Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Εκκίνηση σε ανηφόρα

Η δυσκολότερη ίσως ενέργεια που καλείται να κάνει ένας νέος οδηγός είναι να ξεκινήσει σε ανηφορικό δρόμο.

Η δυσκολία της εκκίνησης συνοδεύεται και από έναν αβάσιμο φόβο. Ότι το αυτοκίνητο θα φύγει προς τα πίσω και δεν θα σταματάει. Να πω κατ' αρχήν ότι με πατημένο φρένο είναι αδύνατον να φύγει πίσω το αυτοκίνητο, εκτός και αν έχουμε σταματήσει πάνω σε πάγο, λάδια, ή απίστευτη γλίτσα, και η κλίση του δρόμου είναι 70%. Με άλλα λόγια, όσο πατάτε φρένο (ή έχετε τραβηγμένο χειρόφρενο, εφ' όσον αυτό είναι σε καλή κατάσταση) το αυτοκίνητο δεν πρόκειται να πάει πουθενά.

Στο προκείμενο τώρα. Υπάρχουν τρεις τρόποι να ξεκινήσει κανείς σε ανηφόρα. Ένας λάθος και δύσκολος, ένας δύσκολος και ένας ευκολότερος και μηχανικά/τεχνικά σωστότερος.

Τους περιγράφω παρακάτω, θεωρώντας και στις τρεις περιπτώσεις ότι περιμένουμε σε κόκκινο φανάρι σε ανηφορικό δρόμο.

Ο λάθος και δύσκολος

Φτάνουμε στο φανάρι και καθώς σταματάμε βάζουμε πρώτη ταχύτητα. Από εκεί και πέρα για να μη φύγουμε πίσω πατάμε γκάζι και αφήνουμε συμπλέκτη τόσο ώστε να κάνει ότι ξεκινάει το αυτοκίνητο. Μόλις πάει μπροστά 10 εκατοστά πατάμε συμπλέκτη και ξανακυλάμε 10 εκατοστά πίσω, οπότε ξανά αφήνουμε συμπλέκτη, πάμε μπροστά 10 εκατοστά και ούτω καθ' εξής μέχρι να ανάψει το πράσινο οπότε και ξεκινάμε και φεύγουμε.

Ο τρόπος είναι ΛΑΘΟΣ γιατί α) μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να μας σβήσει επειδή δεν πατήσαμε αρκετό γκάζι ή αφήσαμε απότομα τον συμπλέκτη ή και τα δύο και β) η φθορά που προκαλείται στον συμπλέκτη σε τρία λεπτά σε ένα φανάρι είναι μεγαλύτερη από τη φθορά όλης της υπόλοιπης ημέρας.

ο δύσκολος

Φτάνουμε στο φανάρι και κρατάμε το αυτοκίνητο σταματημένο πατώντας φρένο. Όταν ανάψει πράσινο, πατάμε συμπλέκτη, βάζουμε ταχύτητα, και πολύ γρήγορα αφήνουμε το φρένο, πατάμε γκάζι και αφήνουμε συμπλέκτη ώστε να ξεκινήσουμε. Προφανώς λόγω ανηφόρας θέλει περισσότερο γκάζι από ότι σε ίσιο δρόμο. και περισσότερη ώρα με τον συμπλέκτη να κινεί οριακά το αυτοκίνητο, προκειμένου να υπερνικηθεί η ανηφόρα.

Με τον τρόπο αυτό α) το αυτοκίνητο θα φύγει λίγο πίσω μέχρι να γίνει η σύμπλεξη και να ξεκινήσουμε, οπότε μπορεί να χτυπήσουμε τον πίσω β) μπορεί να μας σβήσει γιατί δεν πέτυχε σωστά η αναλογία γκαζιού, συμπλέκτη οπότε μπορεί να μας χτυπήσει ο πίσω που ξεκίνησε βλέποντας το αυτοκίνητό μας να κινείται και δεν πρόλαβε να καταλάβει ότι σταματήσαμε πάλι και γ) Βασανίζουμε και φθείρουμε τον συμπλέκτη καθώς "παραλαμβάνει" το αυτοκίνητο να πηγαίνει προς τα πίσω και σε ανηφόρα και πρέπει να τα υπερνικήσει αμφότερα.

ο ευκολότερος και σωστότερος

Φτάνουμε στο φανάρι και φρενάρουμε κανονικά. Όταν το αυτοκίνητο είναι πλέον ακίνητο τραβάμε χειρόφρενο.

Μπορούμε πλέον να αφήσουμε το φρένο, το αυτοκίνητο θα παραμείνει ακίνητο.

Όταν είναι να ξεκινήσουμε, πατάμε συμπλέκτη, βάζουμε πρώτη και πατάμε το κουμπί απελευθέρωσης του χειρόφρενου με τον αντίχειρα ΧΩΡΙΣ να κατεβάσουμε το χειρόφρενο ακόμη. Αντιθέτως το κρατάμε τραβηγμένο επάνω με πατημένο το κουμπί απελευθέρωσης. Ξεκινάμε κανονικά την διαδικασία εκκίνησης πατώντας γκάζι και αφήνοντας σιγά σιγά συμπλέκτη. Όταν νοιώσουμε* το αυτοκίνητο να "κινείται" κατεβάζουμε σταδιακά το χειρόφρενο. Το αυτοκίνητο ξεκινάει κατ' ευθείαν μπροστά χωρίς να φύγει καθόλου πίσω και χωρίς να φθείρεται τίποτε περισσότερο από το φυσιολογικό. Αν το αυτοκίνητο κάνει ότι μας σβήνει γιατί δεν πατήσαμε αρκετό γκάζι πχ, απλώς πατάμε τον συμπλέκτη (για να μη σβήσει) και ξανατραβάμε το χειρόφρενο (δεν το έχουμε αφήσει από το χέρι μας έτσι κι αλλιώς ακόμη).

Η διαδικασία χρειάζεται εξάσκηση (όπως όλα άλλωστε). Βρείτε μια ήσυχη ανηφόρα και εξασκηθείτε με την άνεσή σας.

*Σημείωση: Τα περισσότερα αυτοκίνητα (εκτός από τα Μερσεντές, τα BMW τα 4Χ4 και κάποια σπορ μοντέλα) έχουν κίνηση στους εμπρός τροχούς ενώ το χειρόφρενο μπλοκάρει ΜΟΝΟ τους πίσω. Καθώς οι μπροστά τροχοί θα παίρνουν κίνηση από τη μηχανή, θα "νοιώσουμε" το αυτοκίνητο να προσπαθεί να κινηθεί, σημάδι ότι είναι η ώρα να κατεβάσουμε το χειρόφρενο. Η τεχνική δεν διαφέρει στα αυτοκίνητα με πίσω κίνηση ή τετρακίνηση. Απλώς στα προσθιοκίνητα μοντέλα «νοιώθουμε» ευκολότερα τη στιγμή που πρέπει να αρχίσουμε να κατεβάζουμε χειρόφρενο.

92 σχόλια:

Unknown είπε...

Η δυσκολότερη ενέργεια που καλείται να κάνει ένας νέος οδηγός (την ίδια μέρα που πήρε και το δίπλωμα στα χέρια του) είναι να ανεβαίνει μια ανηφόρα και να βλέπει στο βάθος ότι το φανάρι κοκκινίζει.. να μην έχει κολλημένο το Ν από πίσω και πίσω του ακριβώς να έχει έναν ταρίφα...!! Νομίζω είχα προσπαθήσει να το ξεκινήσω με τον λάθος και δύσκολο τρόπο.. μιας και αυτό είχα μάθει (και καλά στα μαθήματα οδήγησης...) αλλά μου έσβησε η μηχανή.. και ξεκίνησα προς τα πίσω.. ΠΑΝΙΚΟΣ..!! νόμιζα πως τον χτύπησα.. και άντε τώρα να το ξαναξεκινήσω.. το πόδι μου άρχισε να τρέμει.. ο ταρίφας κορνάρει.. και τελίκα τα κατάφερα με τον εύκολο τρόπο... που τότε για μένα ήταν λίγο πιο δύσκολος..!!

Acro είπε...

Ο νόμος του Μέρφυ ισχύει ΕΙΔΙΚΑ για τους νέους οδηγούς, αλλά αυτό το ξέρουμε ε;
Η ιστορία σου μου θύμισε μια δικιά μου. Είκοσι χρόνια και μερικούς μήνες πριν, μπαίνω για πρώτη φορά στην Τσιμισκή (από ΧΑΝΘ) με το "ψόφιο" 6βολτο, honda παπάκι που είχα τότε.
Η είσοδός μου έγινε στην αριστερότερη λωρίδα της Τσιμισκή. Σκοπός μου ήταν να φτάσω και να ανηφορίσω τελικά την Βενιζέλου. Μου πήρε ΟΛΗ την Τσιμισκή για να καταφέρω να αλλάξω 3 λωρίδες και να στρίψω τελικά δεξιά στη Βενιζέλου.
Όλοι κάπου κάποτε ξεκινάμε. (τσσσσ τι σκέψη, κάτσε να το σημειώσω αυτό το τελευταίο)

Myself είπε...

Επιτελους ενα αρθρο που με βοηθησε να μην σκοτωσω κανεναν στο δρομο!!!

Ευχαριστω

Σημ. Να θυμηθω να αγορασω Ν(εος κινδυνος)!!!

Acro είπε...

@Myself: Να 'σαι καλά και καλά χιλιόμετρα. Η οδήγηση είναι από τα πράγματα που όσο παλιώνεις, τόσο πιο "ψαρωμένος" (θα έπρεπε να) γίνεσαι. Επειδή μέρα με τη μέρα καταλαβαίνεις ότι οι κίνδυνοι εμφανίζονται από το πουθενά. Και επειδή η φιλοσοφία της οδήγησης καταλήγει στο εξής απλό: Να πας από το σημείο Α στο σημείο Β χωρίς να πάθεις ή να προκαλέσεις ατύχημα. Οπότε τα μάτια σου 1114, όταν κάνεις λάθη να τα μελετάς για να μην τα ξανακάνεις, μην θεωρείς τίποτε δεδομένο (προτεραιότητες, φανάρια, φλας κλπ), καθαρά τζάμια και καθρέφτες, και το μυαλό στο δρόμο.
(Ελπίζω να μην ακούγομαι σαν εγχειρίδιο ασφαλούς οδήγησης του 1970 :))

Myself είπε...

@Acro

Απο την μηχανη μου ακομη δεν παιρνω τιποτα ως δεδομενο, μα τιποτα λεμε, ουτε καν τον ΚΟΚ και μεχρι τωρα δεν εχω κανενα ατυχημα, 25 χρονια τωρα.

Οσν αφορα το αυτοκινητο καθε φορα που μπαινω μεσα μαθαινω και κατι καινουργιο, ακομη και αυτο που ειπες, τις προαλες ειχα θαμπα τζαμια και ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ που/ποιος ηταν ο διακοπτης του ξεθολωματος και ενω εκανα οπισθεν ακουμπησα τον πισω αλλα μιας και ειχα πολυ μικρη ταχ και συναισθηση του που ειμουνα δεν εκανα ζημια, τελικα τα μικρα πραγματα μπορουν να σε γλυτωσουν απο ΜΕΓΑΛΟΥΣ μπελαδες.

Ευχαριστω και παλι.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ πραγμα ειναι να ξερει κανεις τον "ογκο" του, που χωρας που δεν χωρας και ΤΙ μπορει να κανει η οχι το αυτοκινητο σου.

Σημ. Ακομη δεν εχω βαλει Ν.!

Acro είπε...

@Myself
Αφού οδηγάς μηχανή 25 χρόνια, (εγώ 24 "νόμιμα" αν τα υπολογίζω σωστά), δεν σε φοβάμαι :) Ο ΚΟΚ είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να θεωρήσει κανείς δεδομένο, προφανώς...
Για το μπαρμπρίζ μπροστά, να ξέρεις ότι χειμώνα καλοκαίρι, αν βάλουμε κλιματισμό (όχι απλώς αέρα) να το φυσήξει, το ξεθολώνει αμέσως.
Όσο για όπισθεν, έχω κάνει κάτι άκυρες κι εγώ (με το ταξί ειδικά σε αυλές, στενά κλπ) και έχω βρει σε χαμηλά και αόρατα εμπόδια. Κακώς και μου το χρεώνω. Αν δεν είσαι σίγουρος, αν δεν βλέπεις πού πηγαίνεις, σταματάς και βγαίνεις να ελέγξεις πρώτα. Ακόμη και με ελάχιστη ταχύτητα, ένα βουλιαγματάκι, ένα σημάδι θα το αποκτήσεις. Γιατί; :)

Συμφωνώ φυσικά για τον "όγκο". Αυτό που προβληματίζει τους περισσότερους νέους οδηγούς, είναι το "πόσο μπροστά φτάνει η μούρη του αυτοκινήτου" καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις δεν βλέπεις τα όρια από τη θέση του οδηγού. (Το παθαίνει κανείς και όταν οδηγεί "άγνωστο" αυτοκίνητο. Καλό είναι να έχει ρίξει μια ματιά λοιπόν στο πόσο προεξέχει ο προφυλακτήρας μπρος και πίσω ΠΡΙΝ μπει να οδηγήσει.
Όσο για το τι μπορεί και τι όχι να κάνει το αυτοκίνητο, ειδικά στα θέματα του "ρεπρίζ" (απόκριση του γκαζιού στην εκκίνηση/προσπέραση), στην απόσταση φρεναρίσματος αλλά και στην ευστάθεια/ικανότητα να παίρνει στροφές χωρίς να φύγει από το δρόμο, πρέπει να υπολογίζουμε και τον αστάθμητο παράγοντα (στιγμιαία ατροφία του κινητήρα για το πρώτο, λάδια στο δρόμο, φθαρμένα λάστιχα για το δεύτερο και το τρίτο.)

Το Ν να το βάλεις! Είναι υποχρεωτικό για τους πρώτους 6 μήνες, και κάνει τους άλλους να σε προσέχουν λίγο παραπάνω. Μην ντρέπεσαι να έχεις Ν. Δεν είναι κακό. Και, στο κάτω κάτω κανείς δεν ξέρει αν είναι για σένα ή για κάποιον άλλον που οδηγεί το ίδιο αυτοκίνητο :)

καλά χιλιόμετρα

Myself είπε...

Μια ωρα εγραφα για τα παθηματα μου και δεν τα βλεπω γραμενα... τα φαγε η μαρμαγκα μου φαινετε!!!! :-(

Myself είπε...

Ειχα ξεκινησει να γραφω περιληψη αλλα τελικα σκεφτηκα να σας δειξω με βιντεο τι συνεβει διοτι εγω εχω βαλει καμερα να κοιταω το parking εξω απ το εργοστασιο, θα το ανεβασω σε κανα δυο μερες και τα λεμε ξανα... καλο Σ/Κ.

Acro είπε...

@Myself κρίμα που χάθηκαν. Καμιά φορά το blogger τα κάνει αυτά. (Γι' αυτό πριν πατήσεις post, κάνεις ένα Ctrl+A και Ctrl+C για να τα πάρεις copy στο πρόχειρο μη γίνει η στραβή)

Δώσε βίντεο στον λαό.
Καλό Σ/Κ επίσης :)

Myself είπε...

Ελπιζω καπιοι να μαθουν κατι απο αυτο που εγινε... Δεστε το.

http://www.youtube.com/watch?v=kt3UEGbcp-Q

Acro είπε...

@Myself Ευτυχώς δεν έπαθε κανείς τίποτε. Η "μπαντιά" δεν σου βγήκε όπως έπρεπε, και λόγω απειρίας δεν φρέναρες.
Ανώδυνο μάθημα, πέρα από τις υλικές ζημιές. Και όχι, δεν οδηγάμε εκνευρισμένοι, πιωμένοι, νυσταγμένοι. Όσο το αυτοκίνητο κινείται χρειάζεται όλη η προσοχή μας.

(Το κρίσιμο σημείο του βίντεο βρίσκεται κάπου στο 2:26
Απευθείας link για τους ανυπόμονους, εδώ http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=kt3UEGbcp-Q#t=146s

Myself είπε...

Βασικα ο λογος που ΔΕΝ πατησα φρενο ενω προσπαθησα ειναι ο εξης... και παρακαλω να τον κατανοησετε.

Εχω (λογω απειριας) μια συνηθεια, να οδηγω ΧΩΡΙΣ να φοραω το δεξι παπουτσι μου για να εχω καλλυτερη επαφη με το που βρισκετε το ποδι μου, δοκιμασα και με παπουτσι αλλα "βαρενε" το ποδι μου στο γκαζι οποτε το βγαλα.

Οταν μπηκα στο αυτοκινητο απο τα νευρα μου και απο την βιασυνη να φυγω απ τον χωρο ΔΕΝ το εβγαλα με αποτελεσμα οταν χρειαστηκα το φρενο το ποδι μου να μην το βρει "μονο" του το φρενο.

Το μαθημα που πηρα απο το συμβαν ειναι οτι δεν αξιζει για κανεναν και για τιποτα να σκοτοθω η να σκοτωσω καποιον, εξαλλου παντα θα με περιβαλουν μακακες απυθμενου βαθους οποτε καλα θα κανω να ηρεμησω.

Σημ. Παρατηρησες οτι γυρνουσα το τιμονι σα τρελος? Φαινετε ολοκαθαρα αλλα παντως δεν ειδα διαφορα στο βιντεο, νομιζεις οτι αν ειχα βαλει τετρακινηση θα αλλαζε τιποτα?

Οπως και να χει καλλυτερα που το επαθα εκει παρα ας πουμε στην ατικη οδο που το αποτελεσμα θα ηταν τραγικοτερο και ισως δεν μιλαγαμε σημερα.

Acro είπε...

@Myself, όπως είπες είσαι άπειρος, και αυτό φταίει για όλα. Ψυχραιμία, και δώσε χρόνο στον εαυτό σου.

Καταλαβαίνω ότι την καλύτερη οδήγηση την κάνεις "ξυπόλητος", αλλά δεν γίνεται να οδηγείς πάντα έτσι, ούτε να μάθεις μ' αυτόν τον τρόπο. Είναι σαν να λες (επειδή οδηγάς μηχανή όπως είπες) ότι το χειμώνα δεν φοράς γάντια επειδή "δεν καταλαβαίνεις πόσο ανοίγεις το γκάζι". Είναι θέμα εξάσκησης. Προτίμησε χαμηλά, λεπτά αθλητικά (τα μποτάκια, ακόμη και του μπάσκετ δεν ενδείκνυνται, καθώς περιορίζουν την κίνηση στον αστράγαλο και έχουν χοντρές σόλες). Ακόμη κι αν φοράς γενικά μποτάκια, έχε στο αυτοκίνητο ένα ζευγάρι αθλητικά για την οδήγηση. Μιλάω για κάτι τέτοιο http://pacman0520.blog.com/2010/06/29/shoes-for-driving/ χωρίς να διαφημίζω τα συγκεκριμένα, για να πάρεις μια εικόνα τι εννοώ.

Από τη στιγμή που ξεκινάς να στρίβεις, η τροχιά σου για το κάπως έμπειρο μάτι είναι εμφανής. Δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγεις το παρκαρισμένο στρίβοντας.
Η τετρακίνηση δεν θα άλλαζε ΤΙΠΟΤΕ. Αντιθέτως θα είχες καλύτερη πρόσφυση και θα τον χτυπούσες πιο "δυνατά". Η απόσταση από τη στιγμή που στρίβεις είναι τόσο μικρή που δεν σώζεσαι παρά μόνο με φρένο. Ως αρχάριος καθυστέρησες να πατήσεις φρένο, ζορίστηκες λόγω παπουτσιών και δεν έγινε τίποτε.
(Στη μοτοσυκλέτα θα ήταν το κλασικό αντίστοιχο του αρχάριου που τρομάζει και δεν κλείνει το γκάζι, αντιθέτως το ανοίγει περισσότερο συνήθως και αδυνατεί να θυμηθεί να πατήσει φρένο. Πάγωμα πανικού.)

Σε ένα χρόνο από σήμερα θα βλέπεις το βίντεο και τα σχόλιά σου και θα λες "τι βλ@κας". Δεν είναι έτσι. Αυτό σημαίνει "αρχάριος". Λάθη. Το θέμα είναι να μαθαίνεις από αυτά όπως είπαμε :)

Myself είπε...

Ευχαριστω για ολες τις συμβουλες και μερικες θα προσπαθησω να τις ακουσω.

Μετα απ οταν μπηκα στο αυτοκινητο πλεον οταν οδηγο την μηχανη μου αντιμετωπιζω ολους τους αλλους οδηγους εντελως διαφορετικα, λιγοτερα κορνα ρισματα αφηνω αρκετο χωρο στον αλλο για ελλιγμους και καθομαι καπου που να ξερω οτι με βλεπει, ελπιζω καποτε να γινω (και θα γινω) καλλυτερος οδηγος και λιγοτερο επικινδυνος για μενα και για τους αλλους.

Ευχαριστω και παλι.
Καλη σου μερα...
Νικος

Acro είπε...

@Myself (μόνο μερικές συμβουλές μου; αααα θα σε μαλώσω :))

Μακάρι όλοι οι οδηγοί αυτοκινήτου να είχαν οδηγήσει ΚΑΙ μηχανές, και αντιστρόφως. Καταλαβαίνεις πολύ περισσότερα πράγματα για το "άλλο" όχημα και οδηγείς πολύ σωστότερα.
Σίγουρα θα γίνεις καλύτερος οδηγός με τον καιρό. Να 'σαι καλά :)

Myself είπε...

Παιδια ασχετο αλλα τελικα ενας απο τους μεγαλυτερους φοβους μου δεκαετειες τωρα ηταν οι ταχυτητες, ενα σας λεω ποιο γελοιο πραμα απο δαυτες δεν υπαρχουν.

Ποιο πολυ ανησυχω αν θα βρω το χερουλι να ανοιξω την πορτα παρα αυτες!!!

Myself είπε...

Αν και δεν νομιζω να το διαβασει κανεις αλλα πλεον δεν εχω κανενα φοβο στην οδηγηση, μπορω να οδηγησω και με αρβυλες απ τον στρατο!!!!

Το σημαντικοτερο τελικα ειναι καποιος μεσα στο αυτοκινητο να εχει ΕΠΙΓΝΩΣΗ της καταστασης τριγυρω του και να μπορει να "διαβασει" τους αλλους για την αποφυγη δυσαρεστων καταστασεων.

Α και το ρανταρ που εβαλα πισω για το παρκαρισμα ΕΙΝΑΙ ολα τα λεφτα. Βαλτε οσοι δεν εχετε και θα με θυμηθείτε.

Καλα να ειστε ολοι και τα ματια δεκατεσσερα στο δρομο.

Νικος

Unknown είπε...

Όλα και κάποιος το διαβάζει... :)

Acro είπε...

:)
Εγώ πάλι χαίρομαι που διαβάζω μια τόσο ώριμη και σωστή άποψη για την οδήγηση και το δρόμο, μόλις δυο χρόνια μετά τις πρώτες οδηγικές εμπειρίες.
Keep your eyes on the road, your hands upon the wheel...

Nea odhgos είπε...

Αυτή έιναι η μαγεια του ιντερνετ! Να μπορεις να μαθεις ανώδυνα από τα λάθη των άλλων! Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση σας! με βοήθησε να σκεφτώ πολλά!

Acro είπε...

Με συγκινεί που ένα post γραμμένο το 2008 βοηθάει μια νέα οδηγό 6 χρόνια μετά. Ειδικά όταν αυτή αφήνει σχόλιο :)

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Acro είπε...

Καλησπέρα, Φίλιππε.
Καλοτάξιδος κατ' αρχήν. Ψυχραμία και πολλή προσοχή. Να ρυθμίζεις καθρέφτες κλπ πριν ξεκινήσεις. Κοίταγμα πολλές φορές δεξιά αριστερά στις διασταυρώσεις, ΑΚΟΜΗ κι αν έχεις πράσινο ή προτεραιότητα.

Στις ερωτήσεις σου τώρα.
1. Όπως όλα, χρειάζεται εξάσκηση. Χαίρομαι που έχεις αυτοκίνητο που δεν κυλάει πίσω, αλλά επειδή κάποια στιγμή πιθανότατα θα οδηγήσεις και αυτοκίνητο χωρίς τέτοιο σύστημα, θα σε συμβούλευα να μάθεις τον σωστό τρόπο όσο ακόμη είναι νωρίς για να μη βρεθείς με "κακές" συνήθειες.
Βρες μια ήσυχη ανηφόρα, σταμάτα και ξεκίνα πολλές φορές εκεί. Αν είναι δυνατον με τον "σωστό" τρόπο. Το γιατί νομίζω το είχα αναλύσει αρκετά στο αρχικό ποστ.
Πάντως, για να σου "χοροπηδάει" ή να σου σβήνει το αυτοκίνητο, μάλλον δεν πατάς αρκετό γκάζι.
Επίσης, αν και θεωρητικά σου λένε "άσε σιγά σιγά συμπλέκτη και ταυτόχρονα πάτα γκάζι" η διαδικασία είναι λίγο διαφορετική. Πρώτα πατάς γκάζι (3-4 χιλιάδες στροφές, ανάλογα με την κλίση της ανηφόρας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξεκινάς με το μάτι στο στροφόμετρο) και αρχίζεις να αφήνεις συμπλέκτη μέχρι να νοιώσεις το αυτοκίνητο να ξεκινάει. Δίνεις λίγο περισσότερο γκάζι και συνεχίζεις να αφήνεις τον συμπλέκτη σταδιακά. Το άφημα του συμπλέκτη στην πρώτη (όπως και στην όπισθεν) γίνεται αργά, μέχρι να μάθεις (αυτοματικά) που σταματάει να απομονώνει και αρχίζει να μεταδίδει την κίνηση.
Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός. Είναι λίγο δύσκολο να περιγραφεί και θέλει εξάσκηση.

2. Αν καταλαβαίνω σωστά, όταν βάζεις δευτέρα, το αυτοκίνητο "χοροπηδάει". (Κάνει βατραχάκια, έλεγε ο δικός μου δάσκαλος οδήγησης). Αυτό σημαίνει ότι μάλλον αλλάζεις ταχύτητα πολύ νωρίς, το αυτοκίνητο δεν έχει επιταχύνει αρκετά και ο κινητήρας παλεύει να μη σβήσει.
Κανονικά πρέπει να κάνεις το εξής:
Βάζεις πρώτη κλπ, επιταχύνεις μέχρι να φτάσεις τις 3-4 χιλιάδες στροφές (σχετικό είναι αυτό, εξαρτάται από τις σχέσεις των ταχυτήτων του κάθε αυτοκινήτου), και μετά απλώς αφήνεις γκάζι, πατάς συμπλέκτη, βάζεις δευτέρα, αφήνεις συμπλέκτη και ξαναπατάς γκάζι.
Και αυτό θέλει εξάσκηση. Βρες ήσυχο δρόμο και κάνε εκκίνηση, πρώτη-δευτέρα σταμάτημα. Προσπάθησε να συνειδητοποιήσεις τι ακριβώς συμβαίνει και το αυτοκίνητο δεν συμπεριφέρεται όπως θα έπρεπε. Λίγο γκάζι; Πολύ γκάζι; Απότομο άφημα συμπλέκτη;

Να σημειώσω και το εξής που ίσως δεν είναι προφανές. Αν ξεκινήσεις με πολλές στροφές και αφήσεις σχετικά απότομα τον συμπλέκτη, θα σπινάρεις. Αν ανεβάζεις στροφές και κρατάς τον συμπλέκτη στο μεταίχμιο μεταξύ μετάδοσης/μή μετάδοσης κίνησης, τρώς τον συμπλέκτη σου. Οι περισσότερες κινήσεις στην κανονική οδήγηση είναι μικρές και "αρμονικές".

Επίσης, μη διστάσεις να επανέλθεις αν δεν σε κάλυψα ή δεν έγινα κατανοητός.

Myself είπε...

Αν σβησει το αυτοκινητο ειναι βασικα προβλημα του πισω ειδικα αν εχεις Ν
Απλα εχε το νου σου στο φρενο και με τον καιρο θα καταλαβεις την σχεση συμπλεκτη/γκαζι ωστε αν χρειαστει να κρατας το αυτοκινητο ακινητο χωρις φρενο και υπο τον ελενχο σου ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ.
Οσες φορες μου εσβησε εμενα σε αποτομη ανηφορα απλα το αφησα να κυλησει απαλα πισω και μετα ξαναεβαλα μπρος.
Γενικα οτι σου φαινεται βουνο τωρα θα γελας σε 2-3 μηνες.
Α και βαλε ρανταρ για οπισθεν αν δεν εχει ηδη, ΦΟΒΕΡΑ χρησιμο.

Τωρα αν θα σε βρισουν οι αλλοι, μια πραγματικοτητα που θα ανακαλυψεις ειναι οτι οσο και καλα να οδηγεις τα καντηλια σου θα τα φας, μερικες φορες δικαιολογημενα και μερικες φορες οχι.
Αλλα και θα ριξεις καντηλια οσο και αν θες να εισαι ρομαντικος στην αρχη.
Δεν γινετε αλλιως.
Απλα να μεινεις στα λογια και να μην περασεις στις πραξεις διοτι εκει εχεις προβλημα.

Σημ. Κοιτα να δεις ΠΟΣΑ χρονια περασαν και ακομα εδω είμαστε.

neosOdigos είπε...

Τι να πω και εγώ βρε παιδιά..Δίπλωμα εδώ και δέκα χρόνια και δεν τόλμησα ποτέ να πιάσω τιμόνι. Είναι ψυχολογικό..ούτε με εμπιστεύομαι ούτε έχω αυτοπεποίθηση! Όλο λέω οτι θα αγοράσω αυτοκίνητο και όλο στα λόγια μένω.

Ο φόβος είναι τεράστιος για κάτι τόσο απλό όπως λένε όλοι. Και τα χρόνια περνάνε, εγώ μεγαλώνω και μαζί μ εμένα γιγαντώνεται και η φοβία.

Ελπίζω να το διαβάσει κάποιος. Ευχαριστώ.

Acro είπε...

@neosOdigos όλα είναι "απλά" αν εξασκηθείς και εξοικιωθείς. Φοβόσουν όταν έκανες μαθήματα για το δίπλωμα ή σου βγήκε μετά;
Εν πάσει περιπτώσει, πάρε κάποιον φίλο με το αυτοκίνητό του και πήγαινε σε ανοιχτωσιά. Γήπεδο, αλάνα, ερημιά, κάπου που θα δυσκολευτείς να τρακάρεις κάτι. Μετά άρχισε τα ξεκίνα-σταμάτα, για να βεβαιωθείς ότι μπορείς να σταματήσεις το αυτοκίνητο όταν θελήσεις. Θα έλεγα μάλλιστα να σε αιφνιδιάζει ο φίλος σου "σταμάτα!" για να αποκτήσεις την εξοικίωση του φρεναρίσματος χωρίς σκέψη.
Γενικά εξοικιώσου με όλα τα χειριστήρια. Θα πρέπει να μπορείς να κάνεις τα πάντα χωρίς να πάρεις τα μάτια σου απ' το δρόμο. (Έχω δει κοπέλα να κοιτάζει στα πόδια της να βρει το φρένο. :))

Γενικά, αν σε ενδιαφέρει να οδηγήσεις, πρέπει να εξασκηθείς.
Να ξανακάνεις και κανένα μάθημα ίσως, επαναληπτικό, αν νοιώθεις καλύτερα με δάσκαλο δίπλα. Η οδήγηση, όπως η θάλασσα η φωτιά και η γυναίκα, θέλει σεβασμό, προσοχή και αγάπη... :)

neosOdigos είπε...

Καταρχάς ευχαριστώ που απάντησες!!

Η φοβία προήλθε από έλλειψη αυτοπεποίθησης. Όταν έκανα μαθήματα ήμουν στην κοσμάρα μου. Το πήρα για πλάκα. Αλλά μετά σκεπτόμενος οτι δεν υπάρχει ο δάσκαλος δίπλα να σώσει τυχόν λάθη, το παράτησα. Κι όμως ο δάσκαλος μου έλεγε οτι είχα τα φόντα να γίνω οδηγάρα..

Τα χρόνια πέρασαν και ο φόβος έγινε κόμπλεξ. Ξαναέκανα μαθήματα..εντάξει λίγο άγχος (πολύ ιδρώτας όμως) και κάπως το πήγα το πράγμα. Ο δάσκαλος απορούσε..ακόμα θυμόταν οτι ήμουν από τα καλύτερα διπλώματα που είχε δώσει..

Και παρόλα αυτά πάλι το άφησα από φόβο..δεν θέλω να υποχρεωθώ σε κάποιον φίλο. Οικογένεια κλπ έχουν παρατήσει κάθε προσπάθεια για να με σπρώξουν προς το τιμόνι. Έχουν πειστεί οτι δεν πρόκειται να οδηγήσω. Θεωρείται δεδομένο.

Λέω να ξαναπάω πάλι στον δάσκαλο αν και την τελευταία φορά μου είπε οτι δεν πρόκειται να μου ξανακάνει κάτι παραπάνω.. Σύγχυση στο μυαλό μου!

Acro είπε...

@neosOdigos Η φοβία της οδήγησης είναι συνηθισμένη. Το αναλύεις πολύ καλά. Και όσο αναλύεις ένα φόβο, όσο καταλαβαίνεις την προέλευσή του, τόσο τον αποδυναμώνεις.
Οπότε, αν σε ενδιαφέρει όντως να οδηγήσεις, επίθεση στο πρόβλημα. Ψάξε και στο Internet σχετικά άρθρα κλπ, έχει αρκετά. Πχ, αυτό http://www.boro.gr/26300/pws-tha-kseperasw-th-fovia-ths-odhghshs
και αυτό http://social-consultancy.blogspot.gr/2014/02/blog-post_24.html

neosOdigos είπε...

Φίλε μου σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που διέθεσες.. Τα links πολύ διαφωτιστικά και αναγνώρισα αυτό που με διακατέχει. Φόβος ατυχήματος και φόβος οτο το αυτοκίνητο θα γίνει ανεξέλεγκτο λόγω δικής μου αδυναμίας.

Σου υπόσχομαι οτι θα ξαναγράψω εδώ..Και εύχομαι να είμαι σε διαφορετική θέση απ'ότι σήμερα!! Και πάλι ευχαριστώ! Ειλικρινά !

Myself είπε...

Αναρωτιεμαι neosOdigos αν οδηγεις μηχανη η εστω ποδηλατο.
Εγω ειχα δυο φοβιες, να μην μου σβησει στην ανηφορα και τον χειρισμο ταχυτήτων.
Οι ταχυτητες τελικα ηταν μια ανοησια και μιση, και το σβησιμο μια ανοησια σκετη, διοτι αν σου σβησει και δεν εισαι ικανος να βαλεις γρηγορα μπρος τραβας χειροφρενο και βαζεις μπρος με το πασο σου, εκει το Ν στο πισω τζαμι αλλα και σε αλλες περιπτωσεις παιζει σημαντικο ρολο, ακομη και σε τρακαρισμα ακομη και αν φταις.
Το ποιο σημαντικο ηταν τελικα για μενα να ξερεις που βρισκεσαι, τον ογκο του αυτοκινητου σου και να μπορεις να υπολογισεις αποστασεις κατι που δεν ειχα προβλημα ετσι κι αλλιως.

Επισης το ρανταρ παρκαρισματος θα σε βοηθησει πολυ και αν δεν εχει το αυτοκινητο σημερα κοστιζει μονο 15 ευρω.

Εμαθα εγω που δεν εκανα ποτε κανενα μαθημα παρα μονο 2-3 με εναν γειτονα και αυτο σε μεγαλο παρκινγκ ειμαι σιγουρος οτι θα μαθεις και εσυ και μετα απο 6 μηνες θα διαβαζεις αυτα που εγραψες και θα γελας.

Myself είπε...

Ξεχασα να πω οτι το σβήσιμο μηχανης σε μεγαλη κατηφορα γυρνας το κεφαλι σου και οδηγεις αναποδα με σβηστη μηχανη μεχρι να εισαι ασφαλης η το πολυ πολυ τραβας χειροφρενο και περιμενεις να αδειασει ο δρομος πισω σου.

Acro είπε...

Καλώς τον Myself :) Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω :)
Μια "παρατήρηση" μόνο. Με σβηστό κινητήρα καλό είναι να μην κινείται κανείς, ούτε μπρος ούτε πίσω. Τα περισσότερα νέα αυτοκίνητα (για να μη πω όλα)έχουν υδραυλικό τιμόνι και υδραυλική υποβοήθηση στο φρένο. Αυτό σημαίνει ότι με σβηστό κινητήρα α)το τιμόνι στρίβει ΠΟΛΥ δύσκολα και β) μετά από 2-3 φρεναρίσματα χάνεται η πίεση, το φρένο γίνεται πέτρα και πατιέται επίσης ΠΟΛΥ δύσκολα. Αν σβήσει η μηχανή στην ανηφόρα λοιπόν καλύτερα να πατήσουμε φρένο ή/και να τραβήξουμε χειρόφρενο και να ξαναβάλουμε μπροστά. Ο φόβος ότι το αυτοκίνητο "θα φύγει πίσω" είναι απ' τους κλασικότερους κάθε οδηγού. Δεν είναι καθόλου εύκολο να συμβεί, όμως. Για πόσα ατυχήματα τύπου "του έφυγε το αυτοκίνητο πίσω σε ανηφόρα" έχετε ακούσει; Εγώ για κανένα πάντως :)

Myself είπε...

Παρομοίως φίλε, σε συμβουλεύω να μεταφερεις το όλο θέμα και κάπου αλλού (FB πχ) γιατί θα στεναχωρηθω αν χαθεί για τον άλφα η βήτα λόγο!
Μίλησα για διολίσθηση βασικά και όχι κίνηση,
Μιλάμε για 4 με 7 μέτρα το πολύ.
Το είχα πάθει στην απότομη ανηφορια που έχω εδώ κοντά
και αντί να πανικοβληθω (στον πρώτο μήνα)
Το άφησα και κύλισε πίσω, τότε ήμουν ανίκανος να το βάλω μπρος
με κλίση ... Φυσικά όχι πλέον.
Και φυσικά έχεις δίκιο για τα υδραυλικά.

Να σαι πάντα καλά
Νίκος

Unknown είπε...

Καλησπέρα παιδιά!! Έχω και εγώ τον φόβο με την ανηφόρα και πολύ έντονο μάλιστα. Έχω τ δίπλωμα 3 χρόνια και λόγο σπουδών έφευγα εκτός της πόλης μου και έτσι σταματαγα να οδηγώ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τώρα πού γυρισα όμως και ειμαι μόνιμα στην πόλη μου να το πω απλά φοβάμαι πολύ να οδηγησω λόγο των αναφορών. Ειδικά εδώ πού μένω έχει παρά πολλές οποτε είναι αδύνατο να τις αποφυγω. Σήμερα αποφάσισα να πάρω το αμάξι και σε ένα δρόμο με πραγματικά μικρή κληση, με πιάνει φανάρι, εγώ πρώτος, κολλάει και ένας από πίσω μου. Εκεί τα έχασα. Τραβιξα χειρόφρενο και για να μήν μου σβήσει πάτησα τέρμα γκάζι, ακούστηκε εννοείται σε όλο το δρόμο και έτσι ξεκίνησα. Και κάθε φορά παθαινω το ίδιο και ο φόβος μεγαλώνει. Έτσι αποφάσισα να ψάξω στο ίντερνετ και βρήκα την ώραια συζήτηση πού έχετε ανοίξει εδώ. Ελπίζω να το δει κάποιος. Κάθε συμβουλή δέκτη. :)

Acro είπε...

@Panagiotis Pak

Καλησπέρα, Παναγιώτη.
Δεν σταματά να με συναρπάζει το πώς μια ανάρτηση του 2008, συνεχίζει να είναι "ζωντανή" και να βοηθά κάποιον το 2016. Δηλώνω συγκινημένος.
Στο θέμα μας τώρα, τεχνικά δεν έχω να προσθέσω κάτι σε όσα έχουν προηγηθεί, και ειδικά το "ο ευκολότερος και σωστότερος" κομμάτι του αρχικού ποστ, το οποίο θα πρότεινα να ξαναδιαβάσεις και να δοκιμάσεις. Είναι λογικό να φοβάσαι, όχημα είναι, θα ήταν ανεύθυνο να μην φοβάσαι. Θέλεις εξάσκηση με την ησυχία σου. Βρες μια ήσυχη ανηφόρα, σταμάτα, τράβα χειρόφρενο, και κάνε την εκκίνηση με την ησυχία σου. Η διαφορά με την εκκίνηση σε επίπεδο δρόμο, είναι ότι λόγω της κλίσης ο κινητήρας πολεμάει τώρα να ανεβάσει το αυτοκίνητο, κόντρα στην βαρύτητα. Θέλει περισσότερες στροφές για να τα καταφέρει και να μην σβήσει, ΟΧΙ όμως και να αφήσεις απότομα τον συμπλέκτη. Δεν θέλεις να σπινάρεις, θέλεις να ξεκινήσεις ομαλά. Οι στροφές θα είναι "λίγο" περισσότερες, και θα αφήσεις τον συμπλέκτη "λίγο" πιο αργά απ' ότι αν ήσουν σε επίπεδο δρόμο. Όταν νοιώσεις το αυτοκίνητο να "γονατίζει" θα κατεβάσεις σταδιακά το χειρόφρενο. Αν πάει κάτι στραβά, πατάς συμπλέκτη, ξανατραβάς χειρόφρενο, και μένεις ακίνητος.
Μάθε το αυτοκίνητό σου. Όταν οδηγείς, δεν πρέπει να σκέφτεσαι "πατάω συμπλέκτη που είναι αριστερά και βάζω δευτέρα που είναι πίσω αριστερά". Όλα πρέπει να γίνονται αυτόματα, η προσοχή σου πρέπει να είναι στον δρόμο, όχι στα χειριστήρια. Και αυτό θέλει εξάσκηση και παρακολούθηση/ανάλυση όσων συμβαίνουν μέσα κι έξω απ' το αυτοκίνητο.

Στον δρόμο μη σε αγχώνουν οι πίσω. Κινούμαστε με τις ταχύτητες που μπορούμε και νοιώθουμε ασφαλείς. Αν εμποδίζεις, όταν μπορέσεις κάνει στην άκρη να σε προσπεράσουν. Μέχρι τότε, ζήτα συγνώμη από τον κόσμο και πήγαινε με τον ρυθμό που μπορείς. Και προπάντων, εξασκήσου πολλές φορές εκ του ασφαλούς και με την ησυχία σου. Μέχρι να περάσουν οι κινήσεις στην μνήμη των μυών σου :) Θέλει χρόνο. Είπα ότι θέλει εξάσκηση;

Ελπίζω να βοήθησα :)

Μελινα είπε...

Καλησπερα!! Εχω διπλωμα εδω και ενα χρονο απλα τωρα αρχισα να οδηγαω και ενα μηνα πριν εκανα μερικα επιπλεον μαθηματα στη σχολη οδηγων. Και ενω με το αμαξι της σχολης καταφερα να ξεκιναω σε ανηφορες χωρις να φευγω προς τα πισω , οταν με το δικο μου οδηγησα μονη μου ακομα και σε πολυ μικρη ανηφορικη κλιση εφευγα πισω. :( Αυτο με το.χειροφρενο δεν ηθελε να μου το μαθει ο δασκαλος και φοβαμαι να το κανω .

Μελινα είπε...

Καλησπερα!! Εχω διπλωμα εδω και ενα χρονο απλα τωρα αρχισα να οδηγαω και ενα μηνα πριν εκανα μερικα επιπλεον μαθηματα στη σχολη οδηγων. Και ενω με το αμαξι της σχολης καταφερα να ξεκιναω σε ανηφορες χωρις να φευγω προς τα πισω , οταν με το δικο μου οδηγησα μονη μου ακομα και σε πολυ μικρη ανηφορικη κλιση εφευγα πισω. :( Αυτο με το.χειροφρενο δεν ηθελε να μου το μαθει ο δασκαλος και φοβαμαι να το κανω .

Acro είπε...

Γεια σου, Μελίνα. Ο δάσκαλός σου μαλλον βαριόταν λίγο. Δεν πειράζει. Τα αυτοκίνητα διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ τους. Ειδικά στο "πού" σταματάει να απομονώνει ο συμπλέκτης και δίνει κίνηση στους τροχούς. Παλιά οι σχολές οδηγών ρύθμιζαν επίτηδες τον συμπλέκτη έτσι, ώστε να μη σβήνει εύκολα το αυτοκίνητο. Τώρα δεν ξέρω τι κάνουν. Όπως κι αν έχει,θέλεις εξάσκηση με το αυτοκίνητο που οδηγείς καθημερινά. Δεν έχω να προσθέσω κάτι στις οδηγίες παραπάνω. Βρες μία μέτρια, ήσυχη ανηφόρα, τράβα χειρόφρενο και εξασκήσου. Μη φοβάσαι, αν σου σβήσει, έσβησε. Τραβάς χειρόφρενο ή πατάς φρένο και δεν πας πουθενά. Πρέπει να το είπα και παραπάνω, αλλά θα το ξαναπώ. Το χειρόφρενο φρενάρει τις πίσω ρόδες. Το αυτοκίνητό σου κατά 99% έχει κίνηση στις μπροστά ρόδες, οπότε ασχέτως με το τι κάνεις εσύ με τον συμπλέκτη το φρένο και το γκάζι, αν έχεις τραβηγμένο χειρόφρενο δεν θα πάει πουθενά :) Κι επειδή όταν ανηφορίζεις, το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στους πίσω τροχούς, το χειρόφρενο σταματάει το αυτοκίνητο ακόμη και σε δρόμους με μεγάλη κλίση. Μη φοβάσαι, εξασκήσου.

GeorgiadisAlex είπε...

Είναι τρόπος τώρα αυτός να ξεκινάει το αυτοκίνητο με χρήση χειρόφρενου; Θα ξεχάσω αυτά που ξέρω τώρα.

Acro είπε...

@GeorgiadisAlex για ποιον από όλους τους τρόπους λες;

Jedi είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Jedi είπε...

Καλησπέρα σε όλους μου έτυχε 2 φορές το συγκεκριμένο πρόβλημα κλειστή στροφή 180 μοίρες και μετα προς το τέλος της στροφής περίπου ανηφόρα με μεγάλη κλήση εγώ επειδή δεν ήξερα τον δρόμο την πείρα με δευτερα και 2000 στροφές όταν ήρθε η ανηφόρα στα καπακια το αυτοκίνητο ζωριζονταν να ανεβεί και σκέφτηκα να κατεβάσω σε πρώτη για να ανεβάσω στροφές ελα ομως που με κόλλησε τη μουρι ο πίσω άμα κατέβαζα ταχύτητα θα μειωνόταν και η ταχύτητα του αυτοκινήτου και ο πίσω θα έπεφτε πάνω μου και της 2 φορές αυτό πως κατεβάζω ταχύτητα σε μεγάλη ανηφόρα χωρίς να κοψω πολλή ταχύτητα ή ακόμα να με πάρει και πίσω;;; υπάρχει ενας τρόπος που λέγετε συντονισμός στροφών revmach είναι σωστός; Τι μου προτείνετε εσείς; Ανηφόρα για τέστ δεν έχω να κάνω...ευχαρειστω πολλή...

Acro είπε...

Γεια σου, Jedi.
Όπως σε όλα, όσο περισσότερη εμπειρία έχεις, τόσο καλύτερα ξέρεις τι να κάνεις σε "έκτακτες" καταστάσεις. Το κατέβασμα ταχύτητας απαιτεί όντως ανέβασμα στροφών, αν δεν θέλουμε να "γονατίσει" το αυτοκίνητο. Το πόσες στροφές, είναι καθαρά θέμα εμπειρίας, αυτοκινήτου και σωστού συνδυασμού γκαζιού συμπλέκτη.

Δεν είναι ανάγκη να κάνεις δοκιμές σε ανηφόρα, αν και θα βοηθούσε. Δοκίμασε το εξής. Πήγαινε με τρίτη πχ με 50, βγάλε ταχύτητα, άσε να πέσει η ταχύτητα του αυτοκινήτου πχ στα 30 και κατέβασε δευτέρα, δοκιμάζοντας να βρεις τις σωστές στροφές του κινητήρα, ώστε να συντονιστούν οι στροφές του με την ταχύτητα των τροχών. (Ουσιαστικά να συγχρονιστούν τα γρανάζια της συγκεκριμένης ταχύτηας στο σασμάν με τον άξονα κίνησης).

Το κατέβασμα από δευτέρα σε πρώτη εν κινήσει, είναι από τα πιο δύσκολα και "βάρβαρα" για το αυτοκίνητο, γιατί η πρώτη είναι κοντή ταχύτητα και μπορεί να γίνει ζημιά στον κινητήρα ή το σασμάν.

Από την περιγραφή καταλαβαίνω ότι σου έτυχε δύσκολη κατάσταση στην ανηφόρα με στροφή. Το λάθος ήταν του από πίσω που ήρθε και σου κόλλησε. Αυτός έπρεπε να κρατάει αποστάσεις ασφαλείας. Γι' αυτό και στα τρακαρίσματα "φταίει πάντα ο από πίσω" με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Όσο για το "να σε πάρει προς τα πίσω" το αυτοκίνητο σε ανηφόρα, είναι άκυρος φόβος. Ό,τι και να γίνει, ακόμη κι αν σου σβήσει, πατάς φρένο ή/και τραβάς χειρόφρενο και σταματάς εκεί που είσαι. Άσε που, ειδικά με πρώτη-δευτέρα, θα δυσκολευτεί να "τσουλήσει" προς τα πίσω με σβηστό κινητήρα.

Ελπίζω να βοήθησα.

NeosOdigos είπε...

καλησπέρα σας,

Τελευταία φορά που έγραψα εδώ ήταν 23/9/2015 .. είμαι ο NeosOdigos .. είχα υποσχεθεί ότι θα τα κατάφερνα και θα έγραφα εδώ τις εμπειρίες μου.

Λοιπόν. Πήρα αυτοκίνητο τον Ιούνιο του 2016. τον Αύγουστο του 2016 έκανα κάποια πρακτική με έναν φίλο για περίπου 2-3 φορές στο παλιό αεροδρόμιο. Στις 28/9/2015 (το θυμάμαι ακόμα) βρέθηκα με έναν φίλο στον περιφερειακό του Φιλοπάππου. Το είχε πάρει ο ίδιος μέχρι εκεί και μου το έδωσε. Δεν ξέρω αγχώθηκα τόσο πολύ που πλέον διέγραψα απ' το μυαλό μου ότι έχω πλέον αυτοκίνητο. το θυμάμαι μόνο για τα τέλη και την ασφάλεια.

Δεν είχα καθόλου επαφή παρά μόνο όταν το έπαιρνε ο αδερφός μου καμιά φορά να το ξεσκουριάσει και τύγχανε να είμαι και εγώ παρών.

Πέρασαν σχεδόν 2 χρόνια όπου δεν είχα καμία επαφή με το αυτοκίνητο ούτε οπτική επαφή. Τον Φεβρουάριο του 2018 με δύο φίλους κάναμε πρακτική στην Παιανία. Την 2η φορά της πρακτικής βγήκα και πιο έξω από τους ήσυχους έως μοναχικούς δρόμους της Παιανίας και έφτασα μέχρι πόρτο ράφτη και επιστροφή. όλοι πίστεψαν ότι αυτό είναι.. Και πάλι δεν το πήρα απόφαση. Το παράτησα γιατί δεν πίστεψα πώς το έκανα εγώ αυτό. Μια διαδρομή περίπου 70χλμ. Και πάλι άγχος ..

Διαπίστωσα λοιπόν ότι το μεγάλο άγχος προέρχεται από την ύπαρξη και άλλων αυτοκινήτων και πως θα διαχειριστώ τον χώρο και την περιοχή γύρω μου (εμπρός, πλάι, πίσω). Τέτοιο άγχος που δημιουργεί πανικό και το μόνο που θέλω είναι να το παρατήσω και να φύγω όπου κι αν βρίσκομαι.

Ίσως χρειάζομαι βοήθεια από ειδικό ψυχολόγο για τέτοια θέματα. είναι κάτι που με πηγαίνει πίσω. Στην καθημερινότητά μου, στις διαπροσωπικές σχέσεις.. Μεταξύ μας ποιά γυναίκα θα με πάρει σοβαρά ; χαχαχα ..

θα κοιτάξω μήπως το λύσω και θα έρθω πάλι εδώ να γράψω ..

Σας ευχαριστώ όλους όσοι διαβάσετε το post.

NeosOdigos είπε...

Για την ακρίβεια είχα γράψει τελευταία φορά 20/9/2015

Acro είπε...

@NeosOdigos καλησπέρα και πάλι λοιπόν.
Νομίζω ξαναείπαμε ότι, όπως όλα τα πράγματα, έτσι και η οδήγηση θέλει εξάσκηση και εξοικείωση.
Όλοι περνάμε από τη φάση του "δεν ξέρω ως πού φτάνει το αυτοκίνητο".
Θέλει χρόνο. Και εξάσκηση. Αν σε ενδιαφέρει να οδηγήσεις γενικά, προσπάθησε να οδηγείς συχνότερα, εννοείται σε στοχευμένα ήσυχους δρόμους. Αφού γίνει "δεύτερη φύση" το τεχνικό μέρος της οδήγησης (συμπλέκτης, ταχύτητες, καθρέφτες κλπ), θα σου φανεί πολύ ευκολότερη και η διαχείριση των υπόλοιπων αυτοκινήτων.

Myself είπε...

@NeosOdigos

Εμενα με βοηθησε ΠΟΛΥ οτι οδηγουσα (και οδηγω) προτιστως μηχανη και εχω εξοικειωθει με την συμπεριφορα των αλλων οδηγων.

Η ανηφορα αποτελει αγχος αλλα πλεον οχι τοσο μεγαλο διοτι ξερω τι να κανω σε περιπτωση που σβησεει...εαν σβησει δεν εφτασε και το τελος του κοσμου....πατα φρενο και σκεψου τι θα κανεις χωρις πανικο.
Οι εμπειροι οδηγοι απλα ξερουν δεν χρειαζονται να το σκεφτουν και πολυ.

Τον Μαρτιο θα κανω ενα roadtrip Αμερικη 12.000 χιλιομετρα αλλα με αυτοματο, εκει τα πραγματα ειναι γελοια οσον αφορα τον χειρισμο.

NeosOdigos είπε...

Σας ευχαριστώ που απαντήσατε..να σημειώσω οτι είμαι 37 ετών και οσο να το κάνεις κάποια πράγματα γιγαντώνονται στο κεφάλι μας. Και αυτό με ζορίζει..

Μαρίνα είπε...

Είμαι νέα οδηγός και αγχωμένη με τις ανηφόρες Στη σχολή δεν ειχα πρόβλημα γιατί το αυτοκίνητο ηταν πετρελαιοκινητο και εμαθα αφήνοντας πρωτα τον συμπλεκτη κ μετα το φρένο. Με το που εδινε κινηση πατουσα κ γκάζι Στο βενζινοκινητο ουτε για πλάκα. Και πριν διαβασω τα παραπάνω ήμουν αρνητικη με τον τρόπο του χειροφρενου που μου ειχε προτεινει κ ο άντρας μου παρεπιμπτοντως. Του λεγα μα εγω το μαθα αλλιώς. Θα πάω ομως κ θα το προσπαθησω όπως το γράφετε και μακάρι να τα καταφέρω.

Μαρίνα είπε...

@NeosOdigos και εγω ειμαι 42. Αν τα καταφέρω εγώ θα τα καταφέρεις και εσυ. Πιο φοβιτσιαρα από μενα δεν υπάρχει. Ο δάσκαλος νόμιζε οτι θα του σπασω το τιμόνι Τόσο σφιχτα το κρατούσα.

Acro είπε...

@Μαρίνα, η αλήθεια είναι ότι τα ντίζελ ως πιο αργόστροφα, είναι πιο βολικά για τον αρχάριο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος εκκίνησης από αυτόν που περιγράφω. Θέμα εξάσκησης είναι όλα. Προσπάθησε να καταλάβεις τι κάνεις, μην ακολουθείς "τυφλοσούρτη". Σε όλους μας έχει σβήσει το αυτοκίνητο. Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις. :)

Μαρίνα είπε...

Σ'ευχαριστω πολύ! Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ ξεκάθαρο ετσι όπως το γράφεις Μενει να το δω και στην πράξη.

Μαρίνα είπε...

Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο στις μικρές ανηφορες παλι με χειροφρενο; Σήμερα μου σβησε 3-4 φορες σε ενα δρομο με μικρη ανηφορικη κλιση κ οταν τελικα ξεκινησα (με συμπλεκτη γκαζι) ειχα κ στροφη μετά εφυγα σαν ραλιστας. Κατα τρόμαξα. Ο άντρας μου δε φώναζε.

Acro είπε...

@Μαρίνα, γενικά χρησιμοποιώ το χειρόφρενο σε κάθε ανηφόρα. Συν τοις άλλοις, η μέθοδος ελαχιστοποιεί τις φθορές στον συμπλέκτη. Με την εμπειρία βέβαια, στις μικρές ανηφόρες ίσως δεν τραβάω πάντα χειρόφρενο.
Από την περιγραφή σου καταλαβαίνω ότι δίνεις πολλές στροφές από φόβο μη σου σβήσει (λογικό) και έτσι βρίσκεσαι να κάνεις θεαματικές εκκινήσεις. Αυτό βέβαια μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο, είτε είσαι σε ανηφόρα, είτε όχι. Θα πρότεινα να το χρησιμοποιείς πάντα σε πρώτη φάση, έστω και για την εξάσκηση.

Μαρίνα είπε...

Σ'ευχαριστω πολύ για τον χρόνο σου.

Μαρίνα είπε...

Με το χειροφρενο είναι πολύ εύκολο τελικά. Φυσικά θελει εξάσκηση αλλά οταν το πετύχεις δεν φοβάσαι τιποτα. Δεν σε παίρνει καθολου πίσω.

Acro είπε...

@Mαρίνα χαίρομαι πάρα πολύ που τα κατάφερες και το βρίσκεις εύκολο. Είναι. Εξάσκηση θέλει. Και δεν υπάρχει περίπτωση να σε πάρει πίσω, αν τραβήξεις χειρόφρενο. Στο χέρι σου είναι, κυριολεκτικά :)

Μαρίνα είπε...

Το μόνο που με αγχωνει ειναι οτι επειδή αργω μπορεί μεχρι να ξεκινησω απο στοπ γιατί εδω φανάρια δεν εχουμε να εχει έρθει αλλο αυτοκίνητο κ αλλο κ αλλο....:( Φαντάζομαι κ στην όπισθεν σε ανηφορικό σημειο το ιδιο κανουμε.

Μαρίνα είπε...

Είναι απίστευτο το post ειναι του 2008 κ έχουμε 2019 κ ακομη υπάρχει κάποιος που σχολιάζει Εμένα προσωπικά με βοήθησε παρα πολύ. Να σαι καλά.

Acro είπε...

@Μαρίνα, μην αγχώνεσαι, ειδικά αν έχεις Ν στο αυτοκίνητο. Η εξάσκηση βέβαια σε ερημικούς δρόμους, βοηθάει την "μάχιμη" ώρα :)

Κι εγώ εντυπωσιάζομαι που αυτό το πολύ παλιό ποστ μου, σε "αδρανές" blog, έχει ακόμη κίνηση, κυρίως στο θέμα της εκκίνησης σε ανηφόρα. Διαχρονική ανάρτηση, μακάρι να βοηθήσει όσο περισσότερους μπορεί... :)

Unknown είπε...

λιγες ωρες αφου διαβασα το αρθρο για καλη μου(τύχη) ετυχε να ειμαι σε μια τελειως αποτομη κατηφόρα οταν έφτασα στην μεση της κατηφορας, λογο της μεγαλης κλισης που ειχε ειδα οτι ενα αυτοκίνητο ειχε κλεισει το τέλος της κατηφορας (κλασσικός ελληνηρας) με αποτέλεσμα η μονη λυση να ειναι να την ανεβω με οπισθεν....!!! ένας ακομα οδηγος ηταν μπροστα μου και περιμενε να ανεβω πρώτα εγω.... φρικη!!!δοκιμασα τον δυσκολο τροπο ,το αμαξι απλα έφυγε μπροστα και παλι καλα υπηρχε αρκετη απόσταση ( η προβλεπομενη που παλι καλα την τηρησα και με ξελασπωσε) με τον μπροστινό γιατι θα τον εμβολιζα μετα σκεφτηκα το αρθρο που διαβασα πριν ωρες ηταν η μονη μου σωτηρια αν και θα το δοκιμαζα για 1η φορα!!! παλι καλα με την πρώτη προσπάθεια την ανεβηκα ωραια και καλα και ουτε γατα ουτε τροχαιο.(νεος οδηγός)

Acro είπε...

@Unknown χαίρομαι ΠΑΡΑ πολύ που σε βοήθησε το ποστ. Ειλικρινά. Όλα εξάσκηση θέλουν. Και ψυχραιμία. Επίσης, μη δίνεις σημασία στην "πίεση" των άλλων. Προκαλεί ατυχήματα. :)

Myself είπε...

10+ περασαν απο τοτε που εδω σχολιασα το αγχος μου για την οδηγηση, που να ηξερα οτι 10 χρονια μετα θα εχω γυρισει 6 φορες την Αμερικανικη ηπειρο οχι μονο οδηγώντας αυτοκινητο αλλα ζωντας μεσα σε αυτο για βδομαδες καθε φορα διανυοντας πολλες φορες μεχρι και 1800 χιλιομετρα καθε μερα.

Τελικα ο φοβος της οδηγησης ειναι χειροτερος απο την ιδια την οδηγηση.

Κατι που εμαθα επισης στην πορεια ειναι οτι αν στο δρομο δεν σκεφτεσαι νωριτερα και βασιζεσαι σε νομους και πινακιδες ειναι θεμα χρονου το ατυχημα με καποιον που αδιαφορει για τα παντα.

Ευχομαι τα καλυτερα σε ολους.

Acro είπε...

@Myself χαίρομαι πολύ που έκανες χιλιόμετρα, και ο δρόμος σου σε ξανάφερε από εδώ. Η ζωή μας φέρνει αναπάντεχα πράγματα.

Ο φόβος ΕΙΝΑΙ πάντα χειρότερος από την ίδια την κατάσταση. Ο φόβος είναι συνήθως το πρόβλημα, γιατί δημιουργεί και φυσικές αντιδράσεις, εφίδρωση, αδρεναλίνη, αδυναμία συγκέντρωσης κλπ. Αλλάζει η χημεία του σώματος, δεν είναι θέμα "απόφασης". Θέλει κατανόηση και διαχείριση.

Και για το τελευταίο σου σχόλιο με το οποίο συμφωνώ 192%, θα ξαναπώ το ανέκδοτο:

Συναντιούνται δυο ταξιτζήδες στον άλλο κόσμο.
-Από τι πέθανες;
-Αυτοκινητιστικό, εσύ;
-Εγώ από προτεραιότητα.

Καλά χιλιόμετρα, Myself. Μου δίνεις πάντα μεγάλη χαρά. :)

Unknown είπε...

Καλησπερα!2020 πλέον και συνεχίζει κόσμος να διαβάζει το ποστ!
Τωρα κατάφερα να αγοράσω αμάξι ΚΑΙ ΡΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ οδηγός αν και το δίπλωμα το έχω 10 χρόνια!
Ανέβηκα κι εγώ σήμερα λοιπόν την πρώτη μου μεγάλη ανηφορα..τι ανέβηκα δηλαδή;
Το προσπάθησα 3 φορές και κατέληξα να γυρίσω με οπισθεν κάτω,να κάνω αναστροφή και να γυρίσω πίσω από τον επίπεδο δρόμο. (Είναι διπλής κατεύθυνσης.)
Ή ανηφορα είναι αρκετά απότομη,και ενώ μέχρι ενός σημείου ανεβηκα..εκει που γίνεται πιο απότομη,το αυτοκίνητο εκανε βατραχακια όπως αναφέρθηκε πιο πανω και στο τέλος εσβησε.Το ένστικτο μου με καθοδήγησε να πατήσω αμέσως φρένο και να βάλω χειρόφρενο,έτσι ώστε να βάλω πάλι μπρός η μηχανη και να κάνω την τακτική χειρόφρενο γκάζι έως ότου να ανέβω (Το είχα ψιλοσυζητησει με ένα φιλο) ..αλλα το αμάξι και με χειρόφρενο άρχισε να τσουλαει πίσω..(κατάλαβα πως πρέπει να το κοιτάξω.το έχω 2 εβδομάδες και το πήρα μεταχειρισμενο) Οπότε γύρισα πίσω και ξαναπροσπαθησα 3 φορές.. με αποτυχία και τις 3.απογοητευτικα και κατατρομαξα γιατί είμαι και έγκυος και πήρα το δρομο της επιστροφής
Ανακάλυψα βέβαια πως είμαι πολύ καλή στην όπισθεν και πως ενώ είχα κατατρομαξει παρεμεινα πολύ ψύχραιμη...βεβαια ο δρόμος είναι σχεδόν ερημικος..και φυσικά αν είχα αμάξι πίσω μου δεν ξέρω τι θα έκανα.
Και πεισμωσα αρκετά ώστε να υποσχεθώ στον εαυτό μου ότι θα πηγαίνω κάθε μέρα εκεί μέχρι να το καταφέρω.(αφού είναι άδειος δρόμος.) Προσπάθησα να ανέβω με 1η βέβαια με γρήγορη ελευθερωση συμπλέκτη και πατώντας γκαζι..
Και στην δεύτερη προσπάθεια σκέφτηκα ότι μάλλον το κάνω λάθος και προσπάθησα να αλλάξω ταχύτητα επάνω στην ανηφόρα.. με αποτυχία.την Τρίτη φορά προσπάθησα να αλλάξω ταχύτητα πριν την ανηφόρα και ανέβηκα με 2η..με το ίδιο αποτέλεσμα..
Αυτό που παρατήρησα είναι πως όσο και να πέταγα το γκάζι,δεν έδινε στροφές..αλλα ήταν σαν να το πατάω ελάχιστα ενώ το είχα πατήσει μέχρι κάτω.
Συγγνώμη για το μακρύ κείμενο,αλλά προσπάθησα να τα αποδώσω όσο πιο καλά μπορούσα έτσι ώστε να μπορεί να με βοηθήσει καποιος.
Ευχαριστώ,
Μαρτινα.

Acro είπε...

@Unknown γεια σου. Χαίρομαι πάντα που αυτά τα ποστ μου εκτός από διασκεδαστικά, μπορεί να βοηθήσουν κάποιον.

Κάτι εισαγωγικό για τις ταχύτητες. Λόγω των σχέσεων των γραναζιών τους, η 1η είναι δυνατή αλλά αργή, ενώ η 5η είναι γρήγορη αλλά αδύναμη. Γι' αυτό αλλάζουμε διαδοχικά ταχύτητες ξεκινώντας με 1η. Μόλις φτάσουμε πχ τα 30 χλμ βάζουμε 2η που θα πάει το αυτοκίνητο "άνετα" ως τα 50-60 για να βάλουμε 3η κλπ κλπ. Η 5η μπορεί να πιάνει τα 160, αλλά είναι πολύ "αδύναμη" ταχύτητα, δεν μπορεί να ξεκινήσει το αυτοκίνητο. (Οι νόμοι της φυσικής :))

Στο θέμα σου τώρα. Αν η ανηφόρα είναι ΠΟΛΥ απότομη, αναγκαστικά θα την ανέβεις μόνο με πρώτη. Για να "βγάλει" την ανηφόρα το αυτοκίνητο, δεν πρέπει να πέσουν οι στροφές της μηχανής. Τα "βατραχάκια", δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν αν ανεβαίνεις με πρώτη και περίπου 30 χλμ. Για να σου κάνει βατραχάκια σημαίνει ότι πηγαίνεις πολύ αργά, οι στροφές πέφτουν και ο κινητήρας ζορίζεται.
Πρακτικά να ξέρεις ότι δεν υπάρχει ανηφόρα που να μην ανεβαίνει αυτοκίνητο με 1η σε φυσιολογικές συνθήκες.

(Επίσης, αν τσουλάει πίσω το αυτοκίνητο ενώ έχεις τραβηγμένο χειρόφρενο, ναι θέλει κοίταγμα το χειρόφρενο).

Αυτό που περιγράφεις προς το τέλος ότι πατούσες γκάζι και δεν ανέβαινε, σημαίνει ότι "δεν τραβούσε η 2η", όπως εξηγώ στην αρχή.

Ουσιαστικά το πρόβλημά σου δεν είναι η εκκίνηση σε ανηφόρα, αλλά η διατήρηση ταχύτητας και στροφών ώστε να την ανέβεις.

Θα σε συμβούλευα να πας με κάποιον που ξέρει να οδηγεί, για να δεις πώς θα ανέβει αυτός και να σου πει κι εκείνος τι κάνεις λάθος "live" επί τόπου.

Ελπίζω να βοήθησα
Στη διάθεσή σου

Unknown είπε...

Καλησπερα και πάλι,δυστυχώς είμαι σε μέρος που κανένας γνωστός δεν ξέρει να οδηγεί,οπότε δεν νιωθω την άνεση να ζητήσω κάτι τέτοιο από αγνωστο.
Παντως σήμερα προσπάθησα μόνο με πρώτη και ενώ μέχρι ένα σημείο όσο πατούσα το γκάζι το αμάξι "ακουγε" καλά,όταν η κλίση της ανηφόρας έγινε μεγαλύτερη και πιο απότομη πατούσα το γκάζι πιο πολύ για να δώσω περισσότερη ώθηση αλλά δεν έγινε κάτι.. ήταν σαν να να μην έχει το αμάξι δύναμη.και εσβησε πάλι..
Έκανα εγώ πάλι κάτι λάθος,ή υπάρχει περιπτωση κατι να μην πάει καλά με το αμάξι;
Συγγνώμη για τα πολλά ποστ,αλλά έχω πεισμωσει να τα καταφέρω και βοηθάνε αρκετά οι δημοσιεύσεις σας!

Acro είπε...

@Unknown παρακαλώ, γράφε όσο θέλεις. Θέλω πολύ να μάθω κι εγώ τι έκανες τελικά.
Νομίζω ότι πρέπει να κινηθείς γενικά με περισσότερο γκάζι.
Η πρώτη είναι δυνατή ταχύτητα, αλλά σε απότομη κλίση με 10 χιλιόμετρα θα σου σβήσει. Δεν είναι τρακτέρ :)
Αν καταλαβαίνω καλά ανεβαίνεις με λίγες στροφές. Πρέπει να είσαι κάπου στις μισές. Ούτε να "μουγκρίζει" το αυτοκίνητο, ούτε να ετοιμάζεται να σβήσει. Δεν ξέρω αν έχεις στροφόμετρο, (γύρω στις 3.000-4.000 θα έλεγα είναι καλά) αλλά το θέμα είναι να μάθεις να "ακούς" το αυτοκίνητο, όχι να κοιτάς τα όργανα για να το καταλάβεις :)


Επίσης ίσως αφού δεν υπάρχει γνωστός, να ζητούσες από σχολή οδηγών να σου δείξουν τι κάνεις λάθος και πώς γίνεται σωστά, με κάποια λογική αμοιβή;

Unknown είπε...

Χαχαχχαχαχα έχω πάθει ακριβώς το ίδιο και του φώναζα μέσα από τ αμάξι μου άσε με να ανέβω πρώτα και μετά ξεκίνα είμαι νέα!

Xristos Zikos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
NeosOdigos είπε...

Καλησπερα και παλι..ειμαι ο ιδιος ανθρωπος που εγραψε το πρωτο του ποστ στις 20/9/2015 και ενα συνεχεια στις 6/12/2018 χωρις κανενα αποτελεσμα στην λυση του προβληματος που λεγεται οδηγηση.

Ακολουθησαν αλλος σχεδον 1.5 χρονος (μεχρι τον Μαιο 2020) οπου παρεμενε η ιδια ακριβως κατασταση. Καποιος αδερφικος φιλος ειχε πει οτι θα οδηγησω μονο αν δεν εχω καμια αλλη επιλογη. Πραγματι περυσι πηγα διακοπες 15 μερες σε μεγαλο νησι. Αναγκαστηκα και νοικιααα αυτοκινητο. Και πιστεψτε με εκανα παρτυ. Μου φανηκε πανευκολο. Σε δρομους νησιου χωρις την τρελα της Αθηνας και με ενα εξαιρετικο αυτοκινητο για νεο οδηγο (skoda citigo). Γυρνωντας Αθηνα ομως περασα παλι στην ιδια κατασταση.

Φτανοντας στον Μαιο του 2020, απλα ειπα οτι δεν παει αλλο δεν γινεται να εχω αυτοκινητο και να καθεται. Ο αδερφος μου που το κινουσε ειχε μετακομισει σε αλλη περιοχη. Πλεον επρεπε κατι να κανω. Και ενα ωραιο απογευμα Σαββατου, ξεκινησα με βολτες σε γνωριμους δρομους. Το εκανα 2 ακομη φορες αυτο σε διαστημα ενος μηνα. Πολυ μικρη εξασκηση δλδ. Στην 4η βολτα πηρα την αποφαση να φυγω απο την comfort zone και πηγα σε αλλη περιοχη, βγηκα Συγγρου, αλλαζα λωριδες..Αυτο ηταν. Ειχε γινει ενα κλικ στο μυαλο μου και απλα ελεγα οτι δεν ειναι τοσο δυσκολο, ελεος ειναι απλο πραγμα.

Εκτοτε πηγαινω παντου με το αυτοκινητο. Παντου ομως. Εννοειται και διακοπες. Ηταν αυτο που ελεγε ο φιλος : μονο οταν πιεστω και δεν εχω αλλη επιλογη. Πιεστηκα και το εκανα. Ειναι πραγματικα ευκολη η οδηγηση οταν αποβαλλεις το αγχος..και εχεις σιγουρια στα ποδια και στα χερια. Το μονο που θελω να τελειοποιησω το παρκαρισμα και την οπισθεν σε ανηφορα.

Ο φιλαρακος που σας ελεγα, οταν πηγαμε για ποτο με το δικο μου του ζητησα οταν κατσαμε να μου πει τα "λαθη" μου. Δεν βρηκε κανενα και μου ειπε "δεν υπηρξες ποτε σου νεος οδηγος. Περασες αμεσως στο επομενο σταδιο του κανονικου οδηγου".

Σας ευχαριστω ολους που θα το διαβασετε αλλα κυριως τον admin Acro. Να ειστε καλα. Αγαπαω το αυτοκινητακι μου και εστω στα 39 μου ξεπερασα μια τεραστια φοβια με ενα κλικ. Ο κοσμος νιωθω οτι πλεον μου ανηκει και ειναι μπροστα μου προς εξερευνηση νεων περιπετειων παρεα με το αμαξι μου.

Για τους υπολοιπους οδηγους που αγχωνονται, φοβουνται κλπ. Ενα θα σας πω. Σας νιωθω μεσα απο τα βαθη της ψυχης μου. Δημιουργειστε την συνθηκη εκεινη που θα σας αναγκασει να οδηγησετε γιατι δεν θα εχετε αλλη επιλογη. Να υπερισχυσει δλδ η λογικη σας και το αυτοσυντηρητο σε σχεση με την φοβια.

Η οδηγηση ειναι μια ευκολια που κανει τα παντα πιο απλα..αγαπηστε τα αυτοκινητα σας!

Σας ευχαριστω. Θα διαβαζω αυτο το ποστ οπως κανω εδω και 5 χρονια.

Acro είπε...

@NeosOdigos Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι για σένα. Αυτο με το "κλικ" ισχύει με πολλά πράγματα που μαθαίνουμε. Ένα ωραίο πρωί όλα μπαίνουν ξαφνικά στη θέση τους και γίνονται κατανοητά και εύκολα. Επίθεση στο πρόβλημα. Να είσαι καλά. :)

Unknown είπε...

Καλά,οι επεξηγήσεις σου είναι τετοιες που αμέσως γίνονται εικόνα στο μυαλό μου κ καταλαβαίνω τα πάντα. Κ κάτι ακόμα. Μαθαίνω οδηγηση, πρώτη μέρα παίρνω αμαξι, παντού ανηφορες, μένω τώρα σε νησί, ξεκινω πανευκολα με χειρόφρενο κ ο μόνος λόγος που δεν ήθελα να το παίρνω είναι γτ δεν μπορουσα εύκολα χωρις κ πάω για εξάσκηση χωρίς χειρόφρενο σε ανηφόρες κ εσύ μου λες καλύτερα;;;🤣🤣θα τρελαθώ..

Acro είπε...

@Unknown αν κατάλαβα καλά, ευχαριστώ για το σχόλιο. Καλά χιλιόμετρα :)

Unknown είπε...

Σε μπέρδεψα ε; Μόλις διάβασα τι έγραφα κ ούτε εγώ δεν καταλάβαινα το νόημα.,🤪🤪. Τες πα.. εννοούσα ότι δεν ήθελα να παίρνω το αυτοκίνητο γτ δε μπορούσα εύκολα να ξεκινω στις ανηφόρες χωρίς χειρόφρενο. Μονο με χειρόφρενο βολευομουν κ νομιζα οτι ηταν λαθος. Κ έλεγα πρέπει να μάθω χωρίς, πρέπει να εξασκηθω κ μετά θα το παίρνω άφοβα. Ώσπου σε διάβασα.. κ σώθηκα..

Acro είπε...

@Unknown όλα καλά, χαίρομαι πάρα πολύ :)

Eleni είπε...

Καλημέρα σας..εγω χθες είχα τον πατέρα συνοδηγό 1 φορά...επομενως 1η δυσάρεστη εμπειρία που η τύχη δεν βοήθησε ίσως επειδή η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς και με πατέρα συνοδηγό πόσο τολμηρός να σαι...2 τα ασχημα στοπ σε μεγάλη ανηφόρα και ανηφόρα με φανάρι εγώ νέος οδηγός ΧΩΡΙΣ Ν (γάμο τν τύχη μου) και 2 κολλημένα αυτοκίνητα από πίσω....στην 1η περίπτωση με βοήθησε στην δεύτερη έβαλε τις φωνές αν θυμάμαι καλά μέσα στον πανικό μου....το αυτοκίνητο αυτό γ κάποιο λόγο κάνει αποσυμπλεξη ψηλά πράγμα με το οποίο εγώ δεν έχω εξοικειωθεί απ τη μια λογικά γιατί μ το συγκεκριμένο οδηγώ 2 μέρες Αλλά το καλοκαίρι που οδηγούσα ως πρώτη εμπειρία 1 μηνά δεν αντιμετώπιζα πρόβλημα μ κάτι παρόμοια ίσως τις πρώτες μέρες Αλλά μετά το ξεπέρασα βέβαια τότε δεν είχα κανένα συνοδηγό η αυτούς που είχα δεν φώναζαν ίσως κ απ την άλλη παίζει ρόλο π οδηγούσα σ ένα χωριό που και μεν είχα στροφές ανηφόρες κατηφορες Αλλά δεν είχε αυτοκίνητα ζήτημα αν συνάντησα 30 φορές αυτοκίνητο σ 1 μηνά...το θέμα είναι πως το δίπλωμα το πήρα στην Αθήνα και εκεί δεν είχα αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα...του ΠΑ ν μου ρυθμίσει τον συμπλέκτη να κάνει αποσυμπλεξη χαμηλά όπως έχω συνηθίσει και μ με θα φαγωθεί γρήγορα...και Αλλά αν έμενα δεν με βολεύει τι στο καλό μπορώ να κάνω έτσι γίνετε δύσκολη και η εκκίνηση γενική Αλλά πιο συγκεκριμένα σε ανηφόρα...χθες με έχει πιάσει πανικός σήμερα πιο ώριμα σκέφτομαι να τα παρατήσω η να μην τον ξαναβάλω συνοδηγό

Eleni είπε...

Αύριο θα πάω μονη μου μα εφαρμόσω την εκκίνηση σε ανηφορα με χειροφρενο και την εκκίνηση....εχω 10 μερες περιθώριο μέχρι να επιστρέψω αθηνα πιστευω θα το βρω

Acro είπε...

@Eleni καλημέρα. Γενικά οι πατεράδες είναι ανυπόμονοι συνοδηγοί, ακόμη και να ξέρεις να οδηγείς τέλεια. Ο δικός μου πχ στο μακρινό παρελθόν επέμενε "μην αλλάζεις λωρίδες συνέχεια", με αποτέλεσμα να κολλάμε πίσω από λεωφορεία, παππούδες, μηχανάκια.

Τον συμπλέκτη θα τον συνηθίσεις, είναι θέμα λίγου χρόνου. Έχει δίκιο ο πατέρας σου. Αν αποσυμπλέκει χαμηλά, τελικά θα φθείρεις τα δισκάκια.

Επί του θέματος, μην αγχώνεσαι με την όποια δυσκολία. Εξάσκηση θέλει και τίποτε άλλο.
Ξαναδιάβασε αν θέλεις το αρχικό μου άρθρο και προσπάθησε να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει. Δεν είναι τυφλοσούρτης. Υποθέτω ότι οδηγείς εμπροσθιοκίνητο αυτοκίνητο.
Επειδή το χειρόφρενο σταματά τις πίσω ρόδες, όταν αρχίζει να δίνει κίνηση η μηχανή στις μπροστά, το νιώθεις. Οπότε κατεβάζεις σιγά σιγά χειρόφρενο και αφήνεις το αυτοκίνητο να ξεκινήσει. Καλή επιτυχία και καλή χρονιά.

NeosOdigos είπε...

Χρονια πολλα και καλη χρονια! Μπαινω κ ξαναδιαβαζω το 1ο μου ποστ και το 2ο. Και τωρα, εχοντας λυσει το προβλημα οδηγηση οπως αναφερω στο 3ο μου ποστ, ερχομαι και γραφω και λεω ποσο εχει αλλαξει η ζωη μου με το αυτοκινητο.

Η οδηγηση ηταν ενας μικρος λογος (μπροστα σε αλλους πιο σοβαρους) που εχασα τον ερωτα της ζωης μου. Τωρα πια οδηγω και η μονη πικρη γευση ειναι οτι δεν μπορεσα να το χαρω με εκεινη. Ολα καλα ομως προχωραμε.

Admin, που να το φανταζοσουν οτι ενα απλο μπλογκ του 2008 θα ειχε ζωη και συνεχεια και θα ειχε βοηθησει κοσμο, 11 χρονια μετα..καλη χρονια!

Acro είπε...

@NeosOdigos καλή χρονιά και σ' εσένα. Χαίρομαι που βελτιώθηκε η ζωή σου, κρίμα για τον χαμένο έρωτα. Η αλήθεια είναι ότι γράφοντας το παραπάνω άρθρο για την εκκίνηση σε ανηφόρα, το τελευταίο που περίμενα ήταν τόση ανταπόκριση, τόσο καιρό μετά. Σας ευχαριστώ όλους.

Unknown είπε...

Οδηγώ μηχανή 40! χρόνια κ όμως κάνω λάθη ακόμη!μην μασάτε,γνώση κ εμπειρία πολύ σημαντικά,εξάσκηση!ναστε όλοι καλα

Kassiopi είπε...

Γεια σε όλους!

Η ιστορία του @NeosOdigos μου δίνει θάρρος γιατί αντιμετωπίζω την ίδια κατάσταση. Πήρα το δίπλωμά μου πριν ένα χρόνο (38 χρονών) με την καθηγήτριά μου να μου λέει ότι μπορώ να γίνω πολύ καλή οδηγός αλλά από άγχος δεν παίρνω μόνη μου το αμάξι. Μεγάλο άγχος μου οι ανηφόρες (για αυτό το λόγο "έπεσα" σε αυτό το post το οποίο με βοήθησε πολύ), μην δημιουργήσω κάποιο κόλλημα στους άλλους οδηγούς αλλά και την πιο περίεργη φοβία ότι το αυτοκίνητο θα φύγει μόνος του και θα πέσει σε κάποιο πεζό. Ζω σε μία πόλη που οι περισσότεροι οδηγούν ανεύθυνα (το λιγότερο) και η τήρηση του ΚΟΚ είναι ανύπαρκτη. Σχεδόν κάθε μέρα (χωρίς υπερβολή) γίνεται και κάποιο ατύχημα μέσα στην πόλη. Όλη αυτή η κατάσταση ομολογώ ότι με έχει φοβίσει αρκετά. Έχω κάνει κάποιες διαδρομές με το αυτοκίνητο ακόμα και εκτός πόλης αλλά πάντα με τον άνδρα μου μέσα ο οποίος μου είπε ότι και η δασκάλα: ότι είμαι πολύ καλή και προσεχτική και ότι είμαι έτοιμη να το πάρω μόνη μου. Ελπίζω κάποια στιγμή να το καταφέρω γιατί παρόλο που φοβάμαι μου αρέσει πολύ η οδήγηση.

Myself είπε...

@Kassiopi

Κοιτα, το να μην εμπλακεις σε καποιο συμβαν ειναι εντελως αδυνατον οποτε πες οτι θα κανεις το καλυτερο που εσυ μπορεις και οτι τυχει θα το αντιμετωπισεις με ψυχραιμια.
Ο ΚΟΚ ειναι ενα περιεργο πραγμα και κατα την γνωμη μου υπαρχει για να βγαζεις ακρη μετα και οχι πριν.
Θα ηταν για πριν μονο εαν ολοι τον ακολουθουσαν κατι που ειναι εκ την φυση αδυνατον.

Τοσα χρονια (πλεον) οδηγος και ακομη σταματαω και δινω προτεραιότητα ακομη και σε αυτους που εχουν Stop.

Το προβλημα της ανηφορας ειναι προβλημα ΜΕΧΡΙ να κατανοησεις τον συσχετισμο των ταχυτήτων/Συμπλεκτη και καθολου προβλημα με αυτοματο κιβώτιο ταχυτητων.

Δεν ξερω τι εννοουν με το "εισαι καλη", αν ησουν "καλη" τωρα θα οδηγουσες ηδη μονη σου κατι που πιστευω ακραδαντα οτι μπορεις, θεμα και μονο θεμα εμπειριας ειναι.

Μολις την αποκτησεις θα ερχεσαι εδω, θα βλεπεις τι εγραψες 5-10-20 χρονια πισω και θα γελας με τα χαλια που ειχες εν σχεση με το που εισαι.

Οποτε παρε το αυτοκινητο (χωρις κανεναν μεσα) και αρχινα να κανεις βολτες εκει τριγύρω μεχρι να μαθεις απ εξω και την τελευταια λακουβα η τα σηματα, μετα θα δεις που θα ξερεις που υπαρχει STOP, που ειναι επικίνδυνο σημειο και που οχι θα σου ερχεται αυτοματα.

Και κανε περισσοτερο αυτο που φοβασαι (ανηφορες) ετσι ξεπερνάμε τους φοβους μας οι ανθρωποι οταν τους πηγαινουμε κοντρα.

Καλη συνεχεια

Acro είπε...

@Kassiopi καλά χιλιόμετρα. Νομίζω δεν έχω να προσθέσω τίποτε στο σχόλιο του @Myself. Όλοι είχαμε (και έχουμε) τις μικροσυγκρούσεις μας. Όσο μένουν σε υλικές ζημιές, όλα καλά. Μη θεωρείς δεδομένη καμία συμπεριφορά από τους άλλους, πρόσεχε τους πάντες και τα πάντα. Παντού υπάρχουν αυτοί που οδηγούν ανεύθυνα.
Δεν ξέρω αν έχω γράψει και σ' αυτό το ποστ το ανέκδοτο με τους δυο ταξιτζήδες που συναντιούνται στον άλλο κόσμο.
-Από τι πέθανες εσύ;
-Από τροχαίο, εσύ;
-Εγώ από προτεραιότητα.

Ξεκίνα να κινείσαι μόνη σου, κοντά αρχικά. Εξασκήσου σε αυτά που σε "τρομάζουν" όπως η εκκίνηση σε ανηφόρα. Και ασ' τους να κορνάρουν. Κανείς δεν γεννήθηκε οδηγός.

Myself είπε...

@Acro

ΟΥΔΕΠΟΤΕ θεωρησα τιποτα δεδομενο, προσπαθησα να αποφυγω να το πω ξεκαθαρα αλλα ΔΕΝ οδηγω βαση του ΚΟΚ αλλα βαση των συνθηκων που επικρατουν και το 90% των διαδρομων δινω την προτεραιότητα στους άλλους.

Αν εχω κανει παρανομιες? Σαφεστατα εχω κανει και λαθη επισης, εξαλλου ετσι μαθαινουμε εμεις οι ανθρωποι...απο τα λαθη μας.

ΛΟΛ καλο το ανεκδοτακι, νομιζω οτι ισως το εχει αναφερει 5-6 χρονακια ποιο πριν αλλα μπορει να κανω λαθος.

Σημ. Το φανταζοσουν οτι το αρχικο σου κειμενο θα ειχε ποτε τοση κινηση και 10+ χρονια ακομη υπαρχουν ανθρωποι που τους βοηθαει?

Acro είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Acro είπε...

@Myself
Συμφωνούμε και στον ορισμό σου για τον ΚΟΚ και σε όλα. Η οδήγηση είναι ένας τρόπος να φτάσουμε γρήγορα από το σημείο Α στο Β, ιδανικά χωρίς να συγκρουστούμε με κάποιο σημείο Γ.

Και όχι, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι αυτό το κείμενο θα έχει τόση "κίνηση". Μόνο τον Μάρτιο είχε 250 κλικ. Χαίρομαι πολύ που βοήθησε και βοηθάει κόσμο. Επίσης, το 2008 που γράφτηκε το ποστ μου φαίνεται σαν 20 χρόνια πριν. Έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα στη ζωή μου. :)

Myself είπε...

@Acro
Οχι μονο στην δικια σου φιλε μου, οχι μονο στην δικια σου, ελπιζω μονο να ηταν οι περισσοτερες αλλαγες προς το καλυτερο.

Καλη συνεχεια
Και θα τα ξαναπουμε εν ενθέτω χρόνο.

Παντα Φιλικα
Νικος

Kassiopi είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας ( η αλήθεια είναι ότι μετά από τόσο καιρό που έχει κάποιος να ποστάρει εδώ δεν περίμενα απαντήσεις).

@Myself σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι είμαι καλή οδηγός (για την ακρίβεια πιστεύω ότι τον καλό οδηγό τον κάνει η εμπειρία οπότε εγώ έχω πολλάαα χρόνια μπροστά μου) απλά ανέφερα τι μου είπε η δασκάλα που νομίζω ότι αφορά πιο πολύ στο γεγονός ότι όσες φορές έχω πάρει το αυτοκίνητο φροντίζω να είμαι προσεκτική προς εμένα και τους άλλους οδηγούς και όσο μπορώ να τηρώ τους κανόνες του ΚΟΚ (π.χ. φλας πριν τη στροφή, σταματάω στα stop, κρατάω απόσταση ασφαλείας από το μπροστινό αυτοκίνητο κ.λ.π.) πράγματα που μπορεί να φαίνονται απλά και γελοία αλλά εδώ που ζω η χρήση τους είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

@Acro το θέμα μου είναι ότι δεν έχω ξεθαρρέψει να το πάρω μόνη μου. Κάθε φορά που το έχω πάρει (ακόμα και για ένα ταξίδι που έκανα) πάντα είχα κάποιον μέσα (συνήθως τον άντρα μου). Και αυτό γιατί νιώθω ότι αν μου αρχίσουν τα κορναρίσματα (εδώ συνηθισμένο γεγονός)σε μία ανηφόρα για παράδειγμα, θα αγχωθώ περισσότερο από ότι όταν κάποιος δικός μου θα είναι μέσα. Αυτό νομίζω πρέπει να ξεπεράσω.

ΕΥΗ είπε...

Με σώσατε, τι ωραία που το περιγράφετε! Επιτέλους έμαθα την ανηφόρα που τόσο με δυσκόλευε! Να είστε καλά και ασφαλής! Ευχαριστώ!

Acro είπε...

@ΕΥΗ να είστε καλά, επίσης, χαίρομαι που βοήθησα.
Πολλές φορές ο καλύτερος τρόπος να κάνουμε κάτι "δύσκολο", είναι να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί ώστε να φερθούμε αναλόγως, αντί να ακολουθούμε "τυφλοσούρτες".