Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Το μπουκάλι

H κυρία εμφανίζεται ξαφνικά από την είσοδο οικοδομής στην Β. Όλγας και κάνει σινιάλο. Φοράει ρόμπα και από κάτω νυχτικιά, ενώ στα χέρια κρατάει ένα πορτοφολάκι και ένα γυάλινο μπουκάλι με κάτι ακαθόριστα κίτρινο μέσα.

Η ώρα είναι κοντά στις δύο τα ξημερώματα.

-Σταυρούπολη πάμε γρήγορα σε παρακαλώ, λέει.

-Που ακριβώς;

-Πάμε και θα σου πω φτάνοντας.

Η αμφίεσή της είναι παράξενη, αλλά μπορεί να υπάρχει μια πολύ απλή εξήγηση. Μπορεί να πηγαίνει σε άρρωστο (μωρό της αδελφής/κόρης/ιδίας πχ.) κουβαλώντας κάποιο γιατροσόφι (χαμομήλι με μέλι, ρεβυθόζουμο, μολυβδόνερο, κάτι). Έχει το ταραγμένο ύφος ανθρώπου που του συμβαίνει κάτι δυσάρεστο πάντως, και καθ' οδόν διευκρινίζει:

-Θα με περιμένετε λιγότερο από ένα λεπτό και θα με φέρετε πίσω;

-Φυσικά.

Φτάνουμε τελικά στον τόπο του προορισμού μας και κατεβαίνει.

-Ένα λεπτό έρχομαι, λέει και κατευθύνεται σε μια οικοδομή. Αντί όμως να πάει προς την είσοδο, κάνει αριστερά και μπαίνει ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στον ακάλυπτο χώρο δίπλα. Χάνεται για λίγο στο σκοτάδι, για να επανεμφανιστεί, χωρίς το μπουκάλι αυτή τη φορά.

-Εντάξει, πάμε πίσω τώρα, λέει.

-Που είναι το μπουκάλι που κρατούσατε;

Ταράζεται με την παρατήρηση.

-Εεε...το πέταξα.

-Κοιτάξτε, συγνώμη κι όλα, αλλά επειδή μπήκατε στο πάρκινγκ, το μυαλό μου δεν μπορεί να πάει σε τίποτε καλό. Αν ρίξατε τίποτε οξέα στο αυτοκίνητο κάποιου πείτε το, γιατί αν μας είδανε, θα βρω κι εγώ το μπελά μου.

-Οξέα; Όχι, όχι, απαντάει.

-Ε τότε τι κάνατε;

-Τίποτε. [Ναι καλά]

Συγνώμη αλλά αν κάνατε κάτι παράνομο είμαι ουσιαστικά συνυπεύθυνος. Μήπως πρέπει να σας πάω μόνος μου στην αστυνομία για να μη βρω τον μπελά μου; [Εκείνη την ώρα δεν είναι καθόλου αστείο :) ]

Διστάζει να απαντήσει για λίγο, αλλά τελικά απαντάει, σχεδόν χωρίς να πάρει αναπνοή ανάμεσα στις φράσεις.

-Ο άντρας μου. Με απατάει. Δεν θέλω να τον χωρίσω όμως. Θέλω να γυρίσει πίσω. Γι' αυτό πήγα και μου φτιάξανε αυτό το μαγικό νερό. Και να τον παρακολουθήσουν. Με πήρε πριν λίγο ο ντετέκτιβ και μου είπε ότι είναι εδώ σε αυτήν την τσούλα. Ήρθα κι εγώ και έριξα το νερό στο αυτοκίνητό του, ώστε εδώ να μη ξανάρθει, και σε μένα να γυρίσει.

-Μάλιστα κατάλαβα και λυπάμαι. [Τι να πώ;] Και το πληρώσατε ακριβά αυτό το "μαγικό νερό"; [αυτό θα πω!]

Η φωνή της χαμηλώνει συνομωτικά.

-Κάτι οικονομίες που είχα για μια ώρα ανάγκης, τις έδωσα όλες, ψιθυρίζει σχεδόν. Πέντε χιλιάδες ευρώ. Αλλά δεν με νοιάζει. Είναι ο άνθρωπός μου και τον θέλω πίσω.

Τι να πω; Ελπίζω να γύρισε και να ευτυχούν, μην πήγαν τζάμπα οι οικονομίες…

19 σχόλια:

Lina είπε...

5.000 ευρώ μέσα, ΚΑΙ κερατωμένη;;;;

δεν τα δινα στην "τσούλα" καλύτερα να τον αφήσει, αού τον θέλει τόσο πολύ το μορφονιό;

Wire_n_Wood είπε...

:O ...en etei 2008.

"Kati" oikonomies...

Ανώνυμος είπε...

Απαράδεκτα πράγματα. Δεν μιλώ για την κυρία αλλά για τους "μάγους" που δεν διστάζουν να αρπάξουν τις οικονομίες αφελών ανθρώπων που θα πέσουν στην ανάγκη τους, λέγοντας ψέματα και πουλώντας τους πανάκριβα κάτι που κατά πάσα πιθανότητα περιέχει κοινά, πάμφθηνα υλικά.
Θα μου πείτε φταίει καλά να πάθει η κυρία που απευθύνθηκε σε τέτοιους αυτοαποκαλούμενος μάγος αλλά αν εγώ πάω και εκμεταλλευτώ κάποιον αφελή ή γέρο άνθρωπο για να του φάω τα λεφτά, τον έκλεψα, δεν αλλάζει το αποτέλεσμα.

Ειλικρινά ελπίζω να γυρίσει πίσω ο άντρας της μόλις κάνει το κέφι του γιατί κρίμα είναι, 5000€. Κλέφτες.

Ζητώ συγνώμη αν τυχών πιστεύετε σε αυτούς τους "μάγους" αλλά αυτή είναι η άποψή μου.

Θεριό Ανήμερο είπε...

Άστα αυτά. Αφού της ζήτησες τη συνταγή μετά.

°•. -=« k o n™» =- .•° είπε...

δεν ειναι τοσο θεμα αφελειας οσο θεμα απογνωσης...

και αυτοι οι κομπογιανητες εχουν τον τροπο τους να κανουν τους απεγνωσμενους να τους πιστεψουν..

elda είπε...

Όχι ότι σχεδόν όλα τα "κουλά" συμβαίνουν στην Σταυρούπολη...
Ανέκαθεν είχαμε μιά τάση....
(πες καλέ καμμιά λεπτομέρεια μπάς και είναι γνωστή η "άλλη"...θα την κάνουμε βούκινο ,θα τον παρατήσει τον "γκόμενο"-μη χέσω-και θα πιάσει τόπο και το μαντζούνι της μαντάμ!!!Και χωρίς χρέωση φυσικά!!)

€lisavet είπε...

eleos???!!!!!

as ta edine se mena kai tha ton epeitha ton antra ths na gyrisei, ti sto kalo!

€lisavet είπε...

episis paraxeno einai pou h kuria eixe oikonomies...emena tpt de mou menei sto telos tou mhna! :P

Ανώνυμος είπε...

Tragiko file taxman, tragika pragmata...as ta edine opws eipe i Lina sthn idia...se kobogianniti..e oxi re...

Acro είπε...

@lina Δεν τα έδινε στην τσούλα καλύτερα να τον ΚΡΑΤΗΣΕΙ, μην τυχόν και μετανοιώσει και θέλει να γυρίσει πίσω στη γυναίκα του;
Είπα γυρίσει πίσω, και θυμήθηκα ανεκδοτάκι.
(Το προσαρμόζω στο κλίμα του blog.)
Μετά από τρελή καταδίωξη, ο Τροχονόμος σταματάει τον γκαζιάρη Ταρίφα.
-Κοίτα, του λέει, επειδή είμαι κουρασμένος και ουσιαστικά όσο σε κυνηγούσα τελείωσε και η βάρδιά μου, αν μου πεις μια καλή δικαιολογία γιατί έτρεχες σαν τρελός, θα σου την χαρίσω. Πρόσεξε,
καλή δικαιολογία. Μην ακούσω τα χιλιοειπωμένα για νοσοκομεία, ραντεβού με δικηγόρο/γιατρό/τον διοικητή της τροχαίας, άρρωστες μανούλες/γυναίκες/παιδιά κλπ, θα σε γράψω για ότι υπάρχει στον Κ.Ο.Κ.
-Κύριε τροχονόμε, λέει ο ταρίφας, την πρηγούμενη εβδομάδα η γυναίκα μου με άφησε για έναν τροχονόμο.
Όταν είδα να μου ανάβετε τον φάρο για να σταματήσω, φοβήθηκα ότι είστε εκείνος, και με ψάχνετε για να μου επιστρέψετε τη γυναίκα μου. Τι να κάνω; Τρομοκρατήθηκα ο άνθρωπος!
-Πηγαίνετε κύριε, του λέει ο τροχονόμος, και να προσέχετε άλλη φορά.


@Θεριό Ανήμερο Τη συνταγή; Τι να την κάνω; ε; Ε; Αν υποψιαστώ, ότι ξέρεις κάτι που δεν ξέρω...θα πεθάνει!!!
Δεν θα ζητούσα συνταγή πάντως. Γιαταγάνι θα ζητούσα. Δημοκρατικά και πολιτισμένα, και καθόλου ανατολίτικα:)

@€lisavet η κυρία ήταν αρκετά μεγάλη (μεταξύ 55-65)Αυτή η γενιά πρόλαβε να βάλει κάτι και στην άκρη. Εμείς πλέον δυσκολευόμαστε θα έλεγα.

@χάρης όλοι κάποιον τρόπο βρίσκουν να βγάζουν λεφτά. Και μερικοί άνθρωποι έχουν όντως δυνάμεις ή γνώσεις που μπορεί να έχουν να κάνουν με "ανίερες" κυριολεκτικά συμμαχίες. Και να τις χρησιμοποιούν, και να τις πουλάνε.
Απλώς πρέπει κανείς να είναι έτοιμος να πάθει αυτό που εύχεται:)
Μπορεί ο σύζυγος να γυρίσει, η κυρία να ανακαλύψει ξαφνικά τα άπειρα στραβά του, και ενώ αυτός πλέον είναι ερωτευμένος σφόδρα με τη γυναίκα του, αυτή να προσπαθεί να βρει τρόπο να ξεφύγει.
(με 5000 ακόμη αγοράζει το πράσινο υγρό που διώχνει τον σύζυγο αν το ρίξεις στο οδοντικό του διάλυμα :) )

@ όλους:
αν δεν απαντάω, απλώς συμφωνώ και χαίρομαι και γελάω :)

Υ.Γ. Ευτυχώς είναι το δικό μου blog, γιατί με τέτοιο μεγάλο post, αν ήμουν αλλού θα με πετούσαν έξω και θα έκαιγαν το κλειδί :)




@elda sorry, αλλά για μια ακόμη φορά και προκειμένου να μην εκθέσω ανθρώπους (στην απίθανη περίπτωση που διαβάζει κάποιος γνωστός τους, αν όχι ο ίδιος) έχω αλλάξει τόπους άφιξης και προορισμού :)
Αν όμως έχεις υπ' όψην καμιά τέτοια περίπτωση στη γειτονιά σου, σώσε έναν γάμο κι εσύ, μπορείς.

Sourotiri είπε...

!!!!!!!!!

Εμεινα καγκελο...

ΠΕΝΤΕ χιλιαρικα;!;!!! Τζιζους Κραιστ!!!

[Εχω κι εγω κατι οικονομιες στην ακρη... Λες...;]

Ανώνυμος είπε...

καλα τα λεει η Λινα και 5000 ευρω και κερατωμενη? ε παραπαει....
λυπαμαι ειλικρινα τον κοσμο που πιστευει τετοια σε μαγους

Lina είπε...

α, μαζί σου... κι εμένα η λογική μου αυτό λεει.. χάρισμά της ο "μπερμπάντης".. αλλά κάποιοια άνθρωποι γουστάορυν ν βασανίζονται και βαφτίοζυν την εξάρτηση "αγάπη".

rockordie είπε...

Τσάμπα τα λεφτά, αφού μπορεί με ΜΟΝΟ 1500€ να πάρει το μενταγιόν από πετράδια Σαλέν που σε προφυλάσουν από το κέρατο.

Acro είπε...

@rockordie μπαααα εγώ δεν πιστεύω σ' αυτά. (πού είπες έχει τέτοια; Κάνουν καλή δουλειά; Εγγύηση;)

Ttallou είπε...

Τσούλα δυτικιά, εσύ φταις για όλα.

(Κι είναι και γειτονιά μου, έχει γούστο να την ξέρω!)

Acro είπε...

@ttallou μπορεί να είπα ανάποδα τις κατευθύνσεις και να την πήγα ανατολικά στην Καλαμαριά πχ όμως:)
Όπως είπα, έχω αλλάξει τόπους.
(παρ' όλα αυτά, έχεις δίκιο, δυτικά την πήγα, σιγά μην έμενε η τσούλα που αρμέγει τον "γέρο" ανατολικά.
Σε άλλη περίπτωση πιο λάιτ, με είχε η άλλη δυο ώρες και παρακολουθούσαμε ένα αυτοκίνητο. Που δεν ήταν σίγουρη ότι είναι του άντρα της. Το ταξίμετρο έγραφε κι εμείς παρακολουθούσαμε και μιλούσαμε κατά καιρούς.
Κάποια στιγμή αγχώθηκα κάπως. Αν τελικά εμφανιζόταν αυτός ο άνθρωπος, τι θα έκανε αυτή; Είχε πει τίποτε, να τον δει ήθελε να διαπιστώσει. Και αν ορμούσε έξω; Και αν γινόταν σκηνή; Και αν αυτός έβγαζε μια πιστόλα και έλεγε "σε έφερε ο λεγάμενος ο ταρίφας; Δεν θα μου τη γλυτώσει κι αυτός"; Και την έπεισα να πάρει τους αριθμούς των πινακίδων, να δει την άλλη μέρα αν αυτό είναι το αυτοκίνητό τους, και να μην περιμένει άδικα εκεί γιατί αυτός μπορεί να έφευγε και το πρωί στις εφτά σύμφωνα με τα λεγόμενά της. Και την πήγα σπίτι της τελικά.
Όλα αυτά έγιναν στις αρχές της καριέρας μου ώς ταξιτζής. Δεν θα το έκανα πάλι έτσι. Θα της έλεγα ότι αυτό που κάνουμε είναι παράνομο ουσιαστικά, και θα της ζητούσα είτε να κατέβει εκεί, είτε να μου πει νέο προορισμό να απομακρυνθούμε από το σημείο. Μπορεί κάποιος περίοικος να τρόμαζε από την αναμονή μας εκεί (ήταν χειμώνας και ο κινητήρας δούλευε για να έχουμε θέρμανση) οπότε κάναμε και θόρυβο. Μπορεί να μας φέρναν την αστυνομία να μας ελέγξει. Όχι ευχαριστώ δεν έχω όρεξη για παλιοϊστορίες, είχα αρκετές.

Ttallou είπε...

Πάντως, για να σου πω την αλήθεια, στα ταξί πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά ;)

φιλικά,
εγώ, από την τσουλογειτονιά

Acro είπε...

@ttallou κι εγώ με την "άλλη πλευρά" είμαι στην πραγματικότητα, αλλά μη το πεις στους συναδέλφους μου γιατί χαλάω την πιάτσα και με βλέπω να τρώω ξύλο:) Όχι από όλους ευτυχώς. Αλλά έχουμε κάτι φυντάνια, ειδικά τα κάπως γέρικα είναι βίος και πολιτεία...
Χαιρετισμούς στην τσουλογειτονιά (μη νομίζεις, Συκιές γέννημα θρέμμα ο υποφαινόμενος, όλη η δυτική μια γειτονιά είμαστε, εδώ μέσω περιφερειακού είμαστε γείτονες και με τη Χαριλάου, χμμ δηλαδή Πυλαιώτικα, όχι συγνώμη Νέα Ελβετία ήθελα να πω, ακούγεται καλύτερα)