Αυτές τις μέρες με τα χιόνια στην Αθήνα (ειδικά την πρώτη μέρα που χιόνισε) είδα αρκετούς στην τηλεόραση να λένε "που είναι τα ΤΑΞΙ; Να βγούνε να βοηθήσουνε την κατάσταση τώρα, δεν είναι επαγγελματίες, κλπ κλπ".
Θυμήθηκα αυτομάτως μια παρόμοια κατάσταση πριν μερικά χρόνια στην Θεσσαλονίκη. Ήταν τις μέρες της Δ.Ε.Θ. (Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης) όταν ξαφνικά ένα απόγευμα άνοιξαν οι ουρανοί και έριξε έναν κατακλυσμό. Εγώ έτυχε να βρίσκομαι στο Ωραιόκαστρο στο ξεκίνημα της βροχής, και εκεί παρέμεινα για πάνω από δυο ώρες (ουσιαστικά αποκλεισμένος), καθώς άκουγα τόσο από το CB όσο και από το ραδιόφωνο ότι το "πέρασμα" προς την πόλη (περιοχή αερογέφυρας Σταυρουπόλεως) είχε πλημμυρίσει.
Την ίδια ώρα στο μεγάλο ενημερωτικό ραδιόφωνο, ακροατές φωνάζανε αντιστοίχως για την «εξαφάνιση» των ΤΑΞΙ αυτή τη δύσκολη ώρα. Την ίδια ώρα που στο CB συνάδελφος έβλεπε το αυτοκίνητό του να παρασύρεται προς τη θάλασσα (ευτυχώς γλύτωσαν όλοι, επιβάτες, οδηγός και αυτοκίνητο, το τελευταίο με μεγάλες ζημιές από τα νερά).
Θυμίζω λοιπόν ότι:
Ο οδηγός του ΤΑΞΙ είναι (πιθανόν) ένας έμπειρος οδηγός. ΔΕΝ είναι πλήρωμα σωστικού συνεργείου, ούτε οδηγός ειδικών διαδρομών.
Το ΤΑΞΙ είναι ένα κανονικό μεγάλο οικογενειακό αυτοκίνητο. Ούτε 4Χ4 είναι, ούτε ερπιστριοφόρο παντός καιρού. Αν ο καιρός δεν επιτρέπει την μετακίνηση των συμβατικών οχημάτων, το ΤΑΞΙ δεν αποτελεί εξαίρεση.
Το ΤΑΞΙ επιτελεί κοινωνικό έργο σε ορισμένες περιπτώσεις. Όμως, ΔΕΝ είναι ούτε το 100, ούτε η Πυροσβεστική, ούτε καν οδική βοήθεια. Αν πάθει κάτι το αυτοκίνητο, ο οδηγός ή οι επιβάτες, η ευθύνη είναι του οδηγού. Και η πληρωμή των ζημιών επίσης. Αναρωτιέμαι πόσοι από αυτούς που φωνάζουν θα έβγαζαν την «περιουσία» τους στο δρόμο να κινδυνεύει για 3 ευρώ/διαδρομή. Και τι θα έλεγαν μετά στον συνεργάτη τους και στην οικογένειά του. (Συνήθως κάθε ΤΑΞΙ έχει δυο ιδιοκτήτες). «Τις λυπήθηκα τις γιαγιάδες και τις ανέβασα δυο μέτρα μέχρι το σπίτι τους, και μετά τράκαρα γιατί γλίστρησα στους πάγους»; Καλύτερα να κατέβω και να τις βοηθήσω. Αυτό έχω κάνει, τώρα που το σκέφτομαι. Και από θαύμα γλύτωσαμε όταν έκανα το αντίθετο. Θυμάμαι στο Νόμο Πανοράματος, με χίονι πριν μερικά χρόνια. Που "ο δρόμος ανοιχτός είναι, το πρωί έφυγε ο άντρας μου χωρίς αλυσίδες." Άσπρισαν πολλές τρίχες μου εκείνο το απόγευμα. Και η πλάκα είναι πως έτυχε στη ζωή μου να έχω οδηγήσει σε χιόνι αρκετά χιλιόμετρα, χωρίς αλυσίδες, στο παρελθόν, και δεν πάτησα σε εκείνες τις κατηφόρες του Πανοράματος σαν πρωτάρης πιστέψτε με. Αλλά η ψυχική οδύνη και μόνο δεν καλύπτεται από κανενός είδους κόμιστρα :) Να λείπουν τα extreme sports με τα εργαλεία της δουλειάς καλύτερα :) Για την ιστορία ,αργότερα έμαθα ότι ο άντρας της είχε φύγει το πρωί, που ακόμη δεν είχε χιονίσει καλά καλά. Όταν τον πήρε τηλέφωνο, όταν τελικά βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο που ήταν πλέον εντάξει.
Οι περισσότεροι έχουμε αλυσίδες για τα χιόνια. Για μια ώρα ανάγκης. Η ιδέα όμως ότι βγαίνω με το χιόνι, ταλαιπωρώ απεριόριστα το αυτοκίνητο για 10+ ώρες με αλυσίδες (κάνοντας ζημιές πολλαπλάσιες των εσόδων) ενώ ταυτόχρονα κινδυνεύουμε (επιβάτες, οδηγός, ΤΑΞΙ), δεν στέκει.
Καλά χιλιόμετρα σε όλους.
Με πολλλλή προσοχή
2 σχόλια:
Δεν έχει καταλάβει ο κόσμος ότι εσείς δουλειά κάνετε και όχι ψυχικό.
Με την ίδια λογική επειδή ξέμεινα από τσιγάρα βραδιάτικα πρέπει όλα τα περίπτερα να είναι ανοιχτά όλο το 24ωρο.
.
.
Χμμ, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα αυτό με τα περίπτερα...
Και ψυχικό κάνουμε αν χρειαστεί (εντάξει όχι όλοι, αλλά αν είσαι λίγο άνθρωπος ξεχωρίζεις τις φάσεις που χρειάζεται). Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω πάρει λιγότερα ή και καθόλου χρήματα από "αναξιοπαθούντες", γιαγιάδες, πρεζόνια, μεθυσμένους, πιτσιρίκια κλπ κλπ.
Αλλά άλλο αυτό, και άλλο να περιμένει κανείς να είσαι all weather.
Όσο για τα περίπτερα, έχει και διανυκτερεύοντα, όπως έχει και ΤΑΞΙ 24/7. Με βάρδιες δουλεύουμε.
Η αναλογία εδώ θα ήταν, να περιμένεις να βρεις περίπτερο ανοιχτό ενώ έχει πλακώσει κυκλώνας.
"Που είναι αυτοί οι περιπτεράδες; Επειδή δηλαδή μπορεί να τους πάρει ο αέρας και να τους σηκώσει, έκλεισαν τα περίπτερά τους και φύγανε; Επαγγελματίες είναι αυτοί;"
Δημοσίευση σχολίου