Με κοιτάζει με θολό βλέμα και μου λέει δείχνοντας προς τη Νεάπολη (βορειοδυτικά):
-Εδώ κοντά θα πάμε, μέχρι την Καλαμαριά.
-Βεβαίως, απλώς η Καλαμαριά είναι προς τα εκεί (του δείχνω νοτιοανατολικά) και δεν είναι και κοντά. Είναι στην άλλη άκρη της πόλης.
-Που είναι; αγριεύει.
-Προς τα εκεί, και κάπως μακριά, επαναλαμβάνω. Στους Αμπελόκηπους είμαστε τώρα.
-Στους Αμπελόκηπους είμαστε; ΠΩΣ βρέθηκα εγώ εδώ;
-Δεν έχω ιδέα.
Ξεκινάμε για την Καλαμαριά, και ο τύπος παραμιλάει τα μεθυσμένα δικά του. Σε κάποιο φανάρι, ένα ζευγάρι πλησιάζει και ρωτάνε αν βολεύει να τους πάρουμε μαζί. Πηγαίνουν και αυτοί Καλαμαριά. Τυχερός. Όταν έχεις να κάνεις με μεθυσμένο, όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα.
Μπαίνουν μέσα και ο δικός μου μπροστά συνεχίζει τις ασυναρτησίες. Εγώ γυρίζω και τους κάνω νόημα ότι έχει πιει. Όχι ότι χρειαζόταν βέβαια.
Κάποια στιγμή λοιπόν, ο τύπος γυρίζει πίσω και λέει:
-...και θα ξαναπάμε τότε. Έτσι δεν είναι ρε Σταύρο;
Κοιτάζει έκπληκτος γιατί δεν βλέπει τον Σταύρο πίσω, αλλά ένα άγνωστο ζευγάρι. Γυρίζει σ' εμένα.
-Που είναι ο Σταύρος;
-Δεν ξέρω. Μόνος μπήκατε στο ΤΑΞΙ.
-Μόνος; Και που διάολο είναι ο Σταυρός;
-Τι να σας πω; Δεν ξέρω.
-Πωωω ρε γαμώτο. Που τον άφησα τον Σταύρο;
Αφού σε χαλάει, τι το πίνεις;
11 σχόλια:
αχχαχχαχαχχαχαχα τι σουρεάλ στιχμυθία!
ο εμρος ο Στάυρος θα τον περιμενε σε καμιά Σταυρούπολη =Ρ
apla LOOOOOOOL....!!
Xaxaxaxaxa!Μπορεί να ήταν λιώμα, αλλά μια έννοια για τον Σταύρο την είχε! :)
Hey acro ;)
Γαματη στιχομυθια!!!
Τσεκ γιορ μεηλ ;)
Εκ των υστέρων πολλές ιστορίες έχουν πλάκα, αλλά την ώρα που συμβαίνουν ένα σφίξιμο υπάρχει.
Ειδικά οι μεθυσμένοι είναι οι χειρότεροι. Πάντα απρόβλεπτοι.
@sourotiri Μάι Μέιλ εντ μάι Μπιτκόμετ αρ όλγουεϊς ον :)
lol
καλά γελάμε τώρα, αλλά παίζει να τα έχουμε κάνει και εμείς :)
(παίζει τρελά όμως..)
που ειναι ο Σταυρος οεο?
χαχαχαχαχα
Οι σουρομενοι δεν ειναι παντα επικινδυνοι αλλα μπορει να γίνουν.
Σκηνικο που συνεβη σε μενα,νεος οδηγος ταξι και ΄γω...
Μπαινει μεσα ενας τυπος γυρς στα 50-55.Τον ρωταω
-"Που παμε?" μου απανταει:
-"Πανε εσυ και θα σου πω.." Δεν ξεκινησαμε καλα σκεφτομαι.. Ξανα ερωτηση,η ιδια απαντηση. Τελοσπαντων το παιρνω αποφαση αλλα δειχνω λιγο οτι ενοχλουμαι...
-"Μην ανησυχεις εχω λεφτα να σε πληρωσω.." ΟΚ λεω απο μεσα μου
-"Στριψε απο εδω" (κατι ειναι και αυτο!) "Εχω λεφτα παντως να σε πληρωσω.." Το ειπαμε αυτο..
-"Συνεχισε ευθεια και μην φοβασαι εχω λεφτα.." Τελικα με τα πολλα και αφου η μοναδικη κουβεντα που μου ελεγε ειναι οτι εχει λεφτα, φτανουμε εξω απο ενα καφενειο κλειστο (11.30 η ωρα το βραδυ λογικο μου ακουγεται)
Τοτε τον πιανει πανικος...
-"Ο αδερφος μου μου ειπε οτι θα ειναι εδω! Που ειναι ο αδερφος μου?! Κατι θα επαθε, να το δεις φιλαρακι δεν ειναι καλο αυτο κατι ασχημο θα επαθε...
-Και τι κανουμε τωρα?
-Παρε εσυ λεφτα και ασε με εδω θα ψαξω να τον βρω!
Και μου δινει ενα 20€ για διαδρομη 3,20€ και σηκωνεται φευγει τρεχοντας!!!!
Δεν καταλαβα και πολλα αλλα δεν ρωτησα παραπανω....
@Stavros τελικά ΠΟΥ ήσουν; Σε έψαχνε ο άνθρωπος στην Καλαμαριά...
@ppantelos Κατ' αρχήν να σε συγχαρώ που πήρες τόσο καλό φιλοδώρημα! :)
Επειδή τα πράγματα δεν είναι πάντα ρόδινα....:
Να σου θυμίσω ότι ο "ασυνόδευτος" μεθυσμένος (και ΟΧΙ δυο μεθυσμένοι ΔΕΝ συνοδεύουν ο ένας τον άλλον:P) είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις που μπορείς να αρνηθείς μίσθωση νόμιμα. Δεν λέω μην παίρνεις τους μεθυσμένους, λέω πρόσεχε μαζί τους:) Όσο πηγαίνεις με τα νερά τους δεν τρέχει τίποτε. ΌΛΑ είναι καλά γι' αυτούς. Μόνο μη στραβώσουν. Και μιλάω γι' αυτούς που το ποτό τους βγάζει επιθετικότητα, όχι για κάθε μεθυσμένο.
Επίσης, καλά κάνουν και παίρνουν ταξί. Καλύτερα από τους άλλους που οδηγάνε γύρω μας μεθυσμένοι:)
Κι εμείς (όλοι μας)όταν πίνουμε τι θα κάνουμε; Το προτείνει και η τροχαία:Πάρε ένα ταξί και πήγαινε σπίτι σου!
Πλάκα πλάκα, πάει καιρός που δεν οδηγάω έχοντας πιεί έστω και ένα ποτηράκι. Ούτε μπύρα.
Προτιμώ την πλήρη επαφή με την κατάσταση πλέον. Πάντα. Και την ησυχία μου με τα "alcotest" που μπορεί να παρεξηγήσουν την μια μπυρίτσα και να σε βγάλουν ABSOLUT SPECIAL EDITION 70%.
Να πώ ακόμη ότι όπως είχε πει και ένας φίλος και συνάδελφος: "Ο,τι σου τύχει στα τρία πρώτα χρόνια είναι. Μετά επαναλαμβάνονται οι ιστορίες" "Με παραλλαγές" είχα συμπληρώσει εγώ. Και βλέπω κοντεύοντας τα 6 χρόνια τώρα, ότι αυτό συμβαίνει όντως. Είναι οι παραλλαγές που κάνουν ακόμη την όλη φάση ενδιαφέρουσα ευτυχώς. Και η εμπειρία σε βοηθάει να αποφύγεις κακοτοπιές. Το έχεις ξαναδεί το έργο και φέρεσαι αναλόγως. Όχι πάντα με επιτυχία ομολογώ, αλλά κάτι γλυτώνεις αν μαθαίνεις από τα λάθη σου, ακούς τις εμπειρίες των άλλων και σχηματίζεις σενάρια να τα έχεις πρόχειρα γιατί τυχαίνουν. Αλλά αυτό είναι θέμα ενός άλλου Post...
)))))))))<-εδώ κλεινω μερικές παρενθέσεις να υπάρχουν, γιατί γενικά αφήνω πολλές ανοιχτές :)
απλα κορυφαιο!
Xaxaxaxaxaxaxa
Δημοσίευση σχολίου