Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Πόσες φορές θα ακούσω τα ίδια...

Είναι φυσικό κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, διάφοροι άνθρωποι να λένε περίπου τα ίδια πράγματα. Παρακάτω επισημαίνω μερικά, τα περισσότερα από τα οποία είναι τόσο κλισέ που έχω πραγματικά βαρεθεί να τα ακούω. Συνήθως με αυτά ακριβώς τα λόγια.

Τα αυτοκίνητα έχουν γίνει πιο πολλά από τους ανθρώπους. Κάθε σπίτι έχει τρία αυτοκίνητα τουλάχιστον. Συνήθως βέβαια, αυτοί που το λένε έχουν επίσης τρία αυτοκίνητα τουλάχιστον στο σπίτι τους. Η παραπάνω ατάκα σχεδόν πάντα συνοδεύεται και από το Κοίταξέ τους. Ένας σε κάθε αυτοκίνητο. Που πάνε όλοι αυτοί μόνοι τους; Καθώς επίσης και το (πρωινό μετά τις 10) Καλά γιατί τόση κίνηση; Όλοι αυτοί τώρα πάνε στις δουλειές τους ή δεν έχουν δουλειά και κάνουν βόλτα;

Εδώ που λέει ότι η ζώνη ασφαλείας είναι υποχρεωτική, σημαίνει ότι πρέπει να την φορέσω κι εγώ; Όχι ειδικά εσείς είστε εξαίρεση στον κανόνα, απαντάω συνήθως, και συνήθως με πιστεύουν, οπότε χρειάζεται να εξηγήσω ότι αστειεύομαι και ότι το πρόστιμο είναι 350 ευρώ.`

Αυτό το ευρώ μας κατάστρεψε. Που είναι η δραχμούλα μας...

Δεν την έχω εγώ πάντως. Ούτε αυτήν, ούτε το ευρώ.

Μήπως ξέρεις πόσο είναι το σκορ; Δεν παρακολουθείς ποδόσφαιρο; Ταξιτζής και δεν ασχολείται με τα αθλητικά; Όχι δεν ασχολούμαι. Αλλά για να μη χαλάω το matrix των στερεοτύπων σας, την επόμενη φορά θα ακούω "Λίμπερο" ή "ΕΡΑσπορ τσίτες, θα καπνίζω ΑΣΣΟΣ με κλειστά παράθυρα, θα φοράω χρυσές καδένες, θα αφήσω μουστάκι, θα μείνω άπλυτος καμιά βδομάδα και θα σας αποκαλώ "μαντάμ" ή "φιλαράκι" κατά περίπτωσην.

Τι "κομπιούτερ" είναι αυτό εκεί πάνω; Η ερώτηση δεν αφορά στην Οθόνη, αλλά στο ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ που βρίσκεται πάνω στο ταμπλώ και δείχνει την εξοικείωση του ερωτώντος με την τεχνολογία. Η απάντηση μπορεί να πάρει 10+ λεπτά γιατί εμπλέκονται και πρόσθετες ερωτήσεις όπως Έχεις και "ιντερνέτ;" Αν το ανοιχτό πρόγραμμα είναι το Subtitle Workshop ακούω ένα Τα e-mail σου βλέπεις; και αφού εξηγήσω ότι υποτιτλίζω ερασιτεχνικά με ρωτάνε αν βγάζω πολλά λεφτά από αυτό.

Πως πάνε οι δουλειές; Πως να πηγαίνουν; Έχω κάτι φορτία στον Παναμά για εκτελωνισμό, και μου έχουν δώσει και ακάλυπτες επιταγές. Επίσης πρέπει να βάλω διαφήμιση γιατί οι πελάτες στρέφονται στον ανταγωνισμό.

Εσείς εδώ κάνετε πιάτσα; Ναι. Αμέσως μόλις αποβιβάσω πχ στην Περαία, επιστρέφω τρέχοντας στην πιάτσα Σταυρουπόλεως από όπου με βρήκατε.

Εναλλακτικά, όταν με έχουν ρωτήσει που μένω και συμπτωματικά από εκεί κοντά έχουν επιβιβαστεί: Α εδώ κοντά μένετε γι' αυτό κάνετε πιάτσα εδώ ε; Αφού είμαστε γείτονες θα μου δώσετε το τηλέφωνό σας να σας παίρνω όταν θέλω ταξί; Βεβαίως γιατί αμέσως μόλις αποβιβάσω πχ στο Ωραιόκαστρο, επιστρέφω τρέχοντας στη γειτονιά μου, όπου και περιμένω 24 ώρες το 24ωρο να εξυπηρετήσω τους γείτονες.

Στην οδό Ανδρούτσου στις Συκιές θέλω να με πάτε. Τι! Δεν την ξέρετε;!;!

Όχι δεν την ξέρω. Μετά από σχεδόν 6 χρόνια πλέον μπορώ να πω ότι για κάθε δρόμο που ξέρω, υπάρχουν 40 που δεν ξέρω ή δεν θυμάμαι που ακριβώς βρίσκονται.

Και δεν θα τα έγραφα αυτά, αλλά συνήθως (όπως στην περίπτωση της Ανδρούτσου) η έκπληξη που δεν την ξέρω είναι αντιστρόφως ανάλογη με το μέγεθος του δρόμου. Όσο μεγαλύτερη η έκπληξη για την άγνοιά μου, τόσο μικρότερο το δρομάκι που δεν ξέρω.

Που πάμε από εδώ; Κυρίως γυναίκες κάποιας ηλικίας, ενώ κόβω δρόμο ή αποφεύγω την κίνηση.

Ο άντρας μου/γιος μου πηγαίνει πάντα από εκεί. Κι εγώ από εκεί θα πήγαινα αν ήθελα να σας κάνω κύκλο ή να μείνω στην κίνηση μισή ωρίτσα.

Α, καλά πήγαινε όπως νομίζεις. Επειδή δεν έχει ή δεν θέλει να καταλάβει ότι την συμφέρει η διαδρομή. Το παραπάνω λέγεται συνήθως με έναν δεικτικό ή εκνευρισμένο τόνο που υπονοεί "ξέρω ότι πας να με κλέψεις" και ακολουθείται από το Επειδή βιάζομαι το λέω όχι τίποτε άλλο. Επειδή πιστεύεις ότι σε κοροϊδεύω το λες, όχι τίποτε άλλο.

Τελικά, καμιά καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη.