Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Driver Seat (The flip side)

Συζητούσα τις προάλλες αυτό το περιστατικό, που μου θύμισε το παρακάτω προγενέστερο:

Πηγαίνω σε κλήση σε ένα δρομάκι κάπου στην Πολίχνη. Μετά από ένα δυο λεπτά αναμονής, με τις γειτόνισσες να με κοιτάζουν και να σχολιάζουν (η Κίτσα θα φύγει στο χωριό), εμφανίζεται μια κυρία γύρω στα εξήντα. Μου κάνει νόημα να περιμένω, καθώς προσπαθεί να βγάλει από την οικοδομή 2-3 αποσκευές. Βγαίνω από το ταξί για να τη βοηθήσω, αφήνοντας την πόρτα μου ανοιχτή. Καθώς ανοίγω το πορτμπαγκάζ, εκείνη πιάνει ψιλοκουβέντα με τις γειτόνισσες. Πίσω της έρχεται και μια γηραιά κυρία, που την προσπερνάει και σιγά σιγά κατευθύνεται στο ταξί. Παίρνω τις αποσκευές από την είσοδο (δυο δρομολόγια) και τις φορτώνω στο ταξί. Κλείνω το πορτμπαγκάζ, και πάω να μπω στο αυτοκίνητο.
Δύσκολα.
Η γηραιά κυρία, έχοντας βρει την πόρτα μου ανοιχτή, έχει καθίσει στη θέση του οδηγού και με το δεξί χέρι κρατιέται από το τιμόνι καθώς προσπαθεί να βάλει και τα πόδια της μέσα στο αυτοκίνητο. Την πλησιάζω.
-Αφήστε καλύτερα να οδηγήσω εγώ, της λέω. Εκτός αν έχετε ειδική άδεια οδήγησης ταξί.
Οι γειτόνισσες γυρνάνε, βλέπουν την κατάσταση και αρχίζουν τα τσιριχτά γέλια:
-Κυρά Κίτσααα έβγαλες δίπλωμα; Καλέ κοίτα που πήγε και έκατσε. Έπιασε και το τιμόνι να οδηγήσει...
Η κυρά Κίτσα κοιτάζει γύρω της έκπληκτη, καταλαβαίνει και αρχίζει να γελάει. Την βοηθάω να βγει.
-Συγνώμη παλικάρι μου, δεν πρόσεξα.
-Μη στεναχωριέστε.
Στο μεταξύ το δούλεμα και τα γέλια από τις γειτόνισσες συνεχίζονται. Οπότε η κυρά Κίτσα που παρά την ηλικία της τα έχει τετρακόσια τις βάζει στη θέση τους:
-Καλά, όταν γίνετε 82 χρονών σαν κι εμένα να δω τι θα κάνετε.
-Αν φτάσουμε, που δεν το βλέπω, συμπληρώνω αυθόρμητα εγώ.
Δεν το είπα για κακό, αλλά το γέλιο τους κόβεται απότομα.

3 σχόλια:

Panigirtzou είπε...

συγχαρητήρια για την απάντηση αλλά και στην κυρα Κίτσα!

Acro είπε...

@Panigirtzou. Μωρέ η κυρά Κίτσα καλά μας τα είπε όλους.
Πολλοί "γέροι" άνθρωποι μου λένε "για 'σας είναι η ζωή, εμείς τελειώσαμε", και "είμαι χάρβαλο, ερείπιο κλπ κλπ", οπότε σχεδόν πάντα τους απαντάω " η ζωή είναι για όλους όσους είναι ακόμη ζωντανοί, κανείς δεν έχει κάνει συμβόλαιο πόσο θα ζήσει" (εξαιρούνται οι εμπλεκόμενοι με σκοτεινές δυνάμεις), και εντελώς ειλικρινά "Δυστυχώς εμείς δεν βλέπω να φτάνουμε στα χρόνια σας με αυτά που τρώμε πίνουμε, αναπνέουμε και ζούμε".

Panigirtzou είπε...

Συμφωνώ και πάλι. Καμιά φορά χαριτολογώντας σε παρέα λέω "εγώ στα 80 μου θα έχω φουξ μαλλί" και μετά σκέφτομαι αν ποτε φτάσω, με τοσο άγχος! Οπότε ζω την κάθε μου στιγμή όσο πιο ωραία γίνεται ή εν πάσει περιπτώση με ό,τι με ευχαριστεί.