-Εντάξει. Αλλά έτσι από περιέργεια, που περίπου είναι αυτό το σπίτι; Πριν το ΤΙΤΑΝ;<br />-Απέναντι από το ΤΙΤΑΝ.<br />Ξαφνικά καταλαβαίνω που εννοεί. Αριστερά ανεβαίνοντας, σε μια περιοχή που μέχρι πρότινος είχε μόνο λιβάδια, έχει δημιουργηθεί ένας μικρός συνοικισμός στη μέση του πουθενά.<br />Στο μεταξύ ο πελάτης μου έχει όρεξη να πει την ιστορία του.<br />-Εγώ φίλε σήμερα βγήκα από τη φυλακή.<br />-Ωραία, του απαντάω. (Τώρα μάλιστα).<br />-Βγήκα, πήγα βρήκα κάτι φίλους εδώ στο "Μπαρδάρι", και πίνουμε από το μεσημέρι. Ότι λεφτά είχα κέρασα ποτά. Μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια (μου δείχνει τα πόδια του) πρόλαβα και πήρα. Αλλά μην "ανησυχεί" εσύ, όταν φτάσουμε θα βγει ο αδελφός μου και θα σε πληρώσει.<br />-Τέτοια ώρα θα τον ξυπνήσετε;<br />-Δεν είναι πρόβλημα. Θα τον ξυπνήσω, θα πληρώσει. Εσύ μην "ανησυχεί".<br />Αυτός καλά το λέει, αλλά εγώ ανησυχεί. Μεθυσμένος ΚΑΙ με κατεύθυνση τις ερημιές ΚΑΙ αποφυλακισμένος σήμερα ΚΑΙ ένας αδελφός τον οποίο θα πρέπει να περιμένω να βγει να πληρώσει;<br />Παίρνω μικρόφωνο και προσποιούμαι ότι μιλάω με το κέντρο δηλώνοντας τον προορισμό μου.<br />Στο μεταξύ από το κινητό του πάνω στο ταμπλώ ακούγονται κατά καιρούς ήχοι, σαν να χτυπάει στη δόνηση με ξεψυχισμένη μπαταρία. Αυτός το αγνοεί, κι εγώ δεν επεμβαίνω. Κάποια στιγμή, σε ένα επίμονο γουργούρισμα, το παίρνει στα χέρια του, το κοιτάζει, και το ξαναπετάει πάνω στο ταμπλώ. Μάλλον δεν θέλει να απαντήσει.<br />-Εγώ που λες φίλε άδικα πήγα μέσα, λέει ξαφνικά. Έμενα με έναν άλλο που είχε ναρκωτικά στο σπίτι, και ήρθε η αστυνομία και έπιασε εμένα.<br />-Και τον άλλον δεν τον έπιασαν;<br />-Πάει αυτός, έφυγε για "το" πατρίδα.<br />Κάποια στιγμή "πέφτει". Αναμενόμενο, καθώς πρέπει να πίνει τις τελευταίες δώδεκα ώρες τουλάχιστον. Κρεμάει το κεφάλι στο στήθος του και συνεχίζει μουρμουρίζοντας ακατάληπτα.<br />Δεν τον ενοχλώ, μέχρι που φτάνουμε στο ΤΙΤΑΝ.<br />-Πού πάμε τώρα πείτε μου λίγο, τον ξυπνάω από τον λήθαργο του.<br />Κοιτάζει γύρω με απλανές βλέμμα, και τελικά προσανατολίζεται. Ακολουθώντας τις οδηγίες του βρισκόμαστε τελικά σ' ένα κατασκότεινο δρομάκι.<br />-Εδώ είναι. Στρίψε, μου λέει τελικά, δείχνοντάς μου έναν χαλικόδρομο.<br />Στρίβω και ανακαλύπτω ότι ο χαλικόδρομος είναι στην πραγματικότητα το πάρκινγκ ενός σπιτιού.<br />Ο τύπος ανοίγει την πόρτα και κατεβαίνει. Πηγαίνει και χάνεται κάπου στην είσοδο του σπιτιού, που δεν φαίνεται από εκεί που βρίσκομαι, αφήνοντας το κινητό του "ενέχυρο" στο ταμπλώ να βουίζει κάθε τρεις και λίγο.<br />Στο μεταξύ εγώ έχω κλείσει ασφάλειες, έχω βάλει όπισθεν, κρατάω το μικρόφωνο και είμαι έτοιμος για παν ενδεχόμενο. Μπορεί ο αδελφός του να μην έχει ιδέα για την νυχτερινή επίσκεψη του φρεσκοαποφυλακισθέντος, και να βγει με κανένα δίκανο. Μπορεί να βγουν και οι δυο με δίκανα.<br />Ένα λεπτό μετά πάντως, ο πελάτης μου εμφανίζεται με κάποιον ακόμη, ο οποίος δεν κρατάει τίποτε. Φοράει κι αυτός ένα σορτσάκι, που δεν αφήνει χώρο για κρυμμένα "σιδερικά". Πλησιάζουν και οι δύο, ο πελάτης μου παραπατώντας. Ο αδελφός ευγενέστατος, με πληρώνει.<br />-Το κινητό σας ξεχάσατε, λέω στον πελάτη μου, και απλώνω το χέρι στο ταμπλώ να του το δώσω.<br />Γυρίζει, με κοιτάζει με το θολό του βλέμμα και μου λέει:<br />-Δεν είναι κινητό, ραδιόφωνο είναι.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-54051115454688940162008-12-12T08:08:00.000+02:002008-12-12T08:09:24.531+02:00Φρου φρου κι αρώματα...Η κυρία επιβιβάζεται κάπου στην Καλαμαριά και πηγαίνει στη Τούμπα. Δεν έχουμε κάνει πεντακόσια μέτρα, όταν με ρωτάει ξαφνικά:<br />-Φοράτε αρώματα;<br />-Συνήθως βάζω απλώς αποσμητικό. (Ωχ! Μυρίζω;)<br />-Ναι, αλλά όταν φοράτε αρώματα, φοράτε επώνυμα;<br />-Ε, μάλλον.<br />-Μπορείτε δηλαδή να αναγνωρίσετε ένα επώνυμο άρωμα από τη μυρωδιά;<br />-Δεν θα το 'λεγα. Οδηγάω χρόνια μηχανή και η μύτη μου υπολειτουργεί.<br />-Σας αρέσουν τα αρώματα;<br />-Όχι όλα.<br />Συνεχίζει κάνοντας 4-5 ακόμη ξεκάρφωτες, προσωπικές ερωτήσεις, στις οποίες σχεδόν δεν απαντάω. Αρχίζω και εκνευρίζομαι.<br />-Γιατί μου τα ρωτάτε όλα αυτά; Στατιστική κάνετε;<br />-Όχι, όχι καθόλου.<br />-Τότε γιατί ρωτάτε; Τι ερωτήσεις είναι αυτές;<br />-Θα σας πω, θα σας πω. Ξέρετε από δίκτυα πωλήσεων;<br />Μου παίρνει δυο δευτερόλεπτα να κάνω τους συνειρμούς.<br />-Δίκτυα πωλήσεων; Πυραμιδικά συστήματα πωλήσεων εννοείτε;<br />-Εεε ναι (αυτό ενοχλημένα). Αλλά δεν μιλάω για τις γνωστές εταιρίες. Έχει έρθει μια καινούρια Πολωνική εταιρία με αρώματα. Έχει όλες τις επώνυμες μάρκες, όλα τα καλά αρώματα, σε απλά μπουκάλια, που με την έκπτωση οι συνεργάτες τα παίρνουμε 9 ευρώ, και τα δίνουμε 14. <br />-Ωραία, αλλά δεν ενδιαφέρομαι. Έχω πρόβλημα με τα φτηνά αρώματα. (Αυτό δεν είναι αλήθεια. Προσπαθώ απλώς να την εμποδίσω ευγενικά να συνεχίσει την "πώληση").<br />-Ναι, κι εμένα μου φέρνουν αλλεργία οι φτηνές μάρκες, μου λέει. Αλλά αυτά είναι κανονικά. Ξέρετε, έχω συνεργαστεί και με την τάδε και με την τάδε εταιρία (αναφέρει δυο γνωστές). Και δεν τα πήγα καλά. Εξάλλου, γιατί να αγοράσει κάποιος μια κρέμα από μένα με 25 ευρώ, όταν μπορεί να πάρει μια άλλη από το φαρμακείο με 10, και να είναι ευχαριστημένος; Με αυτή την Πολωνική εταιρία όμως, μέσα στο Σαββατοκύριακο έχω κάνει 18 "συνεργάτες".<br />-Μπράβο. Να τους χιλιάσετε.<br />-Ευχαριστώ. Και τα αρώματα αυτά είναι κανονικά να ξέρεις. Και στη μυρωδιά αλλά και στη διάρκεια. Για να καταλάβετε, ο οδοντίατρός μου που φοράει χρόνια την κολώνια του και την ξέρει καλά, ενθουσιάστηκε τόσο, που μου παρήγγειλε τέσσερα μπουκάλια. <br />-Πολύ ωραία. Απλώς σας λέω ότι εγώ δεν ενδιαφέρομαι.<br />-Ναι εντάξει. Ένα καλό άρωμα πάντως, μετράει. Και γιατί να δώσεις 80 ευρώ, όταν με 14 μπορείς να πάρεις την ίδια ποσότητα;<br />Η επιμονή της αρχίζει και μου τη δίνει.<br />-Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι το πώς παίρνουν αυτοί οι Πολωνέζοι τα κανονικά αρώματα και τα πουλάνε τόσο φτηνότερα, της λέω κάπως ανυπόμονα.<br />-Είναι που δεν πληρώνουν κατάστημα, ενοίκιο, υπαλλήλους, μου απαντάει.<br />-Άλλο ρωτάω. ΠΟΥ βρίσκουν τα αρώματα; Τους τα πουλάει ο Armani φτηνότερα; Δεν νομίζω...<br />-Μα τα αρωματικά και τα αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούν, δεν είναι τόσο ακριβά.<br />-Και τα χρώματα δεν είναι ακριβά, αλλά οι ζωγράφοι πουλάνε τέχνη, όχι υλικά, της αντιτείνω.<br />-Ναι. Τα αρώματα είναι τα κανονικά πάντως.<br />-Δηλαδή θέλετε να πείτε ότι προέρχονται από τα επώνυμα εργοστάσια; Ότι πουλάνε χονδρική στο 10% της λιανικής; Δεν το πιστεύω. Προφανώς είναι αντίγραφα. Χημικά παρόμοια, αλλά απομιμήσεις. Σωστά;<br />-Εεε εντάξει, ναι. Είναι ολόιδια, αλλά δεν είναι τα αυθεντικά. Έχουν όμως όλες τις ευρωπαϊκές πιστοποιήσεις ότι δεν προκαλούν αλλεργίες.<br />-Πολύ χαίρομαι γι' αυτούς που τα χρησιμοποιούν τότε. Απλώς εγώ ΔΕΝ ενδιαφέρομαι.<br />Κάνει την προτελευταία της προσπάθεια:<br />-Καλά δεν επιμένω. Κι εγώ στην αρχή είπα, ας γραφτώ, και το πολύ πολύ θα παίρνω φτηνά τα αρώματά μου. Είναι 45 ευρώ η εγγραφή, συν τα δείγματα, συν την έκπτωση, πάλι κέρδος θα έχω. Και ξέρετε, όσο προχωράνε οι εγγραφές από αυτούς που έγραψα εγώ...<br />-Τόσο παίρνετε κι εσείς τα ποσοστά σας.<br />-Ναι.<br />-Ξέρετε, η προηγούμενη δουλειά μου ήταν πωλητής...<br />-Οπότε θα μπορούσατε να τα πάτε πολύ καλά σ' αυτή την εταιρία, με διακόπτει.<br />-Οπότε δεν μπορείς να πουλήσεις σε έναν πωλητή, αν δεν θέλει να αγοράσει, ολοκληρώνω τη φράση μου.<br />Δεν ξαναμιλάει μέχρι που φτάνουμε, οπότε κάνει και την τελευταία της κίνηση:<br />-Πάρε αυτό το διαφημιστικό που έχει όλη τη λίστα με τα αρώματα. Έχει και το κινητό μου στο πίσω μέρος.<br />Ακόμη το έχω το φυλλάδιο, αν ενδιαφέρεται κανείς.<br />Θέλω ποσοστά όμως...Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-86888735765550257002008-12-02T03:53:00.004+02:002008-12-02T04:03:26.105+02:00ΒορειοευρωπαίοιΞαφνικά θυμήθηκα ένα παλιό περιστατικό…<br /><br />Καλοκαίρι, αποβιβάζω στα (παλιά) ΚΤΕΛ Χαλκιδικής. Οι συνήθεις ύποπτοι "συνάδελφοι" απουσιάζουν, Μάλλον ήρθαν λεωφορεία νωρίτερα. <br />Στην πιάτσα του ΚΤΕΛ περιμένουν έξι άνθρωποι, Βορειοευρωπαίοι κρίνοντας από την εμφάνιση και τη γλώσσα που μιλάνε μεταξύ τους. Οι δύο από αυτούς, ένα ζευγάρι κοντά στα εξήντα, έρχονται, και με συμπαθητικά αγγλικά με ρωτάνε αν είμαι ελεύθερος. "of course" είμαι. Καθώς βάζουμε τις διάφορες αποσκευές τους στο πορτμπαγκάζ εμφανίζεται "συνάδελφος" με Μερσεντές ταξί και ανάλογο ύφος. Κόβει την κατάσταση, βλέπει ότι δεν έχει κόσμο να κάνει παιχνίδι και πλησιάζει να ρωτήσει που πάνε οι υπόλοιποι τέσσερις πελάτες. Αποδεικνύεται ότι είναι παρέα με τους δικούς μου και πηγαίνουν όλοι στο αεροδρόμιο.<br />Δεν ξέρω τι προορισμό θα προτιμούσε ο "συνάδελφος" αλλά η διαδρομή δεν του αρέσει. Με ύφος "τι να κάνω, θα σας πάω γιατί είμαι μεγαλόψυχος" ανοίγει το πορτμπαγκάζ (τραβάει ένα μοχλό μέσα στο αυτοκίνητο, και το πορτμπαγκάζ ανοίγει μόνο του) και τους παρακολουθεί να παιδεύονται να βάλουν τις αποσκευές τους μέσα, ενώ ο ίδιος καπνίζει χαλαρά παραδίπλα. Φεύγω να μην τον βλέπω, αλλά με προλαβαίνει στο φανάρι λίγο παρακάτω.<br />Βγαίνοντας στον δρόμο Χαλκιδικής έρχεται δίπλα μου. Γυρίζω και τον κοιτάζω.<br />Προσπαθώντας να μην τον δούνε οι επιβάτες του, ανοιγοκλείνει τα χέρια του δυο φορές, ενώ βλέπω στο στόμα του να σχηματίζεται η λέξη "Είκοσι". Τόσο θέλει να χρεώσουμε την διαδρομή, η πραγματική αξία της οποίας πρέπει να είναι γύρω στα μισά. Του κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά και του δείχνω το ταξίμετρο μου. Στη συνέχεια επιταχύνω προσπαθώντας να φτάσω στο αεροδρόμιο πριν από αυτόν, ώστε να μη χρειαστεί να πάρω θέση όταν ανακοινώσει την "χρέωσή" του.<br />Φτάνουμε στο αεροδρόμιο. Το ζεύγος κατεβαίνει, κατεβάζουμε και τα πράγματα και με πληρώνουν. Ξαφνικά η γυναίκα αρχίζει να ψάχνει ανάμεσα στις αποσκευές. Κάτι λείπει. Καταλαβαίνει τελικά ότι στην καρέκλα της στο "καφέ" του ΚΤΕΛ, έχει ξεχάσει την μικρή άσπρη τσάντα της, που περιέχει τα περισσότερα λεφτά τους, τα διαβατήρια και τα εισιτήρια του αεροπλάνου. Μου ζητάει να την πάω πίσω να ψάξει. Εννοείται.<br />Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο σύζυγός της δεν έρχεται μαζί. Λέει κάτι τύπου "εκείνη τα ξέχασε, εκείνη να τα ψάξει" και μένει στο αεροδρόμιο με τις αποσκευές τους.<br />-I 'm going to get a coffee, μου λέει και γελάει. Βορειοευρωπαίος!<br />Ξεκινάμε για πίσω ενώ η γυναίκα εξετάζει τα πιθανά σενάρια. Αν δεν βρεθεί η τσάντα της, θα χάσουν σίγουρα το αεροπλάνο, αλλά κυρίως, θα πρέπει να απευθυνθούν σε πρεσβείες κλπ. για να ξαναβγάλουν χαρτιά. Ουσιαστικά την απασχολεί περισσότερο η καθυστέρηση (έχει κάτι δουλείες back home λέει) παρά η απώλεια χρημάτων, εγγράφων, εισιτηρίων σε μια ξένη χώρα. Βορειοευρωπαία!<br />Στο μεταξύ εγώ τηλεφωνώ στο ΚΤΕΛ και εξηγώ στην κοπέλα που σηκώνει το τηλέφωνο τι έχει συμβεί. Εκείνη έχει την καλοσύνη να βγει και να κοιτάξει στο "καφέ", αλλά δυο λεπτά μετά επιστρέφει λέγοντάς μου ότι δεν βλέπει καμία τσάντα, ούτε έχει παραδοθεί σε κάποιον υπάλληλο. Δυσοίωνο αυτό.<br />Φτάνουμε τελικά και κατεβαίνουμε και οι δυο από το ταξί για να ψάξουμε. Στο τραπέζι που είχαν καθίσει νωρίτερα, βρίσκεται πλέον μια μαμά με τα δυο παιδάκια της.<br />Και στο μπράτσο της καρέκλας της, κρέμεται μια μικρή άσπρη τσάντα.<br />-My bag is over there, γελάει η Βορειοευρωπαία, και τρέχει στην τσάντα της.<br />Η μαμά με τα παιδάκια την κοιτάζει, γυρίζει σ' εμένα, (μάλλον μας είδε να φτάνουμε με το ταξί) και λέει:<br />-Δική της είναι ε; Την είδα μόλις καθίσαμε, και είχα σκοπό να την παραδώσω μέσα, αν δεν ερχόταν να την ζητήσει κάποιος. Τυχερή ήταν να της πεις.<br />Χαμογελάει στην τουρίστρια και συμπληρώνει δείχνοντας δίπλα:<br />-Φαντάζεσαι να είχαν καθίσει εδώ τα παλικάρια;<br />Στο διπλανό τραπέζι κάθεται μια παρέα αλητάμπουρες δεκαεξάχρονοι, που αν είχαν βρει την τσάντα, θα ήταν ήδη καθ' οδόν, όχι για Χαλκιδική, αλλά μάλλον για Τζαμάικα. Χαλαρά…Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-42328176903186952992008-11-14T06:53:00.002+02:002008-11-15T10:52:47.195+02:00Υπομονή...Έξι περίπου χρόνια αφού άρχισα να κάνω αυτή τη δουλειά, η υπομονή μου αρχίζει να εξαντλείται.<br /><br />-Με τους οδηγούς που αργοσέρνονται ενώ το φανάρι μπροστά τους είναι πράσινο, μέχρι να τους σταματήσει το κόκκινο. Και ακόμη χειρότερα, μ’ αυτούς που τελευταία στιγμή αντιλαμβάνονται το πορτοκαλί και επιταχύνουν, αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους στο κόκκινο να αλλάζουν χρώματα.<br /><br />-Με τους οδηγούς που βαριούνται να στρίψουν το τιμόνι τους δέκα εκατοστά για να παρακάμψουν κάποιο εμπόδιο (πχ σταματημένο ταξί, λεωφορείο) και κάθονται περιμένοντας πίσω του, σταματώντας την κυκλοφορία. Ακόμη περισσότερο με αυτούς που δεν μπορούν να διαλέξουν μια λωρίδα, και σταματάνε ή κινούνται ανάμεσα σε δύο, μπλοκάροντας και τις δύο.<br /><br />-Με τους οδηγούς που οδηγούν μιλώντας στο κινητό ΧΩΡΙΣ handsfree, bluetooth, ή έστω ανοιχτή ακρόαση. Οδηγώντας έτσι με το ένα χέρι, το μισό οπτικό πεδίο, και το ένα δέκατο της προσοχής. Και βάζοντάς μας όλους σε κίνδυνο.<br /><br />-Με τις κυρίες που μπορεί να έχουν οδηγήσει στη ζωή τους όλη τρεις τέσσερις χιλιάδες χιλιόμετρα (όσα κάνω σε ένα μήνα), έχουν όμως ΑΠΟΨΗ, και την εκφράζουν με το πιο κακιασμένα δασκαλίστικο ύφος, ανάβοντας φώτα, κορνάροντας, βρίζοντας και χειρονομώντας, όταν "θεωρούν" ότι έχουν δίκιο σε κάποια κατάσταση. "Θεωρούν", γιατί τις περισσότερες φορές κάνουν λάθος.<br /><br />-Με τους οδηγούς που "κολλάνε προφυλακτήρες" σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας με 100-140 χιλιόμετρα την ώρα. Οδηγάω με τα μάτια στον καθρέφτη, ενώ εύχομαι να μη χρειαστεί να φρενάρω, γιατί θα βρεθούμε συνεπιβάτες, "ενωμένοι εις λαμαρίναν μίαν".<br /><br />-Με τους οδηγούς των αστικών λεωφορείων που θεωρούν ότι οι δρόμοι τους ανήκουν. Και ξαναγράφουν τον Κ.Ο.Κ., περνώντας κόκκινα φανάρια (ακόμη και παρουσία τροχονόμων), αλλάζουν λωρίδες σκουπίζοντας όποιον άτυχο δεν πρόλαβε να φύγει από το διάβα τους, ξεκινούν από τις στάσεις χωρίς να ρίξουν μια ματιά στον καθρέφτη, κλείνουν σχεδόν με κακία τυχόν περάσματα (ούτε αυτοκίνητο, ούτε μηχανάκι δεν θα με περάσει) και γενικά βάζουν σε κίνδυνο τους ανυποψίαστους οδηγούς.<br /><br />-Με τους κακο-διπλο-τριπλο-παρκαρισμένους, που σταματάνε σε γωνίες, σε στενέματα, σε κεντρικούς δρόμους, διακόπτοντας την κυκλοφορία "για ένα λεπτό" (δηλαδή για πέντε λεπτά με μισή ώρα), δηλαδή χάος χιλιομέτρων πίσω και γύρω τους. Ενώ θα μπορούσαν τις περισσότερες φορές να σταματήσουν δέκα μέτρα παραπέρα, να μην ενοχλούν και να μην ενοχλούνται.<br /><br /><br />-Με τα παλικαριά που οδηγάνε μηχανάκια μέσα στη μαύρη νύχτα (και ειδικά delivery) χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ φώτα, κάνοντας σφήνες και παραβιάζοντας στοπ, φανάρια και λοιπά. Χωρίς φώτα είσαι αόρατος. Κινδυνεύεις. Πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει κανείς;<br /><br />-Με τους ιδιοκτήτες BMW (αλλά και άλλων "ακριβών" αυτοκινήτων), που μαζί με το αυτοκίνητο "αγόρασαν και προτεραιότητα στο δρόμο", όπως χαρακτηριστικά μου είπε ένας από αυτούς. Προτεραιότητα στην βλακεία αγόρασαν. Όχι ότι την χρειάζονται.<br /><br />-Με τους (άνω των εξήντα συνήθως) ιδιοκτήτες-οδηγούς Mercedes με 2500, 3000, 5000, 7000 κυβικά, που όμως σεεεερνονται στο δρόμο. Στις εκκινήσεις τους προσπερνάει παιδάκι με τρίκυκλο ποδηλατάκι, ενώ οι τελικές τους είναι ελαφρώς μεγαλύτερες από πεσμένο πενηνταράκι παπάκι. Εκτός και αν τους πιάσει το σύνδρομο του τζόβενου, οπότε "το πατάνε" όπου να' ναι, και φεύγουν από το δρόμο. Αφού δεν μπορείς/δεν θέλεις/φοβάσαι να το οδηγήσεις το ρημάδι, τι το πήρες; Είναι και μακρύ, είναι και φαρδύ, είναι και ανεξέλεγκτο. Πάρε ένα Yaris να κάνεις τη δουλειά σου. Ή άντε, ένα Mercedes σειράς Α. Και μικρό είναι, και δεν θα χάσεις το πρεστίζ του "άστρου" στο καπό.<br /><br />-Με τους πεζούς που περνάνε το δρόμο σε όποιο σημείο τους βολεύει, χωρίς να δίνουν σημασία στα διερχόμενα αυτοκίνητα, χαζεύοντας ή/και μιλώντας στο κινητό. (Τι θα κάνεις; Θα σταματήσεις, δεν θα με χτυπήσεις). Ακόμη χειρότερα, όταν περνούν από διαβάσεις ενώ το φανάρι τους λέει το αντίθετο, και μάλιστα με το πάσο τους.<br /><br />-Με τους "συναδέλφους" που κάνουν κάθε είδους καγκουριά προκειμένου να βγουν μπροστά και να σου "φάνε" τον πελάτη. Ανεμομαζώματα, διαολοσκορπίσματα ταγάρια!<br /><br />-Με τους "συναδέλφους" που δύο η ώρα το βράδυ πηγαίνουν με τριάντα σε μεγάλους δρόμους (πχ Β. Όλγας) ψάχνοντας για πελάτη. Αφ' ενός, εκείνες τις ώρες τα πεζοδρόμια είναι άδεια, και οι τυχόν πελάτες, φαίνονται από χιλιόμετρα. Αφ' ετέρου, οι υπόλοιποι επίσης "ελεύθεροι" συνάδελφοι που για λόγους δεοντολογίας πρέπει να μείνουμε πίσω του, κινδυνεύουμε να πεθάνουμε από εκνευρισμένη πλήξη, ή να πάρουμε σύνταξη μέχρι αυτός να βρει πελάτη.<br /><br />-Με τις εμπνευσμένες αποφάσεις, ειδικά του Δήμου Θεσσαλονίκης, να βγάζει τα απορριματοφόρα τις πλέον ακατάλληλες ώρες, στους πλέον κεντρικούς δρόμους, προκαλώντας ΤΟ χάος. Στιγμιαίο μποτιλιάρισμα, και με εκπληκτικό άρωμα.<br /><br />-Με τους πελάτες που αρχικά ζητούν να τους πάω στο σημείο Α, αλλά όταν φτάνουμε εκεί, επαναπροσδιορίζουν τον προορισμό τους ως: "σημείο Α + 8 δρόμους παραπέρα." Σημείο στο οποίο θα φτάναμε ευκολότερα, γρηγορότερα και οικονομικότερα από άλλο δρόμο, αν το είχαν πει από την αρχή.<br /><br />-Με τους πελάτες που πρώτα καλούν ταξί και μετά ετοιμάζονται. Οπότε, αν βρίσκεσαι κάτω από το σπίτι τους σε μισό λεπτό, θα περιμένεις άλλα δέκα. Ειδικά μ' αυτούς που έχουν κάνει κλήση σε κεντρικό ή στενό δρόμο, και σε αναγκάζουν σε κύκλους, μανούβρες ακρόαση μπινελικίων, και άλλα ευχάριστα.<br /><br />Τα γράφω όλα αυτά για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ο προφανής. Καθώς όλα αυτά περνάνε από το μυαλό μου στο πληκτρολόγιο, βγαίνουν (ως ένα βαθμό) από μέσα μου. Ο δεύτερος είναι πρακτικός. Επειδή τελικά μπορεί να αρπάξω κανέναν από το λαιμό, προσπαθώ να καβαντζώσω μάρτυρες υπεράσπισης. Ή έστω, κάποιον να μου φέρνει τσιγάρα στη φυλακή.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Edit</span> (σχεδόν δυο μέρες μετά)<br />Θεωρώ σημαντικό να προσθέσω ότι μπορεί να επισημαίνω τα εκνευριστικά σημεία, με τίποτε δεν ενθαρρύνω την προσωπική αντιπαράθεση όμως.<br />Το "κόλπο" για να επιβιώσεις είναι να έχεις τις ελάχιστες δυνατόν τριβές (άρα και τις ελάχιστες απώλειες). Οπότε βλέπεις τα διάφορα, τα αναγνωρίζεις και αποφεύγεις να συγκρουστείς μαζί τους. Κυριολεκτικά και μεταφορικά...<br /><br />Όπως γράφει και το εξώφυλλο του The <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Hitchhiker%27s_Guide_to_the_Galaxy">Hitchhiker's Guide to the Galaxy</a>, "Ψυχραιμία"Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-47404706125917739332008-10-30T07:31:00.002+02:002008-10-30T07:35:49.308+02:00Ο "Βασιλάκης"Η παρακάτω ιστορία είναι από αυτές που θα ήθελαν βιντεοσκόπηση για να αποδοθούν σωστά. Βασίζομαι στην "κινηματογραφική" φαντασία του αναγνώστη και την παραθέτω.<br /><br />Πρωινή ώρα, προσπαθώ να βγω από τα (χρήσιμα αλλά γεμάτα παγίδες) στενάκια πάνω από τη Β. Όλγας, στην περιοχή της Μπότσαρη. Το συγκεκριμένο που ανεβαίνω εκείνη τη στιγμή, είναι κάθετο στη Δελφών, και έχει φανάρι. Από εκείνα τα φανάρια που ανάβουν για 10 δευτερόλεπτα, κάθε πέντε λεπτά.<br />Τη συγκεκριμένη στιγμή, το φανάρι είναι πράσινο. Μπροστά μου όπως πηγαίνει ένα αυτοκινητάκι εικοσαετίας του "Ανατολικού μπλοκ". Και πηγαίνει με πέντε. Κυριολεκτικά. Το φανάρι πράσινο, και ο τύπος σέρνεται.<br />Κορνάρω δυο τρεις φορές, με εκείνα τα σύντομα κορναρίσματα τύπου "ξεκόλλα/προχώρα".<br />Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το αντίθετο από το επιθυμητό:<br />Το προπορευόμενο αυτοκίνητο σταματάει εντελώς. Πέντε δευτερόλεπτα μετά, ανάβει και τα alarm. Από τη θέση του οδηγού, γεμάτος νευρικότητα κατεβαίνει ένας παππούς κοντά στα εβδομήντα πέντε, κοντούλης και με φαλακρίτσα. <br />-Τι κορνάρεις ρε κύριε; μου λέει με αγανακτισμένο ύφος.<br />Ανοίγω το παράθυρο:<br />-Ευχαρίστως θα σας πω. Πηγαίνατε με πέντε χιλιόμετρα την ώρα, και το φανάρι μπροστά μας ήταν πράσινο. Σας κόρναρα μήπως και το προλάβουμε.<br />-Και τι κορνάρεις; Δεν ξέρεις ότι είναι παράνομο;<br />-Ενώ η παρακώλυση κυκλοφορίας είναι νόμιμη ε; του λέω, χαμογελώντας, γιατί δεν έχει νόημα να αρπαχτώ με έναν άνθρωπο στα διπλά μου χρόνια για τέτοιο θέμα.<br />Στο μεταξύ πίσω μας φτάνει ένα ακόμη αυτοκίνητο. Ο οδηγός του, με το που σταματάει πίσω μου, πατάει μια κόρνα...αεροπλανοφόρου.<br />Ο παππούς, που στο μεταξύ έχει γυρίσει την πλάτη και ανοίγει το πορτμπαγκάζ του, (να ξεφορτώσει ήθελε τελικά), πετιέται τρομαγμένος. Γυρίζει έξαλλος, κοιτάζει το αυτοκίνητο πίσω μου και με μια έντονη χειρονομία φωνάζει:<br />-Ε, τώρα να περιμένεις κι εσύ!<br />Αρχίζει να ξεφορτώνει, ενώ από τη θέση του συνοδηγού βγαίνει η γηραιά σύζυγος. Ο τύπος πίσω μου ξανακορνάρει παρατεταμένα.<br />-Βασιλάκη, άστα στο πεζοδρόμιο και θα πω στα παιδιά να κατέβουν να τα πάρουν. Γρήγορα Βασιλάκη μου, λέει η γιαγιά στον παππού.<br />-Ο Βασιλάκης της την κοιτάζει άγρια (κι εσύ τέκνον Βρούτε;), και με το πάσο του τελειώνει το ξεφόρτωμα. Ξανακοιτάζει μια πίσω, τα μαζεύει και φεύγει. Αργά αργά, ώστε να ξαναχάσουμε το προσφάτως πράσινο φανάρι...Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-53311356605378825932008-10-18T15:01:00.002+03:002008-10-18T15:08:53.486+03:00Τριζόνια...[disclaimer :) Το παρακάτω περιστατικό είναι απλώς ενδεικτικό. Παρόμοιες φάσεις έχουν συμβεί με διάφορες παραλλαγές. Καταλαβαίνω την κακή κατάσταση του εξαρτημένου από ουσίες, και έχω "βοηθήσει" κατά καιρούς, παίρνοντας με το ταξί ανθρώπους που ήξερα ότι μάλλον δεν θα πληρώσουν, αλλά δεν μου έκανε και καρδιά να αφήσω στον δρόμο γιατί είχαν το χάλι τους. (Σε μια περίπτωση, σταμάτησα και επιβίβασα τοξικομανή, που στην απελπισία του να βρει ταξί, είχε φτάσει στην μεσαία λωρίδα της Εγνατίας, κινδυνεύοντας να τον πατήσουν). Παρ' όλα αυτά, το ταξί ΔΕΝ είναι περιπολικό, ασθενοφόρο, ή όχημα κοινωνικής υπηρεσίας. Επίσης, αν και οι τοξικομανείς δεν είναι γενικά επικίνδυνοι, ποτέ δεν ξέρεις σε τι κατάσταση μπορεί να βρεθούν, ειδικά αν νοιώσουν στριμωγμένοι. Επίσης, όσο καλοπροαίρετος κι αν είμαι, ενοχλούμαι υπερβολικά όταν με κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα μου.<br />Το ότι οι πρωταγωνιστές είναι αλλοδαποί, είναι συμπτωματικό, και το αναφέρω μόνο επειδή έχει σημασία στην εξιστόρηση. Είναι από τις ελάχιστες φορές που μεταφέρω αλλοδαπούς εξαρτημένους. Σε αυτό το θέμα, οι κοινότητες των μεταναστών είναι μάλλον υγιέστερες από των ντόπιων. ]<br /><br /><br />Τετάρτη βράδυ, λίγο πριν τις δώδεκα. Κατεβαίνοντας την Αγίων Πάντων, λίγο πριν τη γέφυρα των τραίνων, με σταματάει ένας τύπος. Φαίνεται αλλοδαπός, αλλά και "μούτρο". Μόλις σταματάω, από το πουθενά (ήταν κρυμμένος ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα) εμφανίζεται ένας ακόμη τύπος. Ολοφάνερα πρεζόνι. (κακό σημάδι)<br />Τώρα μάλιστα.<br />Το πρεζόνι κάθεται πίσω, το "μούτρο" μπροστά. Περιμένω να μου πουν κάτι τύπου "Δενδροπόταμο", όπου συνήθως πηγαίνουν για "ψώνια". <br />-Τι κάνεις φιλαράκο; πετιέται με το που κάθεται, το πρεζόνι πίσω.<br />-Ότι μπορώ. Που θα πάμε;<br />-Φλέμινγκ με Μπότσαρη (ανατολικά, στην άλλη πλευρά της πόλης).<br />-Μμμ εντάξει, αν και η Φλέμινγκ με την Μπότσαρη είναι παράλληλες.<br />-Πήγαινε από την παραλία και θα σου πούμε.<br />Μάλιστα. Δεν έχω κάνει πενήντα μέτρα, όταν ακούω αλλαγή στον ήχο του αυτοκινήτου. Γυρνάω το κεφάλι. Ο πίσω έχει ανοίξει το παράθυρό.<br />-Γιατί το άνοιξες; Ζεσταίνεσαι; Έχω αναμμένο κλιματισμό.<br />-Να καπνίσω ένα τσιγαράκι φιλαράκο.<br />-Όχι, να μην καπνίσεις εδώ μέσα. Κλείστο σε παρακαλώ.<br />(Γενικά, όντας και ο ίδιος καπνιστής, επιτρέπω το κάπνισμα, που από τον νόμο απαγορεύεται. Ένας στερημένος καπνιστής είναι ένας νευρικός πελάτης, κι εγώ δεν θέλω νευρικούς πελάτες, όσο δεν ενοχλούν με τον καπνό τους κανέναν. Με τα παράθυρα ανοιχτά, και το συστηματικό καθάρισμα/"απόσμηση", το ταξί παραμένει άοσμο και καθαρό. Ο συγκεκριμένος όμως, όπως τον βλέπω να γέρνει από "νύστα", μπορεί και να μας βάλει και φωτιά εκεί πίσω).<br />Κλείνει το παράθυρό του, και δευτερόλεπτα μετά, ρωτάει:<br />-Πόσο θα χτυπήσει μέχρι εκεί;<br />-Τι εννοείς θα χτυπήσει;<br />-Πόσα λεφτά θα κάνει;<br />-Ξέρω 'γω; Τρία, τέσσερα ευρώ; Θα μας πει το ταξίμετρο. (Κακό σημάδι. Βλέπω να πληρώνομαι με λειψά, μικρά κέρματα).<br /><br />Βγαίνουμε παραλία. Σε όλη τη διαδρομή, μιλάνε δυνατά και ασταμάτητα στη γλώσσα τους. Ο συνολικός εκνευρισμός της ημέρας, κορυφώνεται. Ότι και να λένε, ακούγεται σαν να μαλώνουν και είναι πολύ κουραστικό. Από το μυαλό μου περνάνε διάφορα. Να προσποιηθώ βλάβη, να τους πω να χαμηλώσουν ένταση. Δεν έχω όμως όρεξη για αψιμαχίες. Ας τους πάω να τελειώνουμε.<br />Στην Καλλιδοπούλου μου ζητάνε να ανηφορίσω. Ο μπροστά γυρνάει και λέει κάτι στον πίσω. Μέσα στα "ξένα" που του λέει, ακούγεται δυο φορές και η λέξη πορτοφόλι Ελληνικότατα. Ο πίσω ψάχνεται, και απαντάει αρνητικά. Προφανώς ο μπροστά τον έχει ρωτήσει αν έχει εκείνος το πορτοφόλι του. (κακό σημάδι και πάλι και πάλι).<br />Στο μεταξύ χτυπάει το κινητό του μπροστά. Το σηκώνει και μέσα στο ξενόγλωσσο μπλα μπλα, εμφανίζεται πάλι η λέξη "πορτοφόλι". Ακούγεται καθησυχασμένος. Κλείνει, και λέει στον πίσω στα Ελληνικά:<br />-Στο αυτοκίνητο ξέχασα το πορτοφόλι. Και έχω εξακόσια ευρώ μέσα.(κακό, κακό σημάδι :))<br />Βγαίνουμε αριστερά στη Δελφών.<br />-Εδώ, εδώ.<br />Σταματάω.<br />-3,70, τους λέω.<br />Ο μπροστά εμφανίζει αμέσως ένα κέρμα των δύο ευρώ, που τόση ώρα πρέπει να κρατούσε στο χέρι του.<br />-Φίλε δυο ευρώ έχουμε... ξεκινάει να λέει.<br />-Και γιατί μπήκατε στο ταξί αφού έχετε μόνο δύο ευρώ; αγριεύω.<br />-Όχι, όχι, δεν το ξέραμε. Ξέχασα το πορτοφόλι μου.<br />-Ξέχασες το πορτοφόλι σου; Πάμε να το πάρουμε, του λέω.<br />-Ρε φιλαράκο χάλια είμαι, κλαψουρίζει ξαφνικά ο πίσω με ένταση. "Πρεζόνης" είμαι. Πρεζόνης..<br />-Το βλέπω "ρε φιλαράκο" τι είσαι, του αντιγυρίζω. Από την αρχή σε είδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπαίνεις τζάμπα στα ταξί. Αφού έχετε λεφτά, πάμε να πάρουμε το πορτοφόλι.<br />-Στο Βαρδάρι είναι το αυτοκίνητο, λέει ο μπροστά.<br />-Ωραία. Πάμε στο Βαρδάρι, λέω και κάνω ότι ξεκινάω.<br />Ο "πρεζόνης" πανικοβάλλεται.<br />-Εδώ είναι το αυτοκίνητο, εδώ, φωνάζει.<br />Σταματάω.<br />-Πού εδώ είναι το αυτοκίνητο; του λέω.<br />Στο μεταξύ αυτός ανοίγει την πόρτα, και κάνει να κατέβει.<br />-Κλείσε γρήγορα την πόρτα. Θα σας πάω πίσω από εκεί που σας βρήκα, να πάτε στο αυτοκίνητο, να πάρετε τα λεφτά σας, και να βρείτε άλλο ταξί να σας πάει όπου θέλετε. Δεν θέλω λεφτά.<br />-Τι; Ψελλίζει ο μπροστά.<br />-Είπα, θα σας πάω από εκεί που σας πήρα και δεν θέλω λεφτά. Να πάρεις το πορτοφόλι σου και να γυρίσετε πίσω με άλλο ταξί.<br />-Όχι ρε φίλε. Σε παρακαλώ, λέει ο μπροστά. Συγνώμη κι όλα, αλλά ξέχασα το πορτοφόλι μου σου λέω.<br />-Ε αυτό σου λέω κι εγώ. Να σας πάω πίσω να το πάρεις, του απαντάω.<br />-Σε παρακαλώ άφησέ μας εδώ. Συγνώμη. Δυο ευρώ έχω. Θα σου δώσω την ταυτότητά μου, να βρεθούμε να σου δώσω και τα 1,70 που σου χρωστάμε.<br />-Άσε, τα έχω ξανακούσει αυτά, του λέω. Που θα δώσουμε ραντεβού να τρέχω 1,70, που δεν θα εμφανιστείς ποτέ να μου δώσεις. Έχασα την ταυτότητά μου, θα πεις, και θα σου βγάλουν άλλη. Άμα δεν είχατε λεφτά, ας λέγατε από την αρχή: "Έχουμε δυο ευρώ, θα μας πας; " Τι μου αρχίζετε τα παραμύθια και περιμένετε να σας πιστέψω; Άντε, δώσε τα δυο ευρώ και φύγετε.<br />Ο πρεζόνης πηδάει από το αυτοκίνητο όπως όπως, έρχεται μπροστά και αρχίζει να τραβάει από τον ώμο το "μούτρο".<br />-Πάμε, πάμε! (τώρα που μπορούμε)<br />Ο μπροστά κάτι ακόμη θέλει να πει. Πετάει ένα τελευταίο "συγνώμη, ευχαριστώ" και κατεβαίνει. Ο "πρεζόνης" στο μεταξύ, χώνεται τρέχοντας στο στενό δίπλα, μήπως και αλλάξω γνώμη.<br />Φεύγω. Δεν συνηθίζω να βρίζω, αλλά αυθόρμητα και εκ βαθέων μου βγαίνουν δυο αγανακτισμένες βρισιές που ακούω μόνο εγώ. Καλύτερα.Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7023252506655051080.post-37375606075404668822008-10-07T03:39:00.005+03:002008-10-07T03:59:00.581+03:00Πενταήμερη με...ασφάλειαΆνοιξη βραδάκι, ανηφορίζω στα κάστρα. Διστακτικά σηκώνει το χέρι του, και με σταματάει ένα παλικαράκι. Δέκα έξι με δέκα οχτώ χρονών, μέτριου αναστήματος, αδύνατο, με γυαλιά και εντελώς "άγουρο" βλέμμα.<br />-Ξέρετε που είναι το Ρόδον;<br />-Ναι, φυσικά.<br />-Μπορείτε να με πάτε εκεί;<br />-Εννοείται.<br />Μέχρι να κάνω εκατό μέτρα, μου έχει πει την ιστορία του. Έχει έρθει πενταήμερη με το σχολείο του από την Κέρκυρα, και ανέβηκε στα κάστρα να δει τη ξαδέλφη του που είναι φοιτήτρια εδώ.<br />Καθώς μου τα λέει όλα αυτά, έρχεται δίπλα μας ένα αυτοκίνητο, και ο οδηγός του μου κάνει νόημα να σταματήσω.<br />-Κάτι θα θέλει να ρωτήσει, λέω στον νεαρό.<br />Κάνουμε στην άκρη. Ο οδηγός σταματάει δίπλα εσωτερικά (έχει ένα ανοιχτό πάρκινγκ οικοδομής), και χωρίς να κατέβει από το αυτοκίνητο με κοιτάζει και λέει:<br />-Της ασφάλειας είμαι. Δόθηκε σήμα ότι κάποιος που ταιριάζει με την περιγραφή του νεαρού, επιτέθηκε σε μια κοπέλα.<br />Κοιτάζω τον "νεαρό". Το παιδάκι έχει αλλάξει χρώμα.<br />-Εγώ στην ξαδέλφη μου ήμουν. Τώρα βγήκα έξω, καταφέρνει να ψελλίσει.<br />-Σίγουρα; Βγες από το ταξί, του λέει ο "ασφαλίτης".<br />Το παιδί, βγαίνει από το ταξί. Τα πόδια του τρέμουν, Βγαίνω κι εγώ, και στέκομαι από την πλευρά του οδηγού, με ανοιχτή την πόρτα. Θέλω να έχω εύκολη πρόσβαση στο CB.<br />Ο τύπος τον κοιτάζει.<br />-Έχεις ταυτότητα ή θα σε πάρω μέσα για εξακρίβωση; τον ρωτάει.<br />-Δ...δεν έχω βγάλει ακόμη ταυτότητα, λέει το παιδί. Δεν έκλεψα τίποτε. Να κοιτάξτε: (αρχίζει να αδειάζει τις τσέπες του).<br /><br />Η όλη ιστορία δεν μου αρέσει.Οι άνθρωποι της ασφάλειας κινούνται συνήθως ανά δύο, και το αυτοκίνητο του τύπου δεν μοιάζει για συμβατικό της αστυνομίας. Η ψηλή βαριά τετράγωνη κατασκευή του σώματος και το πρόσωπό του, είναι πολύ χαρακτηριστικά. Δεν μπορώ να τον φανταστώ να παρακολουθεί κάποιον απαρατήρητος. Από την άλλη, ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί να είναι με το ΙΧ του, και να έχει φορητό CB. Και θα υπάρχουν "ρόλοι" για μια τέτοια σωματική κατασκευή.<br /> Ο πιτσιρικάς όμως, είναι ολοφάνερα τρομοκρατημένος, και όχι επειδή είναι ένοχος.<br />Αποφασίζω να επέμβω.<br />-Εμένα πάντως μου ζήτησε να τον πάω στο Ρόδον, στο σχολείο του. Εύκολο είναι να μάθετε την ταυτότητά του από τους καθηγητές του. Όσο για την επίθεση στην κοπέλα, μήπως να πάμε να ρωτήσουμε την ξαδέλφη του, αν ήταν εκεί και τι ώρα έφυγε; Δεν πιστεύω πάντως πως είναι αυτός που ψάχνετε.<br />Ο τύπος με κοιτάζει εξεταστικά.<br />-Έτσι λες ταξιτζή;<br />-Έτσι μου φαίνεται.<br />Μας κοιτάζει μερικά δευτερόλεπτα ακόμη.<br />-Εντάξει, φύγετε, λέει.<br />Ξαναμπαίνουμε στο ταξί. Το παλικαράκι μιλάει γρήγορα και μπερδεμένα:<br />-Δεν έκανα τίποτε. Τώρα βγήκα από το σπίτι της ξαδέρφης μου. Μένει στην οδό...<br />-Σε πιστεύω, τον διακόπτω. Όπως σε πίστεψε και ο αστυνόμος. Αν ήταν αστυνόμος.<br />-Δηλαδή μπορεί να μην ήταν αστυνόμος; Τι ήθελε τότε;<br />-Μην ανησυχείς, του απαντάω. Δεν θα τον άφηνα να σε πάρει έτσι μαζί του χωρίς να δείξει κάποια ταυτότητα. Χωρίς να πάρω στην αστυνομία να επιβεβαιώσω ότι είναι αυτός που λέει. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βεβαιώνεσαι ότι ο άλλος είναι αυτό που ισχυρίζεται. Για καλό, και για κακό.<br /><br />Ξαφνικά καταλαβαίνει τι υπαινίσσομαι και χλομιάζει ακόμη περισσότερο.<br /><br />Τουλάχιστον θα έχει μια καλή ιστορία να διηγηθεί στους συμμαθητές του:)Acrohttp://www.blogger.com/profile/14858611308070958043noreply@blogger.com14