Τα χέρια του είναι απασχολημένα με το κινητό του, (η ιδέα του hands free ή της ανοιχτής ακρόασης είναι αδιανόητη). Κρατάει και διαβάζει τιμολόγια, post it, sms, το RDS του ραδιοφώνου του (που για να αλλάξει σταθμό ή να αυξομειώσει την ένταση πρέπει να το κοιτάζει επίσης).
Αν έχει συνεπιβάτιδα την κοιτάζει, την αγκαλιάζει και τη φιλάει εν κινήσει. Αν έχει συνεπιβάτη και συζητάνε κοιτάζει μονίμως τον συνεπιβάτη ρίχνοντας σπανίως καμιά ματιά και στον δρόμο.
Αντιθέτως αν κινείται μόνος κοιτάζει οτιδήποτε άλλο εκτός από το δρόμο. Τα μαγαζιά, τις περαστικές, τους περαστικούς, την εκάστοτε θέση της Μεγάλης Άρκτου στον ουρανό.
Αν δει κάτι που του αρέσει ή αποφασίσει να παρκάρει θα σταματήσει χωρίς να δώσει την παραμικρή σημασία στους καθρέφτες του. Αν ξεπαρκάρει θα κάνει το ίδιο, σαν να είναι μόνος του στο δρόμο. Δεν μας γράφει., απλώς είναι στον κόσμο του.
Ξεχωρίζει από την ασταθή πορεία και τις παράξενες τροχιές του. Μακριά και από αυτόν τον οδηγό καθώς δεν υπάρχει ασφαλές σημείο γύρω του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου